review
The Evil Within: The Assignment DLC

Vorig jaar konden we kennis maken met een nieuwe survival horror-titel van de koning van de horror-games, Shinji Mikami. De verwachtingen waren hooggespannen voor The Evil Within en gelukkig wist deze game zich goed staande te houden tussen toppers als Resident Evil en Silent Hill. Inmiddels is ook de eerste downloadbare content verschenen voor dit bloederige pareltje, namelijk The Assignement. Worden dat wederom slapeloze nachten of bloederige nachtmerries?

The Evil Within: The Assignment laat je in de huid kruipen van Juli Kidman, de geheimzinnige partner van de hoofdpersonage uit de hoofdgame, Sebastian Castellanos. Niet alleen zorgt dat voor een compleet andere manier van spelen, het beantwoordt ook een aantal vragen die na het uitspelen van The Evil WIthin bleven hangen. Ook gaat The Assignment wat dieper in op de achtergrondverhalen van de personages. Iets wat in The Evil Within zeker een gemis was, daar bleven de personages behoorlijk emotieloos en toonden weinig diepgang. Een geweldige verbetering dus.

De gameplay van The Assignment is wel even wennen, na het spelen van The Evil Within, want waar je bij The Evil WIthin goed bewapend ten strijde trok en je de bloederige omgevingen regelmatig van een verse laag bloed voorzag, krijg je als Juli Kidman in deze eerste DLC geen wapens in je hand gedrukt, maar zul je het moeten zien te overleven door zoveel mogelijk uit het zicht van de gruwelijke monsters te blijven. Een paar tikken van deze genadeloze vijanden zijn genoeg om je het loodje te laten leggen, dus je denkt sowieso wel twee keer na voordat je de aanval inzet. In plaats daarvan zul je dus moeten sluipen, je verstoppen achter voorwerpen en de vijand afleiden door bijvoorbeeld met flessen te gooien of te roepen. Je voelt je af en toe echt een hulpeloos en bang wezen in de grote boze en vooral gruwelijk zieke wereld van The Assignment.

Naast al dat verstoppertje spelen en door verlaten gangen sluipen, heeft The Evil Within: The Assignment ook een hoog puzzelgehalte. Dit mogen dan wel redelijk standaard puzzeltjes zijn voor een survival horror-game, zoals een geheime deur vinden door middel van je zaklamp en bedrading aan passen om iets te activeren, het feit dat je ondertussen elk moment belaagd kunt worden door medogenloze, gruwelijke vijanden geeft hier toch een extra dimensie aan. Je zult continu op je hoede moeten zijn en over je schouder moeten kijken, terwijl je ronddwaalt in de meest creepy omgevingen. Ook deze zijn op zich niks nieuws onder de zon in horrorland: verlaten hallen, enge laboratoria en bloederige ziekenhuiszalen. Maar het werkt, want wederom zit je bijna non-stop op het puntje van je stoel, je adem inhoudend uit angst voor de volgende vijand.