review
Recensie: Jasper & Julia en de Dappere Ridders

De bureaucratie moet ook altijd alles weer verpesten, zelfs in het Spaanse Jasper & Julia en de Dappere Ridders.

Zachtaardige titelheld Jasper wil graag ridder worden, maar dat kan nu niet meer. Alle ridders zijn een paar jaar geleden het land uitgebonjourd door de koningin. Nu hebben de ambtenaren met hun regeltjes de touwtjes in handen. Logischerwijs is het behoorlijk ongezellig geworden, want ambtenaren zijn van die wrange figuren die de hele dag van uw belastinggeld zitten te niksen. Justins vader maakt onderdeel uit van laatstgenoemde groep en is net zo’n zure snoeshaan als de rest van de regelvreters. Hij ziet Justin het liefst de wetten bestuderen. Een bezoek van Justins grootmoeder gooit roet in de plannen van Justins vader. Justin is overtuigd dat hij zijn hart moet volgen: hij is vastbesloten ridder te worden. Tijdens zijn tocht naar daar waar de laatste ridders nog zijn komt hij de pittige Julia tegen, een maffe tovenaar genaamd Melquiades en de vervelende ridder Clorex.

Justin komt een kleurrijk pallet aan reisgenoten en tegenstanders tegen. Wat ze echter allemaal gemeen hebben is dat ze behoorlijk schreeuwerig zijn: van de verwende prinses tot aan de feminiene schurk. Zelfs Jasper is schreeuwerig in zijn zachtaardigheid; hij is net iets te vaak te sukkelig goedaardig. Misschien is dit handig voor de allerkleinsten om het begrijpbaar te houden. Herhaling kan dan fijn zijn om het verhaal te volgen, maar bij Jasper & Julia is het teveel van het goede. Ik denk zelf dat we kinderen te vaak onderschatten: een verhaal mag best weleens een rare sprong maken en een personage die even uit zijn slof schiet kan nog steeds een held zijn. De balans tussen de zachtmoedige Jasper en temperamentvolle Julia is leuk gevonden, maar het blijft toch nog altijd meer zijn dan haar verhaal. Vandaar dat in de Engelse titel (Justin and the Knights of Valour) Julia ook helemaal niet genoemd wordt. Het is zonde dat de hoofdpersonen niet meer noten op hun zang hebben, om nog maar over de bijrollen te zwijgen.

Dat daargelaten ontbreekt het Jasper & Julia ook aan visueel spektakel. Iedereen beweegt houterig voort en Justins oma heeft geen andere gezichtsuitdrukking getoond dan complete onverschilligheid. Jammer dat de warmte van haar speech niet terug te zien is op haar gezicht. Het heeft iets weg van de holle blik die een handpop bij een poppenkast ook heeft. De landschappen zijn daarentegen fenomenaal en maken veel goed daar waar de animaties tekort schieten. Dat de dingen in rust goed tot hun recht komen is mooi, alleen is Jasper & Julia geen diashow. Dat de liefde voor het vak er is blijkt. Toch lijkt een lange speelfilm net iets te hoog gegrepen voor Kandor Graphics. Met name de hoofdrolspelers schieten tekort om Jasper & Julia en de Ridders interessant, spannend of grappig te maken. Toegegeven, er zat best een leuke krokodil in die dacht dat hij een draak was.