review
Arizona Sunshine Remake

Vier jaar geleden mochten wij met Arizona Sunshine aan de slag op de Meta, destijds nog Oculus, Quest. Wij waren er best over te spreken, alhoewel we wel als advies meegaven dat je dit spel als het even kan het best op een ander platform speelt. De grafische pracht schitterde door afwezigheid. Het was alsof je terug de tijd in ging met de PlayStation 2-achtige omgevingen. De Nederlandse ontwikkelaar Vertigo Games heeft dit waarschijnlijk ook in de smiezen gehad, want ze hebben nu het originele spel een oppoetsbeurt gegeven. Arizona Sunshine Remake moet alles nog eens dunnetjes overdoen, maar dan kraakhelder. Is het de moeite waard om nu in hoge resolutie te kunnen zien welk ledemaat je dit keer van de aanstormende zombie afknalt, of heeft het een te hoog “been there, done that”-gehalte?

Het verhaal is precies hetzelfde gebleven. In best korte, goed behapbare hoofdstukken doorloop je het hoofdverhaal waarin je op een ochtend wakker wordt en op de radio een teken van leven ontdekt. Een sprankje hoop leeft op, want je hebt al maanden geen andere mensen gezien of gehoord. In jouw zoektocht naar de bron van de radio uitzending kom jij op jouw weg een hele hoop zombies tegen. Daar is niets nieuws onder de zon (van Arizona). Als je het origineel gespeeld hebt, dan kun je dit verhaal dromen. Naast het hoofdverhaal kun je in deze versie ook nog aan de slag met de twee DLC die zijn uitgebracht, te weten Dead Man en The Damned.

De actie onderweg heeft niet veel om handen en is een rechttoe, rechtaan-gebeuren. Je loopt van plek a naar b en daar zit dan een deur op slot of mist een hendel die je vervolgens moet gaan zoeken. Als je die hebt gevonden triggert er een evenement waarbij een hele meute zombies op je af komt. Die dien je te verslaan en de procedure begint weer van voor af aan.

Dit klinkt heel saai, maar in de praktijk valt dat best mee. Dit komt door twee dingen. Allereerst speel jij een grappige vent, die de vaak uitzichtloze situaties met humor benadert. De bijbehorende opmerkingen deden ons vaak glimlachen en waren op momenten echt grappig. Daarnaast zijn de situaties dusdanig spannend in virtual reality, dat je helemaal geen tijd hebt om het saai te vinden. Als jij voor een dichte mijnschacht staat en de hendel naar beneden haalt om de deur te activeren en er vervolgens een muziekje gaat spelen, dan breekt uiteraard de pleuris uit. Je ziet tientallen zombies naar beneden vallen en in jouw richting rennen en de boel explodeert om je heen. Op dat soort momenten knijp je toch wel even de billetjes samen.

Er zijn twee manieren om te herladen: geavanceerd en snel. Geavanceerd is een realistische en snel is een arcade-achtige benadering. In de realistische stand moet je de clip verwijderen en een nieuwe clip uit je munitiezak halen. Die vervolgens in het wapen plaatsen en de veer handmatig een keer aanspannen. In de arcade-variant hoef je alleen de clip te verwijderen en het wapen vervolgens bij je munitiezak houden. Het wapen laadt dan automatisch een nieuwe clip. Dit mechanisme zit ook in arcadeshooters zoals House of the Dead en Virtua Cop en andere vr-spellen zoals Pistol Whip en Rush of Blood. 

In de nagelbijtende praktijk is het idee van realistisch herladen leuk, maar alleen weggelegd voor de mensen die het écht moeilijk willen maken voor zichzelf. Als er van alle kanten tientallen kreunende zombies op je af komen, waarbij er een handjevol aan het rennen zijn, dan schakelt je brein automatisch op overleven. Er is simpelweg geen tijd om logisch na te denken, knallen moet je! Wij waren al gauw gewisseld van simulatie naar arcade. En zelfs dan gebeurde het nog regelmatig dat we te laat waren met het herladen, omdat het mechanisme niet goed registreerde dat we ons wapen bij onze munitievoorraad hielden. Als je dan omlaag keek, zag de headset wat de actie was en dan lukte het wel.

