review
Frostpunk 2
Conclusie
Frostpunk 2 verliest wat van zijn charme omdat het spel zo groots is geworden. Desalniettemin is het een oppermachtig mooie managementgame, waarbij je je bevolking door een ijstijd probeert te loodsen terwijl verschillende bevolkingsgroepen allemaal wat anders van je willen. Het is crisismanagement op zijn best.Op deze redactie zijn we behoorlijk fan van het Poolse 11 Bit Studios. Zowel This War of Mine als Frostpunk zijn bijzonder zware, maar meesterlijke games. Die laatste krijgt nu eindelijk een langverwacht vervolg in de vorm van Frostpunk 2.
Frostpunk 2 speelt zich enkele tientallen jaren na het origineel af. In dat deel heb je (hopelijk) succesvol een kleine stad opgebouwd rondom een generator in een nieuwe ijstijd. Dertig jaar later is je groepje van maximaal zo’n duizend inwoners uitgegroeid naar zo’n tienduizend en moet jij het heft weer in eigen handen nemen. Het kool is op, de winter is weer kouder dan ooit, je snapt het wel: narigheid ligt op de loer.
Het zal voor de grootste fans van het originele Frostpunk misschien een bittere pil zijn, maar dit tweede deel is veel grootschaliger dan zijn voorganger. Eerst begon je met enkel een generator en één voor één bouwde je je eerste woningen, of plaatste je een jagershut op een slimme locatie, of zette je je eerste ziekentent op wanneer je zieke inwoners kreeg. Het voelde alsof je handmatig tientallen en later honderden mensen door een moeilijke periode heen hielp.
Het managen van deze kleinere, individuele dingen is vooral overgenomen door grotere macro-beslissingen. Je bouwt hele districten in plaats van kleine straatjes en in plaats van dat je in een kleine vallei blijft, ga je nu met ijsbrekers grote stukken land vrijmaken om te bebouwen, kan je op pad gaan om koloniën te stichten, enzovoorts.
Het eerste deel stond ook bekend om het continu moeten maken van lastige beslissingen en dan niet alleen qua gameplay, maar ook qua ethiek. Dat is gelukkig nog steeds zo en hierin lijkt Frostpunk 2 echt helemaal los te gaan. Je bepaalt het lesmateriaal van de kinderen en kan zelfs propaganda-centra oprichten. Moeten mensen vooral geloven in de wet en orde, of moedig je mensen ook aan om steun te zoeken in religie? Het gaat verder dan je zelf zou denken en er is maar heel zelden een goed of fout antwoord. Je bent echt een barre situatie aan het managen. Waar andere managementgames vaak draaien om het blij maken van zoveel mogelijk mensen, voelt het in Frostpunk 2 vooral alsof je zo min mogelijk mensen boos probeert te maken.
Dat je zoveel lastige keuzes moet maken, dat wordt alleen maar meer benadrukt door waarschijnlijk de belangrijkste toevoeging: ‘Factions’. Dit zijn groeperingen binnen je stad die hun eigen idealen en wensen hebben. Zo zullen de Pilgrims en de Technocraten vaak hele verschillende standpunten hebben, waardoor elke keuze weer met extra voor- en nadelen komt. Je kan niet alles oplossen door goed in het spel te zijn. Er bestaan simpelweg geen keuzes die je én de beste overlevingskansen geven én iedereen tevreden houden.
Dit alles maakt van Frostpunk 2 een diepgaande, maar ook een uiterst zware game. Als je even moe bent van de echte wereld, dan is het niet aan te raden om lekker knus wat Frostpunk te spelen. Het heeft echter wel veel impact en het is ook leuk om een “city builder” te spelen waarin je niet alleen maar zo efficiënt mogelijk moet zijn, maar continu morele vraagstukken aan het behandelen bent.
Hierdoor ontstaan er ook knotsgekke situaties die stressvol, maar ook vermakelijk kunnen zijn. Mensen gaan de straat op en vermoorden honderden mensen in een gigantische rel, waarna je weer de keuze hebt over hoe je hiermee omgaat. Vervolgens pak je die mensen hard aan en wordt hun oppositie weer boos dat je niet lief genoeg was. Je wordt er soms zo gek van dat je maar de kant van de dictatuur op gaat om iedereen op te sluiten, maar zelfs dat is achteraf een toffe ervaring.
Al met al is Frostpunk 2 in alle aspecten grootser. Daarmee verliest het wat van de knusheid en individualiteit die het origineel zo bijzonder maakten. Tegelijkertijd zorgt het voor zo ongelooflijk veel mogelijkheden dat we verwachten uiteindelijk een stuk meer uurtjes in deel twee te gaan steken. Met name het managen van alle verschillende ‘Factions’ is een geweldige bezigheid en het is super interessant om te zien hoe iedereen anders op slechte situaties reageert.
Frostpunk 2 is exclusief verkrijgbaar voor pc.