review
Asfalia: Fear

Veel gamers die zijn opgegroeid in de jaren 90 zijn in hun jeugd in aanraking gekomen met het point-and-click-genre door franchises als Freddi Fish en Putt-Putt. Nu zijn de meeste van deze spellen nog prima te spelen, maar voor de jeugd van nu zullen ze geen nostalgische gevoelens oproepen. Daarom is het maar goed dat Funtomata dit soort games in leven probeert te houden met de Asfalia-serie, point-and-click-avonturen voor een jong publiek. Twee jaar na het verschijnen van Asfalia: Anger, komt de ontwikkelaar nu met Asfalia: Fear. Wij doken in het avontuur en hieronder kun je lezen hoe dat is bevallen.

In Asfalia: Fear volg je het verhaal van Charlie, een doodnormale jongen die lekker aan het spelen is met zijn vier honden in het park. Op een gegeven moment komt er een flinke storm opzetten en zijn honden raken in paniek en nemen de benen. Charlie blijft alleen achter en gaat op zoek naar zijn vier honden. Dat is toch minder makkelijk dan gedacht en door een mysterieuze gebeurtenis raakt hij verzeilt in het land Asfalia. Weet Charlie zijn hondjes terug te vinden?

In een p0int-and-click-game draait het natuurlijk voor een groot deel om het verhaal en dat is bij Asfalia: Fear niet anders. Ontwikkelaar Funtomata richt zich op een jong publiek en dat is direct te merken. Het verhaal is niet al te diep en goed te volgen. Charlie komt tijdens zijn zoektocht verschillende personages tegen, die allemaal een rol spelen in het verhaal. Je kunt merken dat de ontwikkelaar veel tijd heeft gestoken in het schrijven van de personages. Ze hebben allemaal een eigen, unieke persoonlijkheid en daardoor is het lastig om niet van ze te gaan houden. Hoewel het avontuur niet heel erg lang is, ongeveer twee uur, voelt het toch alsof je een hoop nieuwe vrienden hebt gemaakt en dat is erg knap.

Asfalia: Fear bevat natuurlijk ook de nodige puzzels en opdrachten en daar kun je vooral merken dat het niet is gemaakt voor volwassenen. De puzzels vereisen geen enkel denkwerk en het is vaak een kwestie van gewoon doen. Wij snappen dat de game voor een jong publiek is, maar de Putt-Putt– en Freddi Fish-games hadden wel puzzels die af en toe je hersenen deden kraken. De gameplay bestaat verder ook vooral uit lopen, praten met personages en simpele opdrachten uitvoeren. Ook kun je stickers verzamelen voor je album door bepaalde handelingen uit te voeren. Het is volledig optioneel, maar geeft het nog enige vorm van uitdaging omdat je niet alle stickers zult vinden door simpelweg het verhaal te volgen.

Waar Asfalia: Fear enorm uitblinkt, is het grafische gedeelte van de game. De wereld van Asfalia is met de hand getekend en maakt het een genot om naar te kijken. De game gaf ons constant het gevoel alsof wij een kinderboek aan het spelen waren en dat bedoelen wij alleen maar op de meest positieve manier mogelijk. De ontwikkelaars hebben zelfs een shoot-em-up verstopt in het verhaal, dat door een kind getekend lijkt te zijn. Het is vooral jammer dat het avontuur maar zo kort is, want wij hadden graag nog meer willen zien van Asfalia.

Asfalia: Fear is een prachtige point-and-click-game voor kinderen. Het verhaal is spannend, de personages memorabel en het ziet er prachtig uit. De puzzels zijn helaas wel heel erg makkelijk en vaak komt het gewoon neer op doen in plaats van echt nadenken. De game is helaas niet beschikbaar in het Nederlands, wat natuurlijk niet voor iedereen een probleem hoeft te zijn, maar wel iets om rekening mee te houden. Wij zijn heel erg benieuwd naar het volgende deel in de Asfalia-franchise.

Asfalia: Fear is voor deze review gespeeld op pc. De game is op dit moment alleen verkrijgbaar op dit platform.