Doorgaan naar artikel
Zombie Army Trilogy
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Zombie Army Trilogy is de eentonigheid zelve. Makers Rebellion slagen er niet in om enige vorm van creatieve draai te geven aan het neerschieten van duizenden zombies. Ondanks goed uitgevoerde gameplay blijft het spel hierdoor helaas bijzonder saai.

Sniper Elite: Nazi Zombie Army werd in het leven geroepen als standalone-uitbreiding op de populaire Sniper Elite reeks. Het spel heeft nu zijn eigen franchise onder de naam: Zombie Army Trilogy en is recent uitgekomen voor de Playstation 4, Xbox One en PC.

Zat01

In dit spel speel je alleen of met vrienden als soldaat in de Tweede Wereld Oorlog. Op het moment dat de Duitsers op het punt staan te verliezen, laat Hitler als laatste poging een Nazi Zombie leger opstaan uit de dood. Met je sniper, secundaire wapens, landmijnen en granaten begin je aan een level. Al snel worden eindeloze hordes nazi-zombies op je afgestuurd en moet je je erdoorheen knallen om naar het einde van de missie te komen. Deze gameplay zit goed in elkaar. Het rondlopen en schieten voelt goed aan en iets zoals de killcam zorgt ook voor wat voldoening. De killcam laat bepaalde schoten, zoals langeafstandsschoten of het neerschieten van twee zombies met één kogel, in slowmotion vanuit een andere camerahoek zien. Zoals gezegd zorgt dit best voor wat voldoening, maar wanneer vijf van je schoten in slowmotion achter elkaar worden afgespeeld, begint het nogal saai te worden en dat is eigenlijk het hele probleem van het spel: het is ongelooflijk eentonig.

ZAT02

De opzet van: begin een missie, schiet je een weg door ontelbaar veel zombies en bereik het eindpunt, is namelijk de opzet van vrijwel elk level in het spel. Het verhaal komt bijna niet aan bod, af en toe is er een kort filmpje aan het begin, maar daarna merk je er niks meer van. Ook de verandering van omgeving, alhoewel zeer welkom, is helaas niet genoeg om de campaign lang interessant te houden. Je kan jezelf het lastiger maken door de moeilijkheidsgraad op de hoogste stand te zetten, dan moet je bijvoorbeeld letten op hoe de wind de baan van je kogels verandert, om maar een voorbeeld te noemen. Dit daagt je uit, maar dit verandert de eentonigheid van het spel helaas niet. Heb je één missie gespeeld, dan heb je ze allemaal wel gespeeld.

Naast de campaign is er ook een Horde-modus, die met vier spelers gespeeld kan worden. Zoals de naam al suggereert, zit je met drie medespelers op een punt in een level en moet je zo lang mogelijk overleven terwijl er eindeloos veel hordes zombies op je af komen. Op zich speelt ook dit goed weg, maar ook deze modus verveelt al bijzonder snel en het voelt als iets wat je al tientallen keren in andere spellen gespeeld hebt.

ZAT_screenshot_08_1423136393

Zombie Army Trilogy leent zich er prima voor om eventjes 30 minuten te spelen. Snel kies je je personage, je missie en wapens en dan schiet je even lekker terwijl je door een brandend Duitsland loopt. Al helemaal met vrienden kan het spel goed werken op deze manier, als je met vrienden samenspeelt vergeet je namelijk al snel hoe saai het spel eigenlijk is, maar of dit de verdienste van het spel is, is maar de vraag.

Al met al is het spel namelijk niet veel meer dan nóg een middelmatig uitgevoerd spel waar je maar wat op zombies schiet. Er is weinig creatieve insteek en Zombie Army Trilogy voelt eigenlijk als een snel bij elkaar gegooid zootje, omdat de makers weten dat een spel waarop je op Nazi Zombies kan schieten toch wel gekocht zal worden.