nieuws
Silent Things
Conclusie
Andrew Scott (Jake) laat zien dat hij zich goed heeft weten in te leven in zijn rol en komst al autist geloofwaardig over. Met mooie en stille beelden laat Rob Brown zien dat voor sommigen het leven genoeg biedt als ze in hun eigen element zijn op hun eigen stukje wereld. Dat de wind op het strand en het geluid van de golven op de achtergrond genoeg is.Elke vrijdagmiddag, om het weekend alvast in te luiden, is er op NieuwerwetsTV een korte film te bewonderen: van stop-motion animatie tot cartoons en science-fiction tot romantische drama. Daarnaast recenseert de redacteur van dienst de short. Bekijk deze keer Silent Things van Rob Brown.
Silent Things is een film over de autistische Jake en Charlotte. Twee vrienden die in hun element zijn op het rustige strand, samen genietend van Jake’s vlieger. Als op een dag Amy in het spel komt wordt hun vriendschap verstoord. Wanneer Jake en Amy in de duinen zitten blijkt Jake veel te weten van veerboten, terwijl hij er nog nooit op is geweest. Amy besluit om Jake mee te nemen op de veerboot. Hoewel de naïeve Amy goede intenties heeft, is ze er niet bewust van dat ze een slechte invloed is op Jake.
Tijdens het International Film Festival Rotterdam in 2011 wist de de film de prijs voor beste ‘New Arrivals’ in de wacht te slepen. Dit omdat de film volgens de jury ‘de beperkingen van de anti-held probeert te laten zien en te omarmen’. Met zijn vlieger voelt Jake zich vrij en komt tot rust. Op het strand is hij helemaal in zijn element. Hij heeft dan ook geen moeite om een gesprek met Amy aan te knopen. Maar op de veerboot komen zijn autistische beperkingen naar boven. Brown laat dat goed zien met indringende beelden van Jake. Het geluid verstomd en we horen niet meer wat er gezegd wordt. De beelden op de veerboot zijn grauw en vanwege de laagstaande zon zien we steeds minder. De beperkingen van autisme worden zo voelbaar in beeld gebracht.
