nieuws
Caterpillar
Conclusie
Caterpillar is een interessante film omdat het unheimische gevoel dat je als kijker erbij krijgt niet blijkt te kloppen. De film speelt met je ervaringen en percepties en zet door de morele boodschap aan het denken. In slechts vijftien minuten weten de beelden en geluiden iets met je te doen en maken deze film zeker de moeite van het kijken waard.Elke vrijdagmiddag, om het weekend alvast in te luiden, is er op NieuwerwetsTV een short film te bewonderen: van stop-motion animatie tot cartoons en science-fiction tot romantische drama. Daarnaast recenseert de redacteur van dienst de short. Bekijk deze keer Caterpillar.
Modefotograaf David Field laat in zijn eerste korte film Caterpillar zijn visuele kunsten uit zijn fotografische achtergrond niet ongezien. De film won de prijs voor beste korte film op het Eerie horror filmfestival in 2012.
Caterpillar vertelt het verhaal van een oude, geïsoleerde en eenzame vrouw die gevangen zit in haar kleine omgeving met een zuurstoftank aan haar zijde. Haar wanhoop wordt versterkt door een onheilspellende omgeving. Wanneer ze een rups in de vensterbank vindt, is dit nog maar het begin van een duistere en beangstigende rupsenplaag. Uiteindelijk is deze plaag toch niet zo naargeestig als het lijkt. Wanneer ze besluit de rupsen en hun zijde spinnenwebben niet tegen te gaan maar er iets mee te doen, maakt ze een einde aan haar innerlijke conflicten. Rupsen veranderen in vlinders en oude eenzame vrouwen veranderen in…
In de hele film wordt geen woord gesproken. Het verhaal wordt geleid door pianomuziek en mooie beelden met vele visuele effecten. De beelden dragen een onheilspellend en grimmig gevoel met zich mee, maar deze is onterecht. De film lijkt een diepere betekenis te hebben dan het door zijn uiterlijke en visuele vertoon doet vermoeden. Dingen zijn niet altijd wat ze lijken en slecht ogende objecten of omstandigheden kunnen uiteindelijk een positieve uitwerking hebben.
