review
Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land

De Atelier-gamereeks is er eentje die behoorlijk niche is. Niet alleen gaat het om een boel traditionele JRPG’s, maar het draait ook nog eens voor een heel groot deel om “Gathering & Crafting”. Gathering & Crafting is het verzamelen van materialen om daar vervolgens allerlei dingen mee te maken, van drankjes om jezelf te genezen, tot wapens om vijanden mee te verslaan. Atelier heeft al meerdere decennia een behoorlijk trouwe fanbase, evenals een kleine stoet aan nieuwe fans die met elke game erbij komt. Het nieuwste deel heet Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & The Envisioned Land.

Die naam is een hele mondvol, dus voor de rest van de recensie zullen we het gewoon houden bij Atelier Yumia. Wel is het goed om te weten dat dit waarschijnlijk het begin van een nieuwe trilogie is, want zo doet Gust het vaak. Er zullen in de komende jaren dus nog twee Atelier Yumia’s komen met andere ondertitels.

Maar goed, in deze Atelier Yumia bevind je je in het Aladissian Empire, een rijk dat ooit floreerde en nu verlaten en verwoest is. Jij bent Yumia, een Alchemist die meehelpt bij de expeditie om Aladiss te onderzoeken. Dit doe je door monsters te verslaan, basissen te bouwen, de omgeving veilig te maken voor de expeditie en te helpen met alledaagse taken.

Yumia is zoals we eerder al zeiden een Alchemist, wat voor iedereen die eerder een Atelier-game heeft gespeeld, geen onbekend concept mag zijn. Een Alchemist maakt in sommige Atelier-games via wetenschap spullen, in andere games gaat het via magie. Dat laatste is in het geval van Yumia zo. Ook merken we dat Alchemie in de wereld van Atelier Yumia verboden is, terwijl het normaliter iets is wat juist toegejuicht wordt. Maar goed, het is verboden, maar toch zodanig nuttig dat Yumia uitgenodigd wordt om de expeditie te helpen. Na een korte proloog bevinden we ons in Aladiss en mogen we de wijde, relatief open wereld, gaan ontdekken.

Heel snel valt ons iets op: het voelt een beetje alsof Atelier Yumia de ‘Genshinification’ van de Atelier-reeks is. Je hoeft ‘Genshinification’ niet op te zoeken, want we hebben het zelf bedacht. Het voelt eigenlijk vooral alsof je iets meer Genshin Impact aan het spelen bent dan bij voorgaande titels het geval was. Nu bedoelen we dat helemaal niet negatief. Het heeft niets te maken met de kwaliteit van het spel, Genshin Impact is zelf immers ook van hoge kwaliteit. Het heeft er vooral mee te maken dat relatief kleine gebieden plaats hebben gemaakt voor een grotere open wereld. Daarnaast is het ook niet alleen meer het geval dat je een gebied ingaat om materialen te verzamelen en monsters te verslaan (voor meer materialen en ervaringspunten), maar je vindt er nu allemaal andere dingen om te doen. Denk aan het openmaken van kistjes, het ontdekken van standbeelden, het ontgrendelen van Fast Travel-punten, het oppakken van side quests en het vinden van zeldzame monsters.

Ook ben je een stuk minder bezig met het volgen van een lineair verhaal. In Atelier Yumia lijkt Gust je namelijk echt het idee te willen geven dat je een nieuw en vreemd land aan het ontdekken bent. Daarom kun je dus ook allerlei dingen doen om een percentage omhoog te kunnen gaan. Dit heet het “Pioneering Effort” van een gebied. Een basis bouwen betekent dat het Pioneering Effort omhoog gaat, maar ook het verslaan van specifieke monsters, of het maken van voorwerpen waar vraag naar is.

Het voelt soms best gek als je zelfs even niet verder kan met het verhaal, omdat je het Pioneering Effort omhoog moet krikken. Vaak voelt het stiekem ook wel lekker om gewoon allerlei dingetjes te kunnen gaan doen waarmee je op de een of andere manier wel verder komt in het spel. Of omdat je meer materialen hebt om later dingen mee te maken, of omdat je nieuwe spullen hebt gemaakt die je in gevechten een voordeel gaan geven, of omdat je Pioneering Effort omhoog is gegaan en je nieuwe beloningen of quests vrijspeelt. Het is lekkere bezigheidstherapie.

Gevechten gaan in Atelier Yumia ook niet beurtelings, wat wij best even gek vonden. Deels is het gek omdat de vorige Atelier-games wél beurtelingse gevechten hadden. Deels is het gek omdat de realtime gevechten ook weer niet zó spannend zijn als bijvoorbeeld bij een Final Fantasy VII Rebirth het geval is. Het voelde in de eerste uren daarom vooral als een vervelende middenweg. Je krijgt niet bepaald de adrenaline die een dikke actiegame je biedt, maar je kunt ook absoluut niet zoveel strategie toepassen als bij de gemiddelde turnbased-game. Na wat langer spelen begonnen we dit minder erg te vinden, maar het blijft toch ons minst geliefde onderdeel van deze game. Vechten is iets dat we doen omdat we sterker willen worden en materialen willen verzamelen, niet omdat het vechten zelf leuk is.

We kunnen het heel lang gaan hebben over de details van de verschillende systemen. Zo hebben we het nog niet eens gehad over de ‘Synthesis’, de manier waarop je voorwerpen gaat maken. Al met al maakt de precieze uitwerking van dit systeem niet zoveel uit, want het is vooral belangrijk dat je het gewoonweg gebruikt om al je materialen om te toveren tot mooie gebouwen, nieuwe wapens, drankjes, enzovoorts.

Verreweg het belangrijkste aspect van Atelier Yumia is dat de opbouw van het spel zo anders is dan je zou verwachten van een traditionele JRPG en dat is ook waarom we zoveel tijd hebben besteed aan de uitleg van de ‘flow’ van de game. Lijkt het je leuk om allerlei willekeurige dingen te doen in een kleurrijke wereld? Dan is Atelier Yumia een oprecht leuke game. Wil je per se een superspannend verhaal, superspannende gevechten en gamen op een wat hoger tempo? Dan is dit zeker geen game voor jou. Zelf hebben wij ons enorm vermaakt in Aladiss en we denken dat we na het schrijven van deze recensie snel nog maar wat werk gaan verrichten om ons “Pioneering Effort” te verbeteren.

Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land is voor deze review gespeeld op de PlayStation 5. De game is vanaf 21 maart beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series X|S, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.