review
Unknown 9: Awakening
Conclusie
Unknown 9: Awakening heeft wel potentie, maar onderaan de streep is het allemaal veel te matig om indruk te maken.We waren Unknown 9: Awakening eigenlijk alweer bijna vergeten, totdat we dit jaar plots hoorden dat de game zou verschijnen. In de vier jaar vanaf de aankondiging hebben we eigenlijk amper meer vernomen van dit ambitieuze project, tot aan nu. Unknown 9 zal namelijk niet alleen bestaan uit een game, maar er zullen ook podcasts, boeken en een comic verschijnen die het universum verder zullen verdiepen. Voordat we ons aan al die andere zaken wagen, gaan we eerst eens kijken hoe Awakening het er vanaf brengt. Die ligt namelijk sinds kort in de winkelschappen.
In Unknown 9: Awakening kruipen we in de huid van Haroona, een zogenaamde Quaestor. Dat houdt in dat ze gebruik kan maken van The Fold, een bovennatuurlijke kracht die haar in staat stelt om meer te zien dan normale stervelingen en gebruik te maken van paranormale gaven. Quaestors bestaan om de geheimen van het verleden te onderzoeken om zo de mensheid verder te helpen. Aan de andere kant van de medaille bevindt zich de Leap Year Society, een groep die kostte wat kost die kennis voor zichzelf wil gebruiken en in Haroona iemand zien die ze daarvoor kunnen gebruiken.
Om eerlijk te zijn, snappen we nog steeds vrij weinig van wat we in de vorige alinea beschreven. Het lijkt allemaal redelijk klip en klaar, maar het verhaal legt eigenlijk maar erg beperkt uit wat de motieven van beide groepen zijn en waarom ze elkaar zo naar het leven staan. Er is ongetwijfeld goed over nagedacht, maar wij voelden eigenlijk nergens de urgentie. Dat hoeft op zich niet erg te zijn, al is het natuurlijk wel zonde van zo’n ambitieus universum dat het verhaal niet uit de verf komt. Wanneer er een goede game onder het verhaal ligt, kan dit toch nog wel een hoop compenseren, maar helaas laat Unknown 9 ook hier te veel steken vallen.
Qua potentie moeten we zeggen dat het er allemaal wel goed uit ziet, zeker als het op vechten aan komt. Door gebruik te maken van The Fold krijg je verschillende toffe opties tot je beschikking. De inspiratie lijkt erg bij Star Wars weg te komen. Zo kun je tegenstanders van je afduwen met een soort Force Push, maar ook kun je in het hoofd van je tegenstanders kruipen om ze te laten doen wat jij wilt. In het begin is dat vrij beperkt, maar uiteindelijk wordt je steeds krachtiger en komen er ook meer mogelijkheden bij. Dat zorgt er echter wel voor dat het erg onoverzichtelijk wordt. Het lijkt erop alsof de makers te veel toffe ideeën hadden en ze alles er in wilden stoppen. Waar iets meer focus ongetwijfeld goed had uitgepakt, schiet het nu zijn doel voorbij en kun je simpelweg te veel.
Daar komt bij dat het allemaal behoorlijk houterig aanvoelt. De game lijkt niet altijd even goed te reageren op wat je wilt en ook het focussen op tegenstanders werkt simpelweg niet goed. Dat alles bij elkaar maakt dat het vechtsysteem niet bevredigt en vooral frustreert.
Tussen de gevechten door is er ook nog de platform-actie. Ook hier merk je dat de game wat houterig is. Bij games als Tomb Raider of Uncharted is het een genot om door de levels te slingeren en klauteren, maar in Unknown 9 voelt het vooral als werken, omdat het gewoon niet vloeiend is.
Doet Unknown 9: Awakening dan helemaal niets goed? Dat is gelukkig niet het geval. Zo zijn de omgevingen bij vlagen erg fraai en weet ook Anya Chalotra indruk te maken in de rol van Haroona. Chalotra herken je wellicht uit de The Witcher-serie van Netflix waar ze de rol van Yennefer of Vengerberg vertolkt.
Dat is echter niet genoeg om de game te redden, daarvoor is het alles bij elkaar gewoon te matig. Het verhaal en de gameplay laten te veel steken vallen om indruk te maken. Dat is jammer, want bij vlagen laat Unknown 9: Awakening toch ook wel haar potentie zien.
Wij speelden Unknown 9: Awakening op de PlayStation 5. De game is daarnaast verkrijgbaar voor Xbox Series, PlayStation 4, Xbox One en pc.