nieuws
Recensie: Y: The Last Man – Ontmand

Y: The Last Man is een comic serie die dit jaar elf jaar geleden voor het eerst uitgegeven werd. In Ontmand worden de dystopische wereld en haar hoofdrolspelers geïntroduceerd op een manier die gelijk naar meer smaakt.

In de eerste verzamelde uitgaves van Y: The Last Man, gebundeld als volume genaamd Ontmand, wordt de basis gelegd voor een uit tien volumes bestaande serie. We worden geïntroduceerd in de wereld van Yorick, een student Engels en tevens boeienkoning uit de Verenigde Staten. Op het eerste gezicht lijkt Yorick een doorsnee jongen maar hier komt al snel verandering in. Door onbekende reden sterft namelijk elk mannelijk dier, en dus eveneens elk mannelijk mens, plotseling uit. Yorick en zijn kapucijnaapje Ampersand zijn ogenschijnlijk de enige twee dragers van het Y-chromosoom die de ramp, die al snel ‘de Plaag’ genoemd wordt, overleven.

Hierna schetst Ontmand verdeeld over vijf uitgaves op inleidende wijze het beeld van een wereld die geregeerd wordt door vrouwen en alle veranderingen die dit met zich mee brengt. De mannen-loze wereld biedt voor schrijvers Brian K. Vaughn en tekenares Pia Guerra natuurlijk een immense weelde aan sociale en culturele kwesties om uit te diepen. Zo leren we bijvoorbeeld dat een wereld zonder mannen niet per se een wereld zonder geweld betekent en wordt er afgevraagd wie er nu het recht heeft zich lid van het parlement te noemen nu de mannen die de hoge functies bekleedden er niet meer zijn. Dit soort kwesties zijn wat niet alleen Ontmand, maar ook de hele serie zo sterk maakt.

[one_half][/one_half]

[one_half_last][/one_half_last]

Y: The Last Man’s tekenstijl is een vrij realistische. Het is te zien dat Pia Guerra alles uit de kast trekt om Yorick’s wereld zo levendig mogelijk te maken: haar tekeningen zijn prachtig. Maar niet alleen de mooie, stabiele tekenstijl valt op: tussendoor worden we getrakteerd op de artwork die de voorkant van de afzonderlijke issues versiert. Ook deze covers zijn om van te smullen.

Ontmand is een uitstekende introductie van de serie en is zeer representatief voor hoe de serie er verder uit gaat zien. Geweld wordt niet geweerd maar op functionele wijze gedoseerd. Yorick’s droge humor is subtiel maar zorgt tegelijkertijd voor de welkome komische noot in een wereld die er slecht aan toe is. Vraagstukken van sociale en culturele aard zijn tenslotte waar de echte kracht van de serie ligt.