nieuws
Column: De Apple Watch is begeerlijk, al weet niemand waarom
Gisteren heeft Apple tijdens haar ‘Spring Forward’-evenement het gehad over vier onderwerpen. Pers is de hele wereld overgevlogen om Tim Cook & co. te horen spreken over Apple TV en HBO Now, ResearchKit, een nieuwe MacBook en de Apple Watch. De volgorde–die zeer bewust door Apple is gekozen–verraadt dat het bedrijf de meeste nadruk wilde leggen op haar smartwatch. Maar juist door eerst bekende producten te bespreken, respectievelijk een settopbox, apps (voor medisch onderzoek) en een laptop, laat Apple des te meer blijken dat zij ook niet precies weten wat men met een smartwatch zou moeten doen.
De aankondiging van de nieuwe MacBook, die overigens ook in het goud verkrijgbaar is, ging redelijk volgens het boekje. Er werd verteld hoe ontzettend dun het apparaat nu precies is en dat daarvoor eigenlijk niets ingeleverd is. De angsten die je te binnen schieten als je denkt aan een bijzonder dunne laptop werden door Apple direct getackeld: de batterij gaat nog steeds lang mee, het toetsenbord typt beter dan ooit en het trackpad is nog steeds soort van klikbaar. Een redelijk simpele uitleg waar iedereen iets mee kan: we weten waarvoor een laptop gebruik kan worden en zijn overtuigd dat deze laptop voor sommige personen een ideale uitkomst is.
Die vorm van herkenning kwam totaal niet terug in het gedeelte over de Apple Watch, waar voornamelijk verteld werd wat men allemaal kan met de smartwatch. Het is niet totaal onverwachts dat het bedrijf twee persconferenties gebruikt om de Apple Watch toe te lichten, het bedrijf deed iets vergelijkbaars in 2007 bij de introductie van de oorspronkelijke iPhone. De smartphone was in 2007 even ongedefinieerd als smartwatches in 2015. Hetgeen wat mij zorgen baart is dat na de iPhone-onthulling in 2007 de toekomst wat betreft smartphones voor de meeste een duidelijk richting had gekregen. Dat gevoel, na twee pogingen van Apple om die richting te duiden, ontbreekt.
Er zijn een paar fundamentele problemen met de Apple Watch die door het bedrijf niet goed zijn toegelicht. Tijdens de presentatie liet Apple weten dat de smartwatch ontzettend goed zou werken vanaf het moment dat alle functies daadwerkelijk zijn afgesteld op het apparaat. Zo was er een demo van onder meer een op afstand bedienbare garagedeur, vliegreizen met Passbook en betalingen met Apple Pay. Bij het eerste voorbeeld wordt de externe omgeving aangepast om de kracht van de Watch te tonen, wat volgens mij juist het onnut van apparaat bewijst. Bij de laatste twee voorbeelden ben je afhankelijk van implementatie van techniek door derden (vliegmaatschappijen en banken). Nederland is vaak niet het land dat deze technieken als eerste implementeert; zo is Passbook nauwelijks ergens te gebruiken, terwijl de app al geruime tijd beschikbaar is. Dit betekent dat voor ons in Nederland, maar ook elders in Europa, veel verkoopargumenten uit Apples conferentie niet opgaan. Bijzonder dat het kan, maar het is niet echt relevant.
Waar het goud van de MacBook puur esthetisch is, drijft het goud van de Apple Watch een kloof tussen de klanksegmenten van het Amerikaanse bedrijf. In het bijzonder uitgebreide stuk van The New Yorker over Jonathan Ive komt naar voren dat de keuze om echt goud te gebruiken voortkomt uit respect voor de traditionele ambacht van horloges maken. Toch is het naïef van Apple om zulke bedragen (de Apple Watch Edition begint van 10.000 dollar en het duurste model gaat voor 17.000 dollar over de toonbank) te vragen voor een technologische tijdbom. Het horloge is namelijk na één à drie jaar niets meer waard en ik ben oprecht verbaasd dat Apple niets heeft toegelicht over een eventueel inruilprogramma. Daarnaast is het bijzonder dat een bedrijf dat altijd heeft gezegd personen te willen bekrachtigen met techniek, arbitrair onderscheid gaat maken op materiaal en uiterlijk.
De naam Apple Watch Sport is ook neerbuigend naar de klanten met een lager inkomen. Het klinkt alsof Apple verwacht dat zij, de kopers van de Apple Watch Sport, in hun jogingsbroek naar de Apple Store afreizen. Het gebrek aan een leren band (zo ver ik kan opmaken uit de informatie op de website van Apple) voor de Sport-versie is ook een bijzonder arbitrair onderscheid.
“So much of this is just: that thing you could do on your phone, you can do on your watch. I get that it’s nice to have a thing on your wrist sometimes, and not have to fumble around in your pockets. But am I going to want to spend $350+ for the privilege every couple years” – Casey Newton – The Verge
Zoals deze redacteur van The Verge beschrijft heeft Apple heel kundig uitgelegd dat het soms handig kan zijn om een smartwatch te hebben. Maar is dat daadwerkelijk een tweejaarlijkse investering waard van minimaal 350,- dollar? Enkele maanden geleden zou ik luid ja hebben geroepen, maar nu weet ik het niet zeker meer.
