review
Recensie: Revenge of the Green Dragons

Revenge of the Green Dragons is het Amerikaanse debuut van Andrew Lau. De filmmaker uit Hong Kong die bekend is van de vlijmscherpe thriller Infernal Affairs bundelt de krachten met niemand minder dan Martin Scorsese als executive producer in zijn nieuwe film over Chinese immigrantenbendes in New York aan het einde van de twintigste eeuw. Revenge of the Green Dragons klinkt erg veelbelovend.

Steven (Michael Gregory Fung) en Sonny (Alex Fox) zijn nog jong wanneer zij naar New York komen om een nieuw bestaan op te bouwen. Sonny is wees en wordt ondergebracht bij de moeder van Steven. Op de straten van Queens heersen de jeugdbendes. Steven en Sonny doen er alles aan om de bendes te ontlopen maar ze kunnen maar weinig tegen de groepen jongens beginnen. Ze vallen ten prooi aan de Green Dragons en worden ingewijd als bendelid. Eenmaal volwassen hebben Sonny (Justin Chon) en Steven (Kevin Wu) zich opgewerkt tot de top van de Green Dragons. Boven hen staat de baas Paul (Harry Shum Jr.) en Snake Head (Eugenia Yuan). Sonny wordt verliefd op de dochter van een vriend van de Green Dragons. Wanneer die vriend gepakt wordt tijdens een heroïnesmokkel komt Sonnys liefdesrelatie in de moeilijkheden. Ook Steven krijgt het moeilijk wanneer het een en ander mis gaat tijdens een uit de hand gelopen ruzie. De twee broers gaan op zoek naar een oplossing voor hun problemen.

Hoge verwachtingen worden er geschept bij Revenge of the Green Dragons. Grote namen uit de Chinese maar ook Amerikaanse filmindustrie werken mee aan deze film over jeugdbendes in New York. Van die verwachtingen wordt helaas niets waargemaakt in het Amerikaanse filmdebuut van Andrew Lau. De twee broers leiden de kijker door het bestaan van de Green Dragons. Overspoeld met gruwelijkheden, vecht- en moordpartijen wordt het verhaal van Sonny en Steven vertelt. Het zijn echter meer de smerigheden en het bloed dan het verhaal dat centraal staat in de film. Het draagt dan ook niet bij aan de vertelling van het matige verhaal over deze twee jonge immigranten.

Het verhaal in Revenge of the Green dragons gaat alle kanten op. Waarschijnlijk is dit bedoeld om de spanning te verhogen, maar de film wordt er met name rommelig en onduidelijk van. Hetzelfde geldt voor de rol van Ray Liotta die spontaan uit de lucht komt vallen. Liotta als FBI agent lijkt de enige persoon in Amerika die zich iets aantrekt van de Chinese jeugdbendes. Waarom hij het zich aantrekt is echter een raadsel.

Een ander raadsel is de liefdesrelatie tussen Sonny en de dochter van een nutteloos bendelid. De twee horen dol op elkaar te zijn maar de chemie is in geen velden of wegen te bekennen. Door slowmotion-shots en dramatische muziek probeert Lau de scenes met deze twee tortelduifjes nog enigszins sfeer te geven. Dat loopt helaas uit op stukjes film die beter helemaal weggelaten konden worden.

Slechts één lichtpuntje is er te vinden in Revenge of the Green Dragons. De cinematografie van Martin Ahlgren is erg aangenaam. Hij zet met zijn manier van filmen een dynamisch stukje film neer, dat het leven van de gangsters een bijpassende sfeer geeft. Hij ontwikkelt een goede basis om de scenes in te laten ontvouwen. Helaas wordt daar verder geen gebruik van gemaakt.

Revenge of the Green Dragons is een film die niemand hoeft te zien. Zelfs niet als je fan bent van Andrew Lau of geniet van een doorgesneden keel. Het verhaal is voorspelbaar en op sommige momenten zelfs compleet afwezig. De anderhalf uur die deze ellende duurt kan beter besteed worden aan het (her)kijken van Infernal Affairs.