review
Commandos: Origins

Commandos: Behind Enemy Lines is een game waarmee veel mensen zijn opgegroeid. Dan voel je je, net als wij, misschien ook wel redelijk oud als je hoort dat die game alweer uit 1998 stamt. Het is daarnaast 22 jaar geleden dat we een echt volwaardig deel in de franchise kregen in de vorm van Commandos 3. In de tussentijd is er wel een FPS gekomen en de afgelopen jaren hebben het tweede en derde deel remasters gekregen, maar in de vorm van Commandos: Origins kunnen we eindelijk met een heel nieuw avontuur aan de slag.

Zoals de naam al een beetje aangeeft, gaat Commandos: Origins over de totstandkoming van het groepje elitesoldaten dat je kunt kennen van de oorspronkelijke games. Zo begint het spel met het bevrijden van de beruchte ‘Green Beret’ uit de gevangenis van een geallieerd militair kamp. Dit is ook meteen de tutorial, wat we leuk bedacht vinden. Het is een test om te laten zien hoe goed de ‘Green Beret’ is en tegelijkertijd leer jij hoe je rond kunt sluipen en vijandelijke soldaten uit kunt schakelen.

Dit militaire kamp behoort trouwens toe aan de Britten en alle soldaten zijn Brits en spreken doorgaans Engels. Wanneer je wordt opgemerkt door een soldaat, hoor je vervolgens: “Ich könnte schwören ich habe was gesehen”. Oftewel, het spel behandelt alle vijandelijke NPC’s gewoon als Duitsers en houdt er geen rekening mee dat het spel begint in een hele andere omgeving. Het is ook raar dat dit op deze manier in het spel zit, want het is echt heel waarschijnlijk dat een speler deze uitspraken triggert, dus je zou denken dat de studio dit zelf ook gemerkt heeft.

Iets verder in de tutorial leer je over een mooie feature: als je de rechtermuisknop ergens ingedrukt houdt, dan wordt er een icoontje neergezet dat aangeeft of die plek zichtbaar is voor vijanden. Superhandig! We zetten dit vlaggetje ergens neer en zien dat dit niet in het gezichtsveld van vijanden zit, we lopen naar die locatie en … betrapt! De vijand ziet ons en het is einde oefening. We hebben het tutorial-level vervolgens een paar keer opnieuw gespeeld. Deels omdat we een of twee keer af waren gegaan, maar deels ook om te experimenteren of het nou aan ons lag. Maar nee, de feature die zou moeten laten zien of een locatie in het gezichtsveld van een vijand zit, werkt gewoon heel slecht.

En dat is, met alle respect, bizar. Commandos draait om stealth. Het is een realtime, strategisch, stealth-spel. Het draait om ongezien sluipen en een feature wordt gebouwd om je te laten zien of je ergens gezien wordt of niet en het werkt gewoon nauwelijks. Dan hebben we het niet over niche situaties die je in elk complex spel wel kunt vinden, maar gewoon continu. Je kan er wel omheen werken door ook met de rechtermuisknop nog vijanden individueel te selecteren en zo dus te bepalen waar ze zicht op hebben, maar het is raar dat zo’n feature geïntroduceerd wordt die het spel zoveel soepeler zou moeten maken om te spelen, maar het vervolgens niet doet.

De reden dat we zo lang in zijn gegaan op het vorige punt, is omdat het tekenend is voor Commandos: Origins. Op de beste momenten is de ervaring als het weerzien van een oude vriend. Dat komt met veel momenten van herkenning, nostalgische gevoelens en soms ook gewoon plezier. De sfeer zit er goed in door lekker overdreven stemacteerwerk en stereotype Duitsers en als je soms geluk hebt, voelt de stealth-actie heerlijk. Maar iets te vaak lijkt het spel vooral te bevestigen waarom we de afgelopen twintig jaar weinig games in dit genre hebben gezien.

Op veel van de momenten dat je gezien en gepakt wordt, voelt het minder als een leermoment of een “o ja dat was mijn fout.” Veel levels voelen daardoor vooral als heel regelmatig handmatig het spel opslaan (aangezien de game dat niet automatisch voor je doet), zodat je met trial-and-error maar gewoon kan kijken wat er wel of niet werkt. Ook reageren vijanden vaak op onnatuurlijke manieren op je handelingen, waardoor het minder voelt alsof je brein lekker geprikkeld wordt om creatief te zijn, maar het vooral als gedateerde stealth-actie voelt.

Er zullen genoeg mensen zijn die bijzonder nostalgisch zijn voor een nieuwe Commandos en dus positiever gesteld dan wij zullen zijn, maar wat ons betreft is Commandos: Origins geen succesvol experiment om een nieuw tijdperk in te luiden voor deze oldschool franchise.

Commandos: Origins is voor deze review gespeeld op pc. De game is ook beschikbaar voor PlayStation 5 en Xbox Series X|S.