Doorgaan naar artikel
Phasmophobia
Sander Van den Berg
Sander Van den Berg
redacteur games
Profiel

Conclusie

Je kunt Phasmophobia wegzetten als een spel waarin het de bedoeling is om geld te verdienen waarmee je betere uitrusting kunt kopen, waarmee het makkelijker is om geld te verdienen, enzovoort. Maar daar doe je dit spel echt te kort mee. De sfeer en de spanning zijn ongeëvenaard in deze allereerste en wat ons betreft engste spoken-jaag-simulator.

Phasmofobie betekent de angst voor spoken. Het is dan ook heel logisch dat het spel Phasmophobia over spoken gaat, die jou en je team de stuipen op het lijf jaagt. Alhoewel het spel niet nieuw is en al een tijdje in vroegtijdige toegang op Steam bestaat, heeft het nu de overstap gemaakt naar consoles. Op pc heeft de muis en het toetsenbord voorkeur als besturing om deze horrorgame gemakkelijk te spelen. Met een muis kun je immers veel sneller reageren als je van richting wil veranderen. Op console ben je veelal aangewezen op de controller. Is het een verstandige zet geweest van Kinetic Games om een port naar consoles te maken, waar je toch wel bent toegewezen aan de veel trager reagerende controller? Wij hebben het voor je getest en vinden er wel wat van. Lees gauw verder in onze review van Phasmophobia.

Ontwikkelaar Kinetic Games heeft Phasmophobia in september 2020 uitgebracht, een horrorgame waarin het de bedoeling is om alleen (als je durft) of samen met maximaal drie vrienden op spokenjacht te gaan. Je kunt uit verschillende locaties kiezen waar meldingen gemaakt zijn van vreemde verschijnselen. Dit zijn veelal huizen waar de bewoners allerijl uit gevlucht zijn vanwege de paranormale gebeurtenissen die er zich voordeden, maar je kunt uiteindelijk ook naar een school of een oud ziekenhuis afreizen. Lekker stemmig dus.

Eenmaal aangekomen op locatie is het de bedoeling dat jij en je team op onderzoek gaan om erachter te komen met wat voor spook jullie te maken hebben. Elk entiteit laat, afhankelijk van de ingestelde moeilijkheidsgraad, drie bewijzen achter. Een spook laat vingerafdrukken achter die alleen zichtbaar zijn met ultraviolet, een andere schrijft weer graag in een boekje en weer een andere praat graag met je via de radio. Zo vergaar je de drie bewijsmaterialen. Dit vink je af in je dagboek en dan hou je dus nog maar één spook over. Met deze kennis hoef je verder niets te doen. Het spel draait puur om het ontdekken van welke soort je te maken hebt. Nadat je dat dan weet, kan je vervolgens je biezen zo snel mogelijk weer pakken.

Naast het raden van het soort spook, kan je ook verschillende andere opdrachten uitvoeren. Denk aan side quests. Je krijgt er altijd drie en zijn random gekozen aan het begin van de locatie. Dit varieert van ‘maak een foto van het spook’ tot ‘zorg dat je bewijs hebt met de EMF-meter’. Deze extra opdrachten zorgen ervoor dat je meer geld en ervaringspunten kunt verdienen als je de opdracht afrondt.

Met het geld wat je verdient van jouw ingeleverde rapport koop je nieuw materiaal waarmee je de spoken makkelijker kunt lokaliseren en identificeren. De ervaringspunten die je verdient laten ervoor zorgen dat jouw personage stijgt in levels. Met hogere levels koop je betere varianten van het beschikbare materiaal. Je start bijvoorbeeld met een zaklamp die maar een zwak, geel licht schijnt. Ben je eenmaal level negentien, dan koop je in de winkel een betere versie die een krachtigere lichtstraal heeft. En zo is elk stukje gereedschap dat je gebruikt tot driemaal toe te voorzien van een upgrade.