Wat daarnaast ons ook opviel, is dat de hitboxes niet altijd even consistent waren. Een hitbox is een klein stukje waar de computer registreert als je daar op schiet. Vaak gebeurde het dat we zuiver mikten op een hoofd, maar ‘mis’ schoten. Soms door een animatie vanwege dat een zombie klimt over een hek, maar soms ook dat de hit simpelweg niet werd geregistreerd. Kleine minpuntjes, maar grote ellende bij de actierijke momenten. En zonde van je kogels.

Er is ook een zittende modus waar we het even over willen hebben. Vr kan een uitputtende bezigheid zijn, als je de hele tijd moet staan. Daarom hebben de ontwikkelaars er een zittende modus in verwerkt. Vink dat aan bij de instellingen en het beeld positioneert zich wat lager. Zo is het net alsof je staat, terwijl je zit. Daar hadden we nog meer last van het niet registreren van het herladen van het wapen. Dit komt deels omdat je zit, dat beseffen we ons zeker, maar het leek daarnaast meer voor te komen dat we naar beneden moesten kijken tijdens het zitten, dan bij het staan.

Ook was de hoogte niet ideaal. Meerdere malen moesten we toch nog opstaan om in een kast of krat te kijken of daar nog ammunitie lag. Met de grotere wapens die je op je rug draagt bleek het ook heel onhandig navigeren. We bleven constant ‘hangen’ achter de omgeving. Het is leuk dat die modus er is, maar hij is niet goed geïmplementeerd. Wat ons ook nog opviel is dat de speciale haptic feedback-triggers op de PlayStation, de versie die wij getest hebben, echt wat toevoegen. De druk en de trilling op de trigger geeft je echt het gevoel het wapen te schieten en als je de trigger half indrukt, dan zie je in het spel de haan langzaam aanspannen. Heel tof gedaan en dit voordeel is alleen bij deze versie.

De zombies zijn verder prachtig om te zien. Er zit best variatie in de meute. Er zijn vrouwen en mannen. Kleine, wat langzamere zombies en grote exemplaren die log zijn, maar meer kogels nodig hebben om te overtuigen dat ze moeten gaan liggen. Sommigen hebben hun werkkleding nog aan. Mensen uit de bouw met een gele helm op en militairen in vol ornaat. Die hebben wel als voordeel dat een schot in het hoofd niet genoeg is, bij het eerste schot zie je de helm of het masker afvliegen. Saillant detail is dat je vervolgens zelf dat masker of helm op kunt zetten voor extra bescherming. Je kunt ze ook in de benen schieten om ze af te remmen. Je ziet dan heel bevredigend een stuk been wegvliegen. Het kost wat meer munitie, maar het is heel leuk om daar mee te experimenteren.

Ook de omgevingen hebben een flinke oppoetsbeurt gehad. Vlindertjes zie je vliegen, kleine beestjes in de lucht, het voeg allemaal behoorlijk toe aan de immersie. Als je een sigaret of sigaar vind, kun je die in je mond steken. Heb je een aansteker, dan kun je het onbeperkt blijven roken. Gek genoeg activeert dat een reactie in je hersens, het is dan net of je zelf een sigaret rookt. Die donkere mijn ingaan heeft echt impact op je. Als je de zombies zachtjes hoort kreunen en je moet die richting op, het donkere hol in, dan doet dat echt wat met je. Het is op momenten echt spannend. Gelukkig vind de hoofdpersoon in het spel dat ook, aan zijn beren-op-de-weg-opmerkingen te horen.

Al met al is Arizona Sunshine Remake een behoorlijke oppoetsbeurt, zoveel is zeker. De zombies zijn creatief te ontleden, waarbij je de ledematen naar hartenlust kunt zien vliegen. Het is geen geavanceerd systeem als in Dead Island 2, maar het geeft genoeg voldoening. De omgevingen zijn levendig en laten je echt het gevoel geven daar te zijn. De wapens schieten niet altijd even accuraat en herladen is in realistische modus niet te doen en in arcade modus soms haperend. Het verhaal is bij iedereen die het origineel al eens heeft gespeeld bekend. De horde-modus laat je hordes zombies afknallen en je kunt in de remake tot en met 4 personen het verhaal doorlopen.

Maar als dat klaar is, blijft er verder niet zoveel over. Heb jij het spel al gespeeld en ken je het verhaal en de twee dlc? Dan blijft het