nieuws
Rutgers game top 3 van 2024
Op de laatste dagen van het jaar blikken we terug op 2024. De gameredactie doet dit door een aantal persoonlijke top 3’s met jullie te delen. Nu is het tijd voor de persoonlijke top drie van Rutger:
1.
Final Fantasy VII Rebirth
Final Fantasy VII Rebirth is snel uitgegroeid tot een van mijn favoriete games aller tijden. Het is een prachtig voorbeeld van de ultieme remake, als je het mij vraagt. Het is niet gewoon een vernieuwde versie van een oud spel, maar stelt echt de vraag: “Hoe zou dit spel eruit zien als het in 2024 was gemaakt?” Dus niet alleen zijn de graphics volledig nieuw, maar ook is de gameplay volledig nieuw, het verhaal uitgebreid en is een stuk dat in het oorspronkelijke spel misschien tien tot twintig uur zou omslaan, nu een eigen game van tachtig tot honderd uur geworden.
Mijn passie voor Rebirth is ontstaan vanwege de geweldige personages van wie je allemaal gaat houden, als je dat niet al deed in het eerste deel. Daarnaast is het vechten zo tof, dat ik me niet zoveel met een vechtsysteem heb vermaakt sinds Sekiro. Tel daarbij op dat dit wat mij betreft de beste muziek in gamegeschiedenis heeft, gemaakt door een fenomenaal team met maar liefst vierhonderd nummers, en dat de wereld zo ongelooflijk vol zit met toffe dingen om te doen … tsja, wat wil je nog meer? Ik ben net begonnen aan een tweede playthrough van de game, waarin ik gewoon rustig af en toe mijn PlayStation opstart om een uurtje wat willekeurigs te doen. Soms is dat wat verhaal, soms een sidequest, soms is het gewoon rondstruinen door de oogstrelende wereld op mijn chocobo. En wat is dat een feest. Af en toe heb je van die games die je uitspeelt en naarmate de tijd vordert, dat je het iets minder bijzonder begint te vinden, maar voor Final Fantasy VII Rebirth blijft mijn liefde alleen maar groeien.
review
Final Fantasy VII Rebirth
2.
Prince of Persia: The Lost Crown
Als je me eind 2023 had gevraagd welke games hoog op mijn lijstje voor 2024 stonden, dan had Prince of Persia: The Lost Crown er niet opgestaan. Ik was voorzichtig benieuwd, maar meer dan dat ook niet. Het was dus een aangename verrassing dat het uiteindelijk zo’n geweldige game bleek te zijn. Ik vind het dan ook moeilijk om te zien dat de game relatief weinig aandacht heeft gekregen en Ubisoft naar alle schijn het team erachter heeft opgeheven. Ik snap het wel, veel fans van metroidvania’s zullen misschien argwaan hebben tegenover een game in hun genre gemaakt door Ubisoft en de gemiddelde Ubisoft-fan zal een metroidvania misschien weer wat hardcore lijken.
Maar dat is jammer, want de metroidvania-elementen zijn zo goed uitgevoerd, met nog de nodige instellingen voor toegankelijkheid. Zo kan je screenshots maken en plaatsen op de kaart van de wereld, zodat je onthoudt waar dingen zaten die je later kan ontgrendelen met een nieuwe vaardigheid. Daarnaast is de actie heel erg lekker, zowel het rondspringen als de gevechten. Alle eindbazen waren stuk voor stuk episch en de begeleidende muziek van Gareth Coker (Ori and the Blind Forest) en Mentrix hielp daar enorm bij. Prince of Persia: The Lost Crown is een game waar ik nog jarenlang met plezier op terug zal kijken en die ik nog regelmatig zal herspelen.
review
Prince of Persia: The Lost Crown
3.
Balatro
Balatro is het spel waarvan iedereen denkt: “Waarom is dat nou zo populair?” Om vervolgens het spel ook te proberen en twee uur later te zeggen: “Oh ja, ik snap het en ben nu zelf ook lichtelijk verslaafd.” Zo ging het ook bij mij en inmiddels heb ik vele tientallen uren in Balatro zitten en heb ik nog ongelooflijk veel uitdagingen en speelplezier in het verschiet. Het is een vrij simpele roguelite waarin je met pokerhanden zoveel mogelijk punten moet zien te behalen. Een Three of a Kind is meer waard dan een Two of a Kind, een Full House meer dan een Three of a Kind, je snapt het wel. Het wordt leuk wanneer je Jokers gaat kopen, die vaak bepaalde criteria hebben om je allerlei extra bonussen te geven. Ook kan je kaarten aanpassen met bonuseffecten en kaarten aan je deck toevoegen. Zodoende kan je voor specifieke combinaties gaan om gigantische scores te behalen.
Het is vrij simpel, maar het is een geniaal ontwerp waardoor elk potje weer spannend, uniek en uitdagend is en het is echt ongelooflijk lastig om weg te leggen. Ik verwacht dat ook in 2025 Balatro hoog in mijn lijst van meest gespeelde games zal staan.
Een game die de top 3 net niet gehaald heeft:
Astro Bot heeft voor mij de top 3 net niet gehaald en dat heeft er vooral mee te maken dat ik een fysieke versie van het spel heb, maar sinds november een Pro in huis heb die geen Disk Drive heeft. Nu is die Disk Drive ook niet los te verkrijgen, dus ik ben gewoon nog niet zover gekomen met Astro Bot. Maar alles wat ik ervan heb gespeeld, is magisch. Het is een prachtige game die draait om plezier hebben en ontdekken. Het is bijzonder hoe Astro Bot me als volwassene zo kan laten voelen als toen ik als kind games als The Lion King, Aladdin, Crash Bandicoot of Spyro speelde.
