review
Recensie: Stuk!
Conclusie
Stuk! is een aangrijpende en spannende film die veel stof geeft tot nadenken. De psycho-triller van Steven de Jong blijft van begin tot eind meeslepend door geweldig camerawerk, een mooie stijl en een goed scenario. De film is tegelijkertijd herkenbaar en vervreemdend. Het is één van de beste Nederlandse films die ik ooit heb gezien.Stuk! is gebaseerd op het gelijknamige boek van Judith Visser. Het hoofdpersonage van het verhaal is Elizabeth (Jacky van Parijs), een meisje van achttien jaar dat gepest wordt op haar middelbare school. Haar ouders zijn gescheiden en haar vader woont in Amerika met zijn jonge vriendin. Elizabeths moeder stort zich vooral op haar werk, dus Elizabeth moet vaak maar een pizza voor zichzelf bestellen als avondeten. Elizabeth heeft erg veel last van eetbuien en is dan ook niet de slankste, waar haar pesters Sabina, Sebastiaan en Jeremy haar maar al te graag aan herinneren. Ze wordt uitgescholden, aangerand en mishandeld. Haar moeder en leraren merken niks, maar gelukkig kan ze terecht bij haar oma die in hetzelfde huis woont. Toch gaat Elizabeth iedere dag naar school, voornamelijk omdat ze verliefd is op klasgenoot Alec. Hij heeft echter een relatie met Riley, een meisje voor wie alles mee lijkt te zitten. Elizabeth zou er alles voor over hebben om van leven te ruilen met Riley en zo gaat ze steeds verder het hart van Alec te winnen, met alle gevolgen van dien. Rechercheur Saar Beerman (Yolanthe Sneijder-Cabau) en leraar Michael de Boer (Cas Jansen) komen voor een groot raadsel te staan.
Regisseur Steven de Jong, bekend van o.a. De Schippers van de Kameleon en De hel van ’63, heeft de film onafhankelijk uitgebracht. Zijn wens was om geen concessies te moeten doen door de eisen van financiers. Naar mijn idee komt deze instelling ook tot zijn recht in de film. Het is een eerlijke en oprechte film, waar je aan af kan zien dat het gemaakt is uit het hart van de filmmaker.
Stuk! duurt een kleine twee uur en behandelt vele thema’s waar jongeren mee te maken krijgen: pesten, loverboys, uiterlijk, zelfverminking, enzovoorts. In het begin van de film wordt veel ruimte genomen voor de introductie van deze thema’s en alle personages in de film. In de tweede helft komen deze thema’s in een sneltreinvaart aan bod: het grote minpunt.
Toch heb ik van het begin tot het einde op het puntje van mijn stoel gezeten. Het verhaal is innemend, het acteerwerk bewonderenswaardig en de vormgeving is stijlvol. De griezelig ogende tekst van de film in combinatie met de donkere kleuren en de harde beelden van bijvoorbeeld zelfverminking zorgen ervoor dat je continu op je hoede bent. Elizabeth is herkenbaar, maar raakt gedurende de film vervreemd van alles en iedereen. Stuk! is een Nederlandse psycho-thriller van een hoog niveau. Het is in ieder geval een verademing na alle Verliefd op Ibiza-achtige films. Stuk! had me uren na het bekijken nog in zijn greep.