nieuws
Verslag: Valtifest – ‘Zeven Zonden’ 2014

Daar stond ik weer, op de pont richting de NDSM-werf in Amsterdam. Het was een vrij bewolkte dag, maar regen was niet voorspeld. Als fervent één- en meerdaagsfestivalliefhebber was dit niet mijn eerste tochtje over het IJ; de NDSM-werf kent nog maar weinig geheimen voor mij. Toch was al direct duidelijk dat deze dag niet zou worden als andere eendagsfestivals waar ik ben geweest. Het thema van Valtifest 2014 ’Zeven Zonden’ was meteen volop aanwezig: de pont stond vol met enthousiaste snoepmeisjes, golddiggers, boeven, engelen, duivels enzovoorts. Waar sommigen enkel wat blingbling kettingen om hadden gehangen, hadden anderen zichtbaar erg veel tijd en moeite in hun outfits gestoken.

Eenmaal op het terrein aangekomen werd het verkleedpartijtje alsmaar overweldigender. Het was prachtig om te zien met hoe veel creativiteit sommige festivalgangers hun kledij bij elkaar gezocht en opgeleukt hadden. Direct viel de hoge gemiddelde leeftijd op; veel 40-ers wilden nog even hun wilde kant laten zien. Na het inslaan van de vrij prijzige muntjes en het wennen aan de extravagantie van het geheel kon het festivallen beginnen. Valtifest had het thema doorgetrokken over het hele terrein: de namen van de stages en de aankleding sloegen allemaal terug op de Zeven Zonden. De Rauw / Wraak-stage was mooi, met bewegende ogen en veel (naakte) dansers en danseressen. De andere stages waren overdekt, en van binnen al net zo prachtig. Ook de line-up beloofde veel goeds: Joost van Bellen, Brodinski, 2manydj’s en zelfs Jody Bernal zag ik wel zitten. Helaas was het geluid bij de Rauw / Wraak-stage dermate slecht dat het gebonk van de andere stages er doorheen klonk. Het is dan toch moeilijk om los te gaan op het eigen gebonk van Joost van Bellen. In de tenten was dit een minder groot probleem. Falco Benz stond op de Jeugd van Tegenwoordig / IJdelheid-stage, maar wist deze kleine ruimte weer prima te vermaken.

Tussendoor was het tijd voor een hapje eten, zoals op ieder festival was er voor ieder wat wils. Ik besloot de paardenvleesburger en Emile Ratelband’s haphoek te laten voor wat het was en een overheerlijke burger voor 3 (!!) muntjes te bestellen bij een andere kraam. Na deze nieuwe energie was ik helemaal klaar om me te laten onderdompelen in de muziek van de guitly pleasure van mijn jeugd: Jody Bernal. Dat was even van een koude kermis thuiskomen: de tent was overvol en ik heb geen ’Que si, que no’ voorbij horen komen. Enkel commerciële techno- en deephousebeats passeerden de revue. Gelukkig was daar 2manydj’s om alles weer goed te maken en de dag te laten eindigen met een knaller.

Valtifest 2014 ’Zeven Zonden’ was leuk door de overtallige extravagantie om je heen, een verkleedpartijtje waar je uren naar kan blijven kijken. Voor de muziek had ik denk ik geen kaartje gekocht, maar de sfeer, de aankleding en de verkleedde mensen hebben mij een mooie dag bezorgd.