Uiteraard omschrijven we het nu veel simpeler dan het in werkelijkheid is. De locaties in kwestie zijn heel erg donker en zeker in het begin als je nog een laag level hebt en dus slechtere apparatuur, is het best pittig om goed te raden met welk spook je te maken hebt. Gelukkig heb je altijd de mogelijkheid een vorm van lichtbron aan te doen. Je start met 100 procent geestelijke gezondheid en die neemt langzaam af zolang je in het donker staat. Als je in het licht staat blijf je dus langer normaal, maar is het spook wel meer geneigd jou op te zoeken als het gaat jagen. Het spel heeft in totaal 24 spoken en ze reageren allemaal anders. Er is er zelfs eentje bij, The Mimic, die andere spoken nadoet.

Phasmophobia

Als een spook eenmaal op je gaat jagen dan gaat de voordeur op slot en kun je niet meer uit het huis ontsnappen. Het spook is dan actief op zoek naar spelers. Jij moet je dan verstoppen in kasten of achter dozen. Het is dan zaak om stil te zijn, want de microfoon werkt altijd en de entiteit kan jou horen als je lawaai maakt. Daarnaast is het zaak al je apparatuur uit te hebben, dus ook je zaklamp want ook dat trekt een spook aan. Wordt je gesnapt door het spook, dan ben je overleden. Je kunt dan als spook passief meekijken met het spel van je andere teamleden. Je ziet geen deuren en de omgeving is wazig. Het spook zie je wel altijd, maar je kunt niet communiceren met je maten om door te geven waar hij zich nu bevindt. Althans, niet ingame.

Er zijn andere spellen zoals Ghost Exorcism die dit concept gekopieerd hebben en het naar het volgende level getild hebben. Dat wil zeggen dat je niet alleen het spook moet identificeren, maar ook dat je het moet verdrijven. Dit soort spellen zijn leuk, maar wat ons betreft gaat er niets boven het origineel. Er is niets zo spannend om verstoppertje te spelen met een jammerend spook en al helemaal niet in virtual reality. Andere spellen leggen de focus toch meer op het verdrijven en daardoor de actiekant van het spel. Bij Phasmophobia kun je niet vechten tegen het spook en dat maakt het zo nagelbijtend spannend.

Phasmophobia

Er zitten verschillende lichte jumpscares in het spel die je kippenvel bezorgen. Een lichte zucht na een verschijning, je hart die in je keel klopt als hij zich laat zien. Het wordt allemaal heel subtiel in beeld gebracht. Het jammeren van het spook als hij in de jachtmodus zit, het knipperen van de lichten en het verstoren van de apparatuur als hij in de buurt komt, het heeft allemaal iets onwijs eng en creepy. Het went nooit als je rustig bewijs aan het verzamelen bent, om plots weg te moeten rennen voor een spook dat op je jaagt. En dat gaat wat ons betreft nooit vervelen.

Het spel is vooral heel donker, maar de textures doen hun werk goed. Je hebt echt het gevoel daar te zijn en de verschillende levels zitten goed in elkaar. Je hebt grote mappen, maar ook wat minder grote en zelfs kleine mappen. De kleinere levels heb je snel door. Die hebben wel weer als nadeel dat je niet zo makkelijk weg kunt rennen van het spook als het eenmaal boos wordt.

Ook onze angst voor de besturing is ongegrond. Kinetic Games heeft best zijn tijd genomen voor het overzetten naar consoles en de besturing zal ongetwijfeld een grote kopzorg zijn geweest. Maar we kunnen je vertellen dat het net zo lekker speelt met controller als met muis en toetsenbord. Het is wel even wennen. Vaker dan we willen toegeven gooiden we onze apparatuur op de grond met rondje terwijl we eigenlijk wouden bukken, maar als je het eenmaal onder de knie hebt, gaat het prima.

Het spel op de consoles is verder precies hetzelfde als op pc. Je kunt de multiplayer wel samen spelen op alle platformen. Ook de updates en de ingame evenementen zijn gelijktijdig bezig. Op dit moment kun je genieten van The Blood Moon. Dit is een Halloween-evenement waarin je met verschillende opdrachten ingame spullen kunt winnen.

Phasmophobia is vanaf dinsdag 29 oktober verkrijgbaar op PlayStation 5, PlayStation VR2 en Xbox Series X|S en kost twintig euro. Voor deze review hebben wij het spel gespeeld op PlayStation 5.