review
Recensie: The Sims 4

The Sims 4 is te vroeg uitgegeven. De levenssimulator zou niet af zijn: zwembaden en peuters ontbreken, daarnaast is de directe omgeving kleiner gemaakt met als resultaat meer laadschermen. Kortom, men scandeert dat het een stap terug is ten opzichte van The Sims 3. Enigszins angstig begon ik hierdoor aan The Sims 4 om er achter te komen dat wat mist slechts extra’s waren op een uitgekauwde formule. Eerlijk gezegd, is een zwembad nou zo belangrijk? Aanvullingen komen er vanzelf wel. Het uitgekauwde fundament is ingewisseld en ijzersterk. Bij vorige delen speelde ik The Sims altijd op de automatische piloot. Mijn Sims waren robots: slapen, eten, toilet, douchen, werken, eten, toilet, vaardigheden trainen en/of relaties maken, herhaal. Mijn huishouden was een geldmaakmachine met als enige doel een ongekend grote villa bouwen. Wanneer dit binnen twee á drie generaties was bereikt was de familie “af” en het speelplezier verdwenen.

Dankzij mijn lieve vriendinnetje weet ik nu waar het mijn familie altijd aan ontbrak: mijn zelf verzonnen achtergrondverhaal en verbeelding. Daar ben ik nog steeds niet heel goed in. The Sims 4 schiet hierin tegemoet door elke Sims te voorzien van een verhaal middels persoonlijkheden; het worden zowaar mensen en geen werkrobots. Ambities en wensen waren er in vorige delen al om wat meer kraak en smaak te geven, maar het zijn de persoonlijkheden met bijbehorende emoties die de Sims tot leven brengen. Ambities kon nog omheen gespeeld worden. Om emoties een stuk minder, want deze leiden de Sims. Is je Sim melancholisch en heeft hij een depressieve bui? Tijd om hem over zijn emoties te laten bloggen. Heeft je Sim een woedeaanval? Misschien toch maar even boos poepen. Houdt je Sim ervan om alleen te zijn? Zie hem doodsangsten uitstaan bij grote visites. Er zit verhaal in deze game.

De Sims zijn daarnaast een stuk slimmer geworden. Ze kunnen eindelijk multitasken: praten, eten, dansen, televisiekijken, op hun mobieltje prutsen enzovoorts. Soms allemaal tegelijk. Het maakt een huishouden runnen makkelijker. Als een Sim de opdracht krijgt iets anders te doen en in gesprek is, volgt zijn gesprekspartner. Het klinkt minuscuul, maar het is een wonder. Geen abrupte eindes meer aan gesprekken waarbij Sims stoïcijns weglopen. Het leven bruist meer en is een realistischer, organisch zelfs. Doordat alles sneller op rolletjes loopt kan je eindelijk meer genieten van hoe jouw Sims met elkaar en anderen omgaan. De chaos van muisbewegingen die vroeger nodig was om te zorgen dat ze gegeten, gesocialiseerd en geplast hadden voor ze naar hun werk gaan is voorbij.

Die gebruiksvriendelijkheid is ook overgeslagen naar het creëren van Sims en huizen. Sims zijn in een handomdraai gemaakt: gezichten worden geboetseerd alsof je met klei speelt. Het is daardoor een stuk makkelijker om vrienden en kennissen na te maken. In vorige delen was de populatie van een heel dorp maken een arbeidsintensief proces. The Sims 4 moedigt nu wederom aan om te experimenteren, om grenzen op te zoeken en vooral om veel dingen uit te proberen. De fijnste verandering op het gebied van creëren is echter de klik-en-sleepmogelijkheden voor kamers. Is de kamer iets te klein of toch de ramen verkeerd uitgemeten? Niet langer hoeft de halve kamer gesloopt en opnieuw opgebouwd, behangen en bevloert te worden. Eén druk op de knop is nodig.

Daarnaast heeft de ervaring de indeling van objecten in zowel het bouw- en koopmenu nog logischer en praktischer ingedeeld. Bij het inrichten van een kamer zijn spullen vaak maar een muisklik verwijdert. Het maken is zowel sneller en leuker geworden. Die snelheid komt nu ook met klaargemaakte kamers; zie het als een huis bouwen bestaande uit IKEA-showrooms. Wie echt alleen het spel wil spelen en niet van dingen maken houdt (ik kan het me niet voorstellen), hoeft dat vanaf nu niet meer te doen. En zelfs daarin zijn keuzes makkelijker geworden, want bij het kiezen van de verkeerde levenswens, kan deze zo worden veranderd.

Het enige minpuntje van The Sims 4 is dat The Sims 3 na al die uitbreidingen zo volledig was. Zoals gezegd ontbreken er duidelijk enkele dingen. Het is eveneens niet meer mogelijk om de stof en kleuren van kleren helemaal zelf te bepalen. Voor de echte fashionista onder ons misschien een tekortkoming, voor de anderen een onmerkbaar verschil. Ditzelfde geldt voor de carrièreopties. Het zijn er beduidend minder en lijken vooral bedacht te zijn onder het mom “Wat zouden kids van een jaar of veertien laten willen worden?”: e-sportgamer, geheime agent, astronaut, gamedeveloper enzovoorts. De beroepen in de medische en politieke sector zijn verdwenen. De Sims mogen dan realistischer geworden zijn, de arbeidsmarkt is een droomwereld geworden.

De keuze aan beroepen is minimaal, maar er zit veel meer diepte in het werk: leukere keuzes en betere beloningen. Sims in de criminele sector kunnen bijvoorbeeld geheime deuren voor hun huis ontsluiten door hoger op te raken. Daarnaast krijgen Sims objecten met een aura, die ervoor zorgen dat zij in de juiste stemming komen voor hun baan. Je Sim voelt toch echt een stuk meer als Tony Soprano wanneer deze naast zijn bed een sporttas vol met bankbiljetten heeft en een honkbalknuppel tegen de slaapkamermuur heeft leunen. Dat lijkt dan ook het credo van de nieuwe Sims te zijn: meer verhaal en meer diepte, alleen minder mogelijkheden. Ik teken ervoor. De extraatjes gaan allemaal nog wel komen. EA heeft al drie gratis patches uitgebracht met onder andere spoken en Star Wars-kostuums. Zwembaden en extra carrièremogelijkheden volgen respectievelijk in november en december. Het is oneerlijk om alle mogelijkheden van The Sims 3, uitgedeind door tal van uitbreidingen, te vergelijken met The Sims 4. Uiteindelijk is The Sims 4 een betere levenssimulator geworden en daar draait het toch allemaal om?