review
King of Tokyo: Duel

Conclusie
King of Tokyo: Duel is een leuke en vlotte twee-speler-variant van het welbekende bordspel, al is het soms wat voorspelbaar.Het welbekende King of Tokyo heeft een twee-speler-editie gekregen en wij mochten deze recenseren om te kijken of het bordspel ook in een duelvorm goed uit de verf komt. Met King of Tokyo: Duel neem je het tegen elkaar op, terwijl je de stad ook probeert in te nemen. Lees hier meer over onze strijd tegen de monsters en elkaar.
Waar het normaal draait om het verslaan van de andere spelers of het maximaal haalbare aantal roem verdienen, is het tijdens deze een-tegen-een-strijd een vergelijkbaar tafereel met een twist. Spelers kunnen namelijk winnen als zij de tegenstander uitschakelen, maar ook door veel roem te verdienen of veel gebouwen te verwoesten. Doordat spelers deze twee waarden met torentjes op het bord heen en weer bewegen onderling, als een soort touwtrekken, blijft het spannend wie er uiteindelijk de overwinning pakt. Heb je namelijk beide torens op jouw overwinningsvlak staan, dan win je direct het spel. Zodoende zijn er meerdere manieren om te winnen, waardoor je goed in de gaten moet houden wat je tegenstander allemaal in zijn of haar stekelige schulp voert.

Wat we wel herkennen uit de serie is natuurlijk de vele monsters om uit te kiezen. Zo ook in deze editie kun je weer kiezen tussen de Gigasaur, Mecha Dragon, The King, Robot Kitty en meer. Elk personage heeft zijn of haar eigen speciale vaardigheden die je weer kunt inzetten op het bord. Zo kan The King ervoor zorgen dat tegenstanders niet te snel over het bord bewegen, Mecha Dragon kan extra schade toebrengen aan vijanden en Robot Kitty kan sneller energie verkrijgen. Zodoende is het leuk om elke keer een ander personage te spelen.
Wat jammer is aan King of Tokyo: Duel is dat, afhankelijk van je gekozen personage, al redelijk gestuurd wordt op de manier van overwinning. Doordat bijvoorbeeld Mecha Dragon extra schade aanricht, ga je al sparen voor kaarten waarmee je extra schade kunt aanrichten. Doordat je daar een voordeel mee hebt, loont het haast niet om een van de andere manieren van overwinning proberen te bereiken. Je kunt hierdoor al haast voorspellen wat je tegenstander gaat doen. Zo konden wij gemakkelijk het spel sturen in ons eigen voordeel door onze tegenstander dwars te zitten met onze vaardigheden, waardoor zij weinig kans hadden te winnen.

Toch is het een vlugge en intense strijd tussen twee grootheden waarmee je, mede dankzij de verschillende personages en variatie aan kaarten, nog een tijdje vooruit kunt. Een extra leuke toevoeging is het stickervel waarmee je stickers op de doos kunt plakken als trofeeën. Tenminste, als je voldoet aan bepaalde voorwaarden, zoals het spel winnen met slechts één levenspunt. Het voegt vrij weinig toe aan het spel zelf, maar het is een leuk idee voor erbij.
King of Tokyo: Duel is daardoor een toffe variant van het reguliere spel voor als je juist met twee spelers bent. Het haalt enigszins de spanning weg die je met meer spelers zou ervaren, maar doordat het een touwtrekwedstrijd wordt tussen beide scores en je daarbij ook nog elkaar probeert uit te schakelen, voelt een potje soms echt als een Strijd der Titanen. Iets wat de serie natuurlijk goed probeert neer te zetten, en dat lukt zeker.
