nieuws
Kick-Ass 2
Conclusie
Stilistisch is de film hetzelfde als het eerste deel. De actiescènes en shots van de stad zien er nog altijd gelikt uit. De film wordt echter nergens zo grappig als het eerste en de actie is eerder gruwelijk of hard in plaats van over-the-top en heerlijk onzinnig. Samen met nieuwe hoofdthema’s als (puber)existentialisme en Amerikaanse high-school taferelen staat deze film ook thematisch ver af van het origineel. Daar was het belangrijkste thema hoe achterlijk en grappig het zou zijn als mensen, zonder speciale krachten of geld, superhelden wilden zijn. Hoewel Kick-Ass 2 wel onderhoudend is, blijft de hoop dat Matthew Vaughn voor het derde, en laatste, deel weer terugkomt om orde op zaken te stellen.Krijgt het onverwacht briljante Kick-Ass een waardig vervolg?
Matthew Vaughn schreef, produceerde, financierde en regisseerde in 2010 het goed ontvangen Kick-Ass. Wat er op papier misschien uitzag als een flauwe parodie op superheldenfilms, werd een opwindende en ronduit hilarische film over een jongen die zich afvroeg waarom er in het echte leven geen superhelden waren. Gebaseerd op een stripboek van Mark Millar en omarmd door een instant cultpubliek was de eerste Kick-Ass niet een enorm kassucces, maar bracht het wel drie keer het budget op in de bioscoop. Dat betekent in Hollywood dat er over een sequel nagedacht kan worden en zodoende: Kick-Ass 2.
Vaughn werd echter direct opgepikt door de grote filmstudio’s en mocht zich bezig gaan houden met grotere budgetten voor populaire filmseries als X-Men. Een bekende van Vaughn, Jeff Wadlow, wilde graag het stokje overnemen. Wadlow is een relatieve nieuwkomer op filmgebied, maar zijn horrorfilms hadden hoge ogen gegooid. ZIjn script is wel gebaseerd op de vervolgstripboeken van Millar. Het plot vindt daardoor hoofdpersoon Dave Lizewski, Kick-Ass, weer terug waar hij aan het eind van de eerste film was gebleven; worstelend met zijn superheldenidentiteit en pubertijd tegelijk.
Dave had in de vorige film maffiabaas Frank D’Amico (Mark Strong) met een bazooka opgeblazen en diens zoon, Chris D’Amico (Christopher Mintz-Plasse), wil daarvoor in deze film als zelfbenoemde supervillain ‘The Motherfu&%!r’ wraak nemen. Beide tieners omringen zich met een groep gelijkgestemden, die allen een absurd kostuum en bijbehorende naam aangemeten krijgen. Kick-Ass 2 gaat over hoe beide groepen met vallen en opstaan naar de ultieme confrontatie toe werken.
Deze film zit ook weer vol bijpersonages die voor de nodige actie- en komediemomenten moeten zorgen. Ontdekking uit de eerste Kick-Ass, Chloë Grace Moretz, mag weer de 14-jarige, grofgebekte en levend moordwapen Hit-Girl spelen. Moretz steelt wederom in elke scene de show en is ze daardoor het beste wat deze film te bieden heeft. Dat geldt echter niet voor de rest van de acteurs. Jim Carrey speelt een kleine bijrol als de extravagante Colonel Stars and Stripes. Carrey, een fan van het eerste deel, maakt er een maniakale, intens personage van, maar mag helaas te weinig van zijn creatie laten zien.
Daar zit voornamelijk het probleem van de film; er zitten veel leuke ideeën in, maar worden onvoldoende uitgewerkt. De strips van Millar over Kick-Ass werden naar verluid steeds duisterder en daar weet Wadlow, zelfs met zijn horrorverleden, niet goed raad mee. Hij blijft zoeken naar een compromis tussen komedie en donkere momenten en vindt daardoor beide niet. Dit probleem doet zich vooral voor in de bloederige scenes. Verontrustende moorden of aanzetten tot verkrachting worden neergezet als humoristisch. Het komt misplaatst en smakeloos over, en een wat donkere toon had op dit soort momenten ook beter geweest voor het plot.
