nieuws
Impressie: Action Henk

De Utrechtse ontwikkelaar RageSquid werkt momenteel hard aan een spel dat toegankelijk is voor iedereen, maar evengoed het bloed onder je nagels vandaan haalt. Action Henk is een “speedrunning platformer“, dat wil zeggen: een uitgerangeerde actiepop met een onverklaarbare bierbuik, half bedekt onder een uitgelubberd wit hempie, moet zo snel mogelijk een speelgoedparcours afleggen dat in een kinderslaapkamer is opgebouwd. Omdat de gameplay uit niet veel meer bestaat dan de pijltjestoetsen en een knop om te springen, kan iedereen de besturing van Action Henk onder de knie krijgen. Om de beste resultaten te krijgen is het essentieel om Henks momentum te behouden, dat door de kleinste veranderingen kan toe- of afnemen. “Het spel wordt dieper dan de mechanics die je bedacht hebt”, aldus de makers zelf. Een Action Henkmeester weet wat van de simpele besturing overblijft, na de eindeloze nuances van de momenteel circa 33 levels onder de knie te hebben. Zo’n meester ben ik niet: ik mis het geduld en het begrip van natuurkundige wetten om het meeste uit Henk te halen. Er zijn verschillende ‘ghosts’, vooraf geprogrammeerde Henken die met je meerennen, afhankelijk van welke medaille je probeert te winnen: brons, zilver, goud en verder. Je zult levels vaak opnieuw spelen, op jacht naar de beste tijd, bijtend in het stof van Spookhenk. Het vergt discipline.

Ragesquid noemt het spel “toystalgic” en omschrijft Action Henk daarmee nauwkeurig. Als eerste wekt de naam (een werktitel die is blijven plakken) herinneringen op aan Action Hank van CNs Dexter’s Laboratory (“It’s the beard on the inside that counts!“). De speelgoedomgeving is eerder langsgekomen in The Incredible Machine, Army Men en Micro Machines. De blanke, overduidelijk plastic vetzak Henk heeft verder weinig gemeen met de coole blaxploitationheld uit de tekenfilm en de gameplay lijkt in niets op die andere games. Action Henk probeert herkenbare cultuurelementen te vormen tot een nieuw product; het blijft een spel van tegenstellingen.

Het spel schommelt tussen die eigen identiteit en vele verwijzingen naar andere media. Er is voor Henk een Sonic the Hedgehog-pak vrij te spelen. Robin van Bassie en Adriaan en de A-Teambus zijn tussen het meubilair te vinden. De laadschermen geven tips over het spel, of verwijzen naar Action Hank, maar er wordt verder bar weinig informatie over Henks achtergrond gegeven, hoe hij aan zijn bierbuik komt, wie Betsy is, en waarom Henk die races aflegt. Daardoor ontbreekt het enigszins aan karakter en beklijft het spel minder lang. Het heeft voornamelijk op de gameplay te teren. De soundtrack is toepasselijk energiek, maar de doorsnee synthesizerklanken en beats zijn ook niet memorabel. Het spel is nog in Early Access (voor €9,99), dus er zullen nog wel een hoop open plekken ingevuld worden. Wat niet verandert is Henks joligheid en paradoxale snelheid, ondanks zijn uitgezakte lichaam.

Er staat verder niets in de weg van de perfecte gameplay. Levels zijn onmiddellijk met één knop te herstarten. Snelheid voelt daadwerkelijk snel. Het smeulende achterwerk van een Henk in noodvaart geeft een kick, een bepaalde je ne sais quoi. Een belangrijke eigenschap is dat Henk uitermate eerlijk aanvoelt: elke mislukking valt te wijten aan je eigen onkunde, niet aan rare of ‘oneerlijke’ spelmechanieken of bugs. Henk reageert precies zoals hij bestuurd wordt. Ik wist niet dat het mogelijk was om de spatiebalk op zoveel manieren hard en zacht in te drukken (Action Henk is ook met een controller te spelen), maar mijn “->”-knop wordt onophoudelijk met volle kracht ingedrukt.

Het racen tegen de klok is momenteel de grootste uitdaging. Zelfs de moeilijkere parcoursen zijn relatief simpel uit te lopen, maar tegen een snellere Henk komt het plafond snel. De eenzame strijd tegen een genadeloze, berekenende computer gaat op een gegeven moment frustreren. Er is een multiplayerfunctie in de maak, die nog alleen getest wordt op donderdag- en zaterdagavonden. Tegen andere wezens waarbij bloed door de aderen stroomt ligt de nadruk (gelukkig) niet meer op het minutieus overwinnen van een miljoen kleine obstakels, maar op het simpelweg verslaan van je tegenstander–en dat is een stuk vergeeflijker wanneer je allebei strompelt.

Action Henk is nog volop in ontwikkeling, maar de gameplay en koddige 3D-graphics maken het een uitstekend spel om alleen of in gezelschap tevoorschijn te toveren. Ik heb alle uren die ik erin heb gestoken genoten en denk dat jij dat ook zal doen.