nieuws
Recensie: Daglicht – een ijzersterke duistere film

De Nederlandse film mag in zijn handjes knijpen met regisseurs van het kaliber Diederik van Rooijen. Hij weet bijvoorbeeld op een sterke wijze de misdaadserie Penoza af te leveren. Zijn nieuwe film Daglicht, gebaseerd op de bestseller van Marion Pauw, is een snoeiharde thriller waarin voor sommigen een groot familiegeheim beter het licht niet had kunnen zien.

Iris (Angela Schijf) is een ambitieuze advocate en alleenstaande moeder. Het is een zware dubbelrol, want ze moet schipperen tussen het moederschap en die van strafpleiter in soms schemerige zaken. Tijdens een vakantie van haar moeder Ageeth (Monique van de Ven) stuit ze op een duister familiegeheim. Ze blijkt een broer te hebben waarvan het bestaan al jarenlang verzwegen is. Na onderzoek komt ze erachter dat haar broer Ray (Fedja van Huêt) voor de moord op zijn buurvrouw en haar dochtertje opgesloten zit in een tbs-kliniek. Ray is autistisch en Iris trekt het lot van haar broer zich erg aan, mede vanwege de overeenkomsten die ze ziet tussen haar zoontje Aron (Daniel Verbaan) en die van Ray. In een poging om hem vrij te pleiten komt ze in haar onderzoek naar de waarheid nog meer familiegeheimen tegen.

De perfecte cast
Alle personages worden op een geweldige manier neergezet. Monique van de Ven speelt een ijskoude rol als moeder van Iris, maar de liefde voor haar kleinzoon zit diep. Ook Angela Schijf speelt haar rol als Iris sterk. Als vertwijfelde moeder en zelfverzekerd advocate zoekt ze antwoorden op het gedrag dat haar zoontje Aron vertoond. Deze lijkt ze te vinden op het moment dat ze de voor haar onbekende broer Ray ontmoet. Hij vertoont in sterkere vorm hetzelfde gedrag als Aron, waardoor ze beter met hem weet om te gaan. Fedja van Huêt heeft de opgave om een volwassen moordenaar met autisme in een tbs-kliniek te spelen, maar ook de jongere Ray. Het is geslaagd. De gehele cast weet perfect het verhaal neer te zetten.

[one_half]

[/one_half]
[one_half_last]

[/one_half_last]

Aangedikte puzzel
Ondanks dat de film gebaseerd is op de bestseller van Marion Pauw, heeft het verhaal afwijkingen van het boek. Om een echte thriller tot stand te laten komen is het verhaal meer aangedikt en wat spectaculairder gemaakt. De focus is gelegd op één echte hoofdpersonage om samen met haar de ontwikkelingen te volgen. Het komt de film uiteindelijk ten goede, maar zorgt niet voor grote verrassingen. Het puzzelen staat centraal, zowel in letterlijke als figuurlijke vorm. Iris is op zoek naar de puzzelstukken om het familiegeheim te ontrafelen en zoon Aron is een talent in puzzels. Het talent van Ray is hierin de oplossing. Het klinkt als een cliché en dit wordt ook bevestigd door Twan Benschop (Derek de Lint) in de film zelf, die het familiegeheim als een cliché afdoet. Als de uiteindelijke puzzel is opgelost, ontstaat er wel het kippenvelmoment waarvan men verwacht dat deze gaat komen.

[one_half]

[/one_half]
[one_half_last]

[/one_half_last]

Het autisme en de positieve gave ervan
Een zwaar onderwerp wordt aangesproken in de film: mensen met autisme, een ongeneeslijke stoornis waarover die qua oorzaken nog weinig wetenschappelijke consensus bevat. De film laat goed de ontwikkeling van het autisme bij Ray zien. Door middel van flashbacks krijgt de kijker te zien dat Ray wel degelijk zelfstandig kon wonen, maar dat de stoornis die hij heeft wel erger wordt. Ook bij Aron zijn overeenkomstige kenmerken aanwezig. De film speelt hier goed op in, want Iris weet alles veel beter te begrijpen. Met Aron ontstaat er een sterkere band en met Ray veel verbondenheid. Autisme is een stoornis die erfelijk is en deze erfelijkheid zit er op een realistische manier in verwerkt. Het autisme wordt ook in een positief daglicht gezet. Het blijkt uiteindelijk de sleutel tot de antwoorden te zijn. De talenten van zowel Ray als Aron worden gecombineerd.

Daglicht bewijst dat ook wij Nederlanders ijzersterke films kunnen maken. Een geweldige cast met een uitstekende regie en producenten. De film laat je niet met rust en laat je meeleven met de personages. Het verhaal mag spectaculairder zijn, want zo kan het beter toewerken naar de climax waar iedereen op zit te wachten.

Rode Loper Gala