review
Ambulance Life: A Paramedic Simulator

Conclusie
Ambulance Life: A Paramedic Simulator zit vol met nare bugs en gekke foutjes die je constant uit de beleving halen. Jammer, want als je daar doorheen kijkt, zie je een op momenten spannend spel.In Ambulance Life: A Paramedic Simulator speel jij als naamloze ambulancebroeder. Het is jouw schone taak om alles en iedereen die in levensgevaar verkeert, te verzorgen. Verleen eerste hulp en breng ze zo spoedig mogelijk veilig naar het ziekenhuis. Er zijn drie grote locaties om te spelen: Downtown, Amon Heights en Saint Johaines. Je start in Downtown. Hier leer je de fijne kneepjes van het vak voordat je echt de grote, boze wereld ingaat. In de oefenpotjes word je veilig bij het handje gehouden. Dit is trouwens voor de leek die geen acht jaar medicijnen heeft gestudeerd een handige optie, want het spel voelt best realistisch aan. Wij bij NWTV zijn niet opgeleid tot dokter, dus met honderd procent zekerheid kunnen we dit niet zeggen, maar het ziet er in ieder geval behoorlijk professioneel uit.
In de oefenpotjes maakt het ook niet uit of je (al dan niet wandelend) verkeer omver rijdt. Bij een gewone shift is het trouwens wel gelijk game over als je zelf klandizie maakt en een wandelaar van zijn of haar sokken rijdt, maar tijdens het oefenen hoef je je daar in ieder geval niet druk om te maken. Ook kan het slachtoffer niet doodgaan omdat jij niet oplettend 15 gram morfine inspuit, terwijl een aspirine eigenlijk voldoende was. Handig!

Na drie training rondes, waarbij je verschillende paniekaanvallen (die van het slachtoffer, die van jou tellen niet mee) en interne en externe bloedingen de revue ziet passeren, heb je als het goed is een beetje door hoe het spel werkt. Er komt een telefoontje binnen bij 911 (de Amerikaanse variant van 112) met een melding van een ongeluk. Jij en je collega vliegen naar de ambulance (je collega iets letterlijker dan jij, daarover straks meer), openen de map voor de snelste route en racen vervolgens naar de PD (Plaats Delict).
Je overziet de scène: praat met het slachtoffer indien mogelijk en ondervraag omstanders om zo de situatie in kaart te brengen. Vervolgens selecteer je op jouw tablet wat er aan de hand is en voilà: je krijgt een stappenplan. In de praktijk komt het erop neer dat je gewoon de aandoeningen met de hoogste cijfers kiest, maar als huis-, tuin- en keukendokter mogen we niet klagen.
Want waarbij je in de training rustig de tijd hebt om eens alles goed door te lezen (er is veel, heel veel tekst), heb je dat in je normale dienst niet. De patiënt verslechtert naarmate je langer wacht. Bij een schaafwond is dat niet zo spannend, maar langer dan tien minuten naar een half afgescheurd been kijken komt het arme slachtoffer niet ten goede, zeg maar. Die druk ervaar je tijdens de speelsessies best goed en dat maakt het een heel leuk spel om te spelen. Zeker als je het wat beter door begint te krijgen en wat sneller kunt handelen, voel je je op een gegeven moment echt een ambulancebroeder die het verschil maakt. Om het nóg realistischer te maken zouden de ontwikkelaars eigenlijk omstanders moeten inbouwen die in de weg staan en met zwaar vuurwerk gooien om het je nog moeilijker te maken.
Nadat je een aantal shifts hebt gedraaid in Ambulance Life: A Paramedic Simulator, krijg je een grote klus. Een ongeluk met grote gevolgen, waarbij je in korte tijd meerdere patiënten succesvol moet helpen. Doorsta je die, dan opent een nieuwe locatie alwaar je weer van voren af aan kunt beginnen. Zo blijf je in ieder geval een paar uurtjes lekker van de straat. Is het dan een ontzettend topspel, waarbij je wat je nu speelt gelijk en absoluut moet laten vallen? Nou, nee.

Het spel zit vol rare foutjes en bugs. In de trainingssessies die jij hebt met verschillende collega’s gebeuren er te pas en te onpas dingen die jou uit de spelbeleving halen. Als een npc met je aan het praten is, dan gebeurt het regelmatig dat hij of zij ineens begint te lopen, daarna een bocht maakt uit het niets en tegen een muur aankijkend verder gaat staan praten. Middenin een uitleg. Ook hebben we regelmatig meegemaakt dat de animatie van en naar de ambulance door een npc niet altijd even lekker geprogrammeerd is. Als jij van een patiënt op de grond naar de ambulance loopt, ‘vliegt’ jouw collega heel snel naar de wagen toe zodra jij de deur activeert. Alsof de ontwikkelaars vergeten waren daar een animatie aan toe te wijzen. Ze vliegen zo wel heel letterlijk naar de auto toe bij een noodgeval.
Het sturen van de ambulance is ruk, heel erg ruk. Je hebt een sirene op dat ding zitten die, als het goed is, het overige verkeer waarschuwt dat jij én eraan komt én graag heel snel wilt passeren. De praktijk leert dat het aandoen van een sirene wel werkt, maar de auto’s maar mondjesmaat en heel zuinig opzij gaan. Geen idee of dit een lauw ontwerpfoutje is, of dat de ontwikkelaars de realiteit hier behoorlijk accuraat mee wilden neerzetten. De enigen die wel opzij gaan, zijn de voetgangers. Die rennen van de stoep in volle vaart de straat en alle kanten op. Zij maken de chaos in ieder geval overcompleet. Het is ons in ieder geval al een paar keer gebeurd dat er een poppetje zo voor onze ambulance dook doordat hij wegrende.
Niet alleen het sturen van de ambulance is ruk, ook het sturen met de brancard voelt contraproductief. Naar links sturen ‘voelt’ naar rechts aan en vice versa. De camera (handmatig) draaien helpt nog een beetje. Na een tijdje snap je de insteek wel, maar het blijft behelpen. En zeker als de druk hoog is, is het niet handig dat je eerst moet nadenken hoe je ook alweer stuurt. Om vervolgens vijftien keer met je wielen ergens klem komen te zitten.
Ook zijn de uiterlijkheden niet altijd even top. Haren die ineens hele lange pieken hebben, hoofden die de andere kant op kijken. Allemaal dingen die je uit de ervaring halen. De lipsync, hoe de lippen bewegen ten opzichte van wat er gezegd wordt, is ook verre van ideaal en lijkt drie keer nergens op. Het zijn gewoon twee balkjes die op en neer bewegen, zonder enige vorm van nuance erin.

Is Ambulance Life: A Paramedic Simulator dan alleen maar vervelend? Nee, dat valt eigenlijk best mee. Als je door de krukkige besturing heen kijkt en de foutjes voor lief neemt, dan zit daaronder best een te pruimen spel. Het voelt als een simulator. De druk die je ervaart als er iemand in jouw auto dood ligt te gaan is intens op momenten. Ook geeft het echt een goed gevoel om mensen te redden. Ga je het lang spelen? Dat denk ik niet. Als de ontwikkelaar nog met een paar lange lijsten bugfixes komt, zou je zomaar een heel tof spel hebben. Dit komt de levensduur ook ten goede. Maar voor nu is het middelmatig op zijn best.
Ambulance Life: A Paramedic Simulator is nu verkrijgbaar voor PlayStation 5, Xbox Series X|S en pc. Voor deze review hebben wij het spel gespeeld op pc.