nieuws
inFamous: Second Son

Met Second Son komt Sony met alweer het derde deel van inFamous. Echter is het geen volwaardig derde deel, maar eerder een spel dat je voorbereidt op de komst van InFamous’ derde deel. Het gegeven is bekend van games als Assassin’s Creed en Fable waar nogal eens een tussenversie met een afwijkende verhaallijn gepresenteerd werd. In sommige gevallen valt deze ‘extra’ game tegen en lijkt het een snel afgeraffelde versie met als enig doel snel geld te kunnen verdienen. Sony gaat hier gelukkig niet in mee.

Al snel valt op dat het spel geen al te ingewikkelde besturing bevat. Geavanceerde knoppencombinaties zijn daarnaast ook niet vereist om het verhaal te kunnen doorlopen. De besturing is zoals gezegd eenvoudig en een uiterst positief punt aan inFamous: Second Son. Het spel is voor iedere speler snel aan te leren en kan er meteen geëxperimenteerd worden met speciale aanvallen en combinaties. Toch zal ook de meer ervaren speler niet snel verveeld raken: door een groot aantal verschillende soorten aanvallen en het kunnen combineren hiervan blijft de gameplay verfrissend.

Met games als Battlefield 4 en Killzone in het achterhoofd is de grafische norm voor de nieuwe console al enigszins gezet. InFamous weet het niveau van eerder genoemde spellen vrij goed te evenaren. Het zal dus wel duidelijk zijn dat Sony’s nieuwe werk er gewoon erg goed uitziet. Naast een zeer natuurgetrouwe weergave van de gelaatstrekken van de hoofdpersonen is ook hun kledij uitermate realistisch in beeld gebracht. Verder valt nog te vermelden dat ook de speciale krachten waar de speler mee vecht er goed uitzien. De rondvliegende lichtflarden zijn mooi geanimeerd en vormen een kleurrijk geheel.

Waarschijnlijk is het verhaal een van de grootste pluspunten van de nieuwe inFamous. De keuze tussen goed en kwaad staat, niet geheel origineel, centraal. Zowel tijdens de tussenscènes als de gameplay is dit terug te vinden. Opvallend is dat keuzes gedurende de tussenscènes een zeer grote invloed hebben. Dit keer zelfs zo groot dat de speler een totaal andere missie voorgeschoteld krijgt afhankelijk van de keuze. Leuk hieraan is dat de campagne interessant blijft om opnieuw te spelen. Tijdens het doorlopen van de game zelf is er op een andere manier de mogelijkheid je draai te geven aan het verhaal door goedwillige of kwaadaardige keuzes te maken. Dit kan bijvoorbeeld gedaan worden door het maken van een keuze tussen het vermoorden of vastbinden van een tegenstander.

Een ander uniek aspect aan inFamous is het verschil in magische krachten. De hoofdpersonage beschikt over een speciale gave overweg te kunnen met allerlei krachten. Uiteindelijk zal de speler naast het klassieke vechtsysteem vier verschillende aanvalsmogelijkheden tot zijn beschikking hebben. Helaas waren er in de door ons gespeelde versie maar twee beschikbaar. Een leuke eigenschap is dat een doel op meerdere verschillende manieren te bereiken is. Zo kun je het dak van een gebouw bereiken door gebruik te maken van een schacht onderaan het gebouw, maar ben je met een andere kracht in staat simpelweg de muren van ditzelfde gebouw op te rennen. Ook in vechtstijl verschillen de krachten van gebruikswijze.

Ondanks alle onderscheidende elementen kan voor sommige spelers de uitdaging ver te zoeken zijn. De AI is niet al te slim en een redelijk gevorderde speler zal snel overschakelen tot een hogere moeilijkheidsgraad en deze binnen de kortste keren doorzien hebben. Verder bestaat het grootste deel van de gameplay uit het aaneengesloten doden van vijanden. Het gevoel wordt gewekt dat het aantal tegenstanders oneindig aangevuld wordt en de aanwezige bijmissies bieden weinig diepgang.

Over het algemeen is inFamous: Second Son een grafisch goed uitgewerkt spel met een sterke verhaallijn. Ondanks de enigszins eentonige gameplay en oninteressante extra missies is inFamous het spelen zeker waard. Door het hele verhaal heen is de keuze tussen goed en kwaad interessant verwerkt en kan de speler hier op elk moment op inspelen. De mogelijkheden met de vier krachten zouden de speler voldoende variatie moeten kunnen geven in speelstijl.