review
MLB The Show 25

MLB The Show 25 is het nieuwste deel in de MLB The Show-franchise. Zoals volledig in lijn der verwachtingen draait dit spel wederom om honkbal, de Major League Baseball. Dit is wat FIFA voor voetbal is. De MLB is het hoogste, professionele honkbalniveau in Noord Amerika. Sinds begin vorige eeuw bindt het de Amerika- en de National League samen tot een grote sportcompetitie. Samen met NBA (basketbal), NFL (American football) en NHL (ijshockey) zijn dit de meest populaire sporten in vooral Amerika. Het is dan ook geen verrassing dat dit behoorlijk populaire spellen voortbrengt.

MLB The Show is sinds 2014 de enige honkbalsimulator op consoles en krijgt over het algemeen goede recensies. Maar elk jaar een nieuw spel uitbrengen met dezelfde formule en ‘alleen maar’ spelersroosters volgens de laatste gegevens, daar ligt gemak op de loer. Nu is deze gedachte natuurlijk een beetje kort door de bocht, maar eerdere delen van sportspellen in het algemeen hebben dit vermoeden helaas wel bevestigd. De druk ligt immers hoog bij uitgevers om elk jaar een update uit te geven met de bijgewerkte teams om zo het momentum te behouden. En net zoals het voetbalspel krijgt deze serie elk jaar trouw een nieuwe iteratie. Is MLB The Show 25 een waardige opvolger die echt wat toevoegt? Wij mochten aan de slag met het deel voor dit jaar en kunnen je ondertussen goed vertellen of je jouw tijd, aandacht en zeker ook geld hier rustig aan kunt spenderen…of niet. Lees gauw verder in onze review.

MLB The Show 25 is een feest voor de liefhebber. Het spel zit tot de nok toe gevuld met informatie over honkbal in Amerika. Verschillende statistieken zijn geüpdatet zodat jij natuurgetrouw het seizoen van dit jaar kunt simuleren. Alle honkbalteams zitten er in, alle spelers zijn present. Alle verschillende modi die er vorig jaar in zaten hebben een poetsbeurt gehad en zijn voorzien van de meest recente achtergrondinformatie. De verschillende stadiums zien er heel mooi uit en ook aan het publiek is gedacht. De verschillende poppetjes bewegen genoeg afzonderlijk om een grote mensenmassa te simuleren. Saillant detail: als je een bal het publiek inslaat, zie je dat men echt probeert de bal te vangen.

De animatie van de spelers is goed. Op momenten heb je echt het gevoel dat je naar een honkbalwedstrijd zit te kijken. Helaas kunnen we dat van de uiterlijkheden niet echt zeggen. De personages zien er wel oké uit, maar het voelt in sommige modi misplaatst. Wat we hiermee bedoelen te zeggen: in Road to the Show speel je als schoolgaand persoon die het moet maken als honkballer, maar alle personages zien er zo oud uit. We hadden nergens het gevoel naar jonge, startende spelers te kijken, maar meer naar mannen (en vrouwen) van middelbare leeftijd. Ook is het spel niet echt een grafisch hoogstandje. Het doet wat het moet doen, maar het behoort zeker niet tot de mooiste spellen.

Een spelsoort dat je kunt spelen is Storylines. Hierin speel je met een legende van weleer. Iemand van vroeger, waarvan je nooit mag vergeten dat die heeft gespeeld. Een hommage aan die persoon, zeg maar. Het idee is leuk, maar de uitvoering helaas wat minder. Elk hoofdstuk heeft een filmpje als introductie, waarin iemand iets vertelt over die persoon. Vervolgens speel je zelf een heel klein stukje met datgene uitgelicht waar net over gepraat is, met een klein doel om te halen. Is dat gelukt, ga je door naar het volgende hoofdstuk, waar alles zich herhaalt. Dit loop je een keer door en dan weet je het wel, eigenlijk.

Daarentegen, het honkbalspel zélf is best tof om te spelen. Goed, er zitten redelijk wat saaie momenten in. Je slaat goed, maar de bal wordt bijna zonder uitzondering altijd gevangen in het buitenveld waardoor je uit bent. Of je bent alleen maar aan het pitchen waarbij de tegenstander drie keer misslaat. Als je dan een homerun slaat of twee mensen op de eerste en tweede honk in een run uit kunt gooien, dan zit je toch wel even te juichen op de bank hoor. De besturing is net als het uiterlijk van jouw personage tot in de puntjes in te stellen. Daardoor kun je iets vinden wat lekker werkt voor jou. En we moeten zeggen, ze hebben best wat intuïtieve manieren geïmplementeerd.

Dat maakt het ‘even snel een pot of een toernooi spelen’ best leuk. Wij merkten dat juist die modus best goed verstopt zit en dat vinden we jammer. De hoofdfocus van MLB The Show 25 ligt duidelijk bij het doorlopen van je carrière, het managen van jouw team of de hoogtepunten van een legende herbeleven. En juist daar hebben ze best wat steken laten vallen om het spelen daarvan leuk of enigszins onderhoudend te maken. In March to October doorloop je met het team naar jouw keuze ‘belangrijke momenten’ op de weg naar het kampioenschap. In de praktijk betekent dit dat je van moment naar moment springt, waarbij je een paar inningen speelt. Als je wint, verdien je Momentum. Dit werkt in je voordeel als je de volgende wedstrijd wilt skippen. Hoe meer Momentum, hoe groter de kans dat je de gesimuleerde wedstrijd wint. Maar waarom zou je dat willen, we komen toch om te spelen?

In de carrière-modus start je als schoolgaande honkballer (we haalden het al eerder aan: als heel oud uitziende schoolganger). Het complete verhaal is geschreven tekst, maar je ziet wel de animatie van het praten. Dit geeft een heel gek gevoel, alsof je zonder geluid zit te spelen. Als je dan wat wedstrijden gaat spelen, simuleert het spel jouw beurten. Dit betekent dus dat het zomaar kan gebeuren dat je drie of vier keer achter elkaar alleen maar aan het gooien bent. In het begin is dat nog te doen, maar naarmate jouw carrière vordert, wordt het wat saai. Wij willen gewoon een lekker potje honkbal spelen, waarbij we én slaan én gooien. Hier merk je dus heel goed dat het echt een spel voor de liefhebber is en wat minder voor het overgrote deel van de gamers.

Als je in een verhalende modus zit, blijkt het ook nog eens heel erg lastig om daaruit te gaan. Het klinkt misschien gek, maar wij ervaarden dat wel als een minpunt. Meerdere malen moesten wij het spel helemaal uit- en aanzetten om naar het hoofdmenu te gaan. Bij het ontwerpen van het spel is hier duidelijk geen rekening gehouden met de zogeheten user experience (UX). De meest simpele dingen zoals het spel verlaten of een standaard potje opstarten zitten erg verstopt. En dat maakt dat het spelen van het spel een minder leuke ervaring was.

Als MLB The Show 25 wat meer aandacht had besteed aan de reis die de speler maakt, waardoor sommige modi en instellingen makkelijker te vinden waren, dan was het voor ons gevoel een wat completer pakket geweest. Goed, het spel zit bomvol weetjes, alle instellingen zijn tot in de microdetails aan te passen en je kunt het huidige seizoen met de correcte spelers spelen, maar het blijft een nicheproduct. Dit is alleen echt interessant voor de diehard-honkballiefhebber.

Het overgrote deel van de spelers zal na enige tijd zoeken wel de optie vinden tot snel een potje of toernooitje spelen. Hoe lang dat leuk blijft, is nog maar de vraag. De andere modi zijn leuk voor heel eventjes, maar de rare keuzes, zoals geen gesproken tekst in de verhaallijn, de zonder uitzondering oud uitziende personages en de magere ervaring die je voorgeschoteld krijgt in de andere speelmodi, zorgen ervoor dat je daar heel snel op uitgekeken bent.

MLB The Show 25 ligt vanaf dinsdag 18 maart in de winkels. Voor deze review hebben wij het gespeeld op PlayStation 5. Het spel is verder nog verkrijgbaar op Xbox Series X|S en Nintendo Switch.