nieuws
Recensie: The Sessions

The Sessions is de verfilming van het waargebeurde, treurige, levensverhaal van Mark O’ Brien. De 38-jarige O’ Brien is sinds zijn zesde levensjaar verlamd door polio en brengt daarom een groot deel van zijn leven door in een zogeheten “ijzeren long”. Hij besluit dat hij zijn maagdelijkheid wil verliezen. In dit humoristische drama is te zien hoe deze wens verwezenlijkt wordt.

Ongewoon liefdesverhaal
Mark O’ Brien (John Hawkes) is journalist en dichter. Hij brengt zijn leven grotendeels liggend door. Mark wordt verliefd op zijn nieuwe verzorgster, dit blijkt echter niet wederzijds. Omdat hij niet weet hoelang hij nog zal leven besluit hij dat hij ontmaagd wil worden voordat het niet meer mogelijk is. Met een schuldgevoel tegenover God spreekt hij zijn verlangens uit naar priester Brendan (William H. Macy) die hem zijn goedkeuring geeft. De priester helpt Mark daarnaast ook de periode van de ontmaagding en de sessies door te komen; hij hoort zijn verhalen aan en geeft advies. Deze gesprekken voor het altaar maken het verhaal wat komischer en luchtiger. Na de goedkeuring van zowel de priester als God, huurt hij sekstherapeute Cheryl (Helen Hunt) in om daadwerkelijk de daad te gaan verrichten. Door middel van een aantal sessies leert hij niet alleen om seks te hebben, maar komt hij ook in aanraking met het fenomeen liefde.

Oprechte sessies
Mark O’ Brien schreef over zijn sessies in 1990 het artikel “On Seeing a Sex Surrogate” voor Sun Magazine. De film is gebaseerd op deze sessies en worden dan ook op een aandoenlijke manier aan de kijker gevisualiseerd. Niet alleen Mark, die alleen zijn hoofd kan bewegen, raakt een gevoelige snaar, maar ook Cheryl stelt zich kwetsbaar op door al meteen tijdens de eerste sessie bloot te gaan. De sessies hebben niets te maken met platte seks, maar met het daadwerkelijk helpen van een verlamde man. Er wordt op een volwassen manier omgegaan met seks. Je ziet hoe het af en toe mis gaat, maar ook hoe het goed gaat. Grappige en tedere scenes wisselen elkaar af wat ervoor zorgt dat de karakters heel oprecht overkomen. De seks brengt Mark niet alleen letterlijk in aanraking met vrouwen, ook ontwikkeld hij zich op liefdesgebied. Door de sessies leert hij dat zijn ziekte hem niet hoeft te beperken. Vrouwen zijn alsnog geïnteresseerd in de verlamde, doch charmante, Mark zijn. Het verhaal draagt een typisch Amerikaans ideaal in zich: alles kan zolang je het graag wilt.

Goed acteerwerk
Niet alleen het verhaal is sterk door zijn eerlijkheid en originaliteit. Regisseur Ben Lewin heeft goede acteurs gekozen voor zijn film. Hawkes heeft het mogelijk gemaakt om met alleen zijn gezicht en opmerkelijke stem een geloofwaardig personage neer te zetten. Hunt laat zich eveneens van een goede kant zien. Al een tijd was het stilletjes rond haar op filmgebied, maar met deze rol zet ze op een waardige manier een kwetsbare en wat oudere ‘sekssurogaat’ neer. Lewin heeft er goed aan gedaan om ‘echte’ acteurs te kiezen, hierdoor komt het verhaal oprechter en realistischer over.

The Sessions is een ontroerend en bijzonder liefdesverhaal waarbij de problemen van leven met een handicap op confronterende wijze in beeld worden gebracht. In essentie gaat het verhaal over seks, maar de context waarin dit onderwerp zich bevindt maakt het verhaal mooi en oprecht. De combinatie van emotionaliteit, humor en goed acteerwerk maakt The Sessions boeiend en meeslepend.