preview
Assassin’s Creed Shadows

Het verschijnen van Assassin’s Creed Shadows is inmiddels meermaals uitgesteld en de release staat nu gepland voor 20 maart. Met nog twee maanden wachten voor de boeg, hebben wij alvast de mogelijkheid gehad om zo’n vier uur met het spel aan de slag te gaan. We vertellen je er maar al te graag over in deze preview.

Tijdens onze previewsessie hebben we zowel de proloog mogen spelen als een stukje verder in het spel. In de proloog viel met name op hoe sterk de setting van Shadows is, de zogeheten Sengokuperiode. In deze periode had Japan geen overheersende shogun en werd er dus veel gestreden om macht door de verschillende clans. In de proloog speel je eerst als Yasuke, een zwarte dienaar van Portugese missionarissen. Historisch figuur Oda Nobunaga vindt dat wel interessant en zou hem graag houden als krijger in zijn leger.

De cutscenes en de dialogen aan het begin van het spel zijn zodanig sterk, dat we onszelf even eraan moesten herinneren dat we niet naar een zekere hoogwaardige HBO-serie aan het kijken waren. Daarnaast is de overgang tussen gameplay en cutscenes ook vele malen sterker dan bijvoorbeeld in de beginuren van een Assassin’s Creed Valhalla het geval was.  Na kort met Yasuke gespeeld te hebben, krijgen we de introductie van Naoe, het tweede speelbare personage. Na een vrij kort stukje met haar gespeeld te hebben, kregen we de mogelijkheid om de open wereld van Shadows te betreden.

De open wereld is ronduit indrukwekkend. Het Japanse landschap is prachtig weergegeven en de paar dorpjes die we gezien hebben, voelden lekker levendig aan. Daarnaast zijn overal wel tempels, altaren en andere dingen die als nederzettingen dienen. Soms is dit gewoon een mooie plek om doorheen te wandelen of klauteren, een andere keer wordt een tempel door bandieten als basis gebruikt en moet je het zien binnen te dringen.

We willen vandaag vooral de aandacht richten op de gameplay. De combat is echt veel indrukwekkender dan je gewend bent van een Assassin’s Creed-spel. De feedback die het spel je geeft op zwaardslagen die je uitdeelt voelt goed en de actie is vlijmscherp. Je moet je echt bezig houden met aanvallen, pareren, ontwijken en het voelt wat minder hack-and-slash dan de gevechten van bijvoorbeeld Valhalla.

Bijzonder aan Shadows is dat je twee protagonisten hebt. Dan hebben we het niet over een mannelijke Eivor en een vrouwelijke Eivor, maar echt twee volledig verschillende personages die je allebei zal gaan gebruiken tijdens je playthrough. Je kan op veel momenten, maar niet midden in een gevecht, wisselen tussen Yasuke en Naoe. Yasuke is groot, bijzonder krachtig, maar ook wat lomper en trager. Naoe is vlug, behendig en ze kan zich veel makkelijker verschuilen dan Yasuke. Afhankelijk van als wie je een stukje speelt, zal je een hele andere ervaring hebben. Zo was er een missie waarin we de top van Kasteel Himeji moesten bereiken. De eerste helft speelden we als Yasuke, wat inhield dat we vrij weinig aan het klimmen en klauteren waren en ook de stealth was minimaal. De gevechten waren daarentegen erg lekker. Harde klappen uitdelen en met vaardigheden vijanden uitschakelen voelden heel goed. Mooi stijlvol was met name een aanval waarbij Yasuke zijn zwaard vasthoudt, het scherm zwart-wit wordt en hij vervolgens tegelijkertijd met zijn zwaardslag een paar meter vooruit schiet. Het is een beetje cliché, maar voelt zó goed.

Vervolgens gingen we de tweede helft van de missie als Naoe doen. Zien we daar wat soldaten? Met onze werphaak (‘grappling hook’) bestegen we de muren en kwamen we ongezien bovenop de toren waar we uiteindelijk moesten zijn. De focus ligt plotseling veel meer op het leven in de schaduwen en als je toch gezien wordt, is het een hele klus om een gevecht te overleven, terwijl het met Yasuke redelijk makkelijk geweest zou zijn.

Het is erg tof dat Yasuke en Naoe hele andere kwaliteiten hebben en dat je dat echt aan alles voelt. Yasuke kan wel de nodige gebouwen opklimmen, het blijft Assassin’s Creed, maar lijkt hier meer moeite mee te hebben en doet dat ook langzamer. Naoe kan prima vechten en heeft zelfs hele coole wapens en vaardigheden, maar het voelt met haar veel meer als het overkomen van een grote uitdaging. Hierdoor komen allebei de personages goed tot hun recht en kan de gameplay ook lekker variërend zijn. De grote vraag is nog hoe vaak het spel je gaat dwingen om als een bepaald persoon te spelen. Buiten de proloog was dit in onze previewsessie nooit het geval, maar we kunnen niet bevestigen of je het hele spel alleen als Yasuke of Naoe uit kan spelen.

Vier uur is te kort om veel nuttigs te zeggen over een Assassin’s Creed-spel. Wel kunnen we je vertellen onze eerste kennismaking smaakt naar meer. De setting is geweldig goed vormgegeven, zowel grafisch al qua verhaalvertelling. Daarnaast voelt het vechten goed aan en zijn we blij dat Yasuke en Naoe allebei met interessante aspecten komen. We kunnen niet wachten om in maart met het spel aan de slag te gaan.