preview
Dragonkin: The Banished demo
![Dragonkin: The Banished demo](https://cdn.nwtv.nl/wp-content/uploads/2025/02/Dragonkin-The-Banished-2.jpg)
Conclusie
Dragonkin: The Banished heeft een indrukwekkende proloog en een interessant vaardighedensysteem. Het is echter lastig om een goed beeld van de game te krijgen zonder je eigen personage op te kunnen bouwen. We wachten dus rustig op de Early Access.Dragonkin: The Banished is een actie-RPG van Eko Software. Die studio kwam in 2019 met Warhammer: Chaosbane, een game die wat ons betreft vol met veelbelovende concepten zat, maar toch wat teleurstelde. Dragonkin gaat in maart in Early Access, maar later deze maand komt er al een demo voor. Wij zijn alvast aan de slag gegaan met deze demo en vertellen je erover.
Dragonkin: The Banished begint met een zeer indrukwekkende proloog. Het is ook heel anders dan je gewend bent van games in dit genre (Diablo, Path of Exile). Vaak begint een ARPG (action-RPG) als deze met een zwak personage dat je hebt uitgekozen dat langzaamaan zijn of haar eerste monster verslaat en zo de eerste paar stukken uitrusting verzamelt. Dragonkin begint echter met een stukje verhalend proloog waarin je speelt als een paar legendarische helden in het verleden. Je hebt een dikke uitrusting en sterke spreuken en je waant je een god.
Het is een toffe manier om kennis te maken met de basisprincipes van het spel en om als een paar verschillende personages te spelen. Het geeft je een beeld van “als ik straks dit poppetje speel, kan ik zulke spreuken leren na veel spelen” en dus krijg je een idee van de zogeheten ‘power fantasy’. Vervolgens kun je een net wat betere keuze maken als wie of wat je uiteindelijk wilt gaan spelen.
Dragonkin is in principe verder een redelijk rechttoe rechtaan Diablo-achtige ARPG. Je beweegt door te klikken, je hebt een aantal spreuken tot je beschikking en je maait, met magie of wapens, tientallen of honderden monsters per minuut neer. Vervolgens vind je steeds betere stukken uitrusting om jezelf sterker mee te maken en steeds meer verwoesting aan te richten. Hier is niet zoveel bijzonders aan de hand met Dragonkin.
Waar het spel echt een uniek iets heeft bedacht, is de manier waarop je spreuken leert en die sterker maakt. Je hebt een raster met allerlei vakjes en kunt hierin emblemen plaatsen. Emblemen vind je niet individueel, maar je vindt clusters. Een embleem kan een eigen spreuk of vaardigheid zijn, maar kan juist ook een passieve upgrade voor een vaardigheid zijn waar het aan gelinkt is. Je raster van vaardigheden wordt uiteindelijk een soort Tetris-systeem waarbij je op creatieve wijze je clusters van emblemen zal gaan plaatsen om de upgrades te linken waar jij denkt dat je het meeste uit gaat halen.
Dit klinkt tof en het is iets waardoor je niet op elk personage dezelfde ‘build’ kan kopiëren. Iedereen heeft een andere lay-out voor zijn of haar raster en iedereen vindt andere clusters met andere emblemen. We weten nog niet goed hoe goed of slecht dit systeem uiteindelijk gaat werken, aangezien we in de demo vooral met een al gemaakt personage aan de slag konden. We denken dat dit systeem vooral zal schitteren (of juist niet) wanneer je vanaf level één je hele eigen identiteit op kan bouwen.
Een oordeel over Dragonkin: The Banished moet dus nog even op zich wachten. Het spel heeft een interessant genoeg concept, maar ziet er ook weer niet zo strak uit als een Diablo IV of Path of Exile 2, wat natuurlijk ook niet zo gek is. Het is lastig om een goed beeld van de game te vormen zonder zelf vanaf het begin je eigen poppetje op te kunnen bouwen, dus we wachten voor nu rustig af op de Early Access om precies dat te kunnen doen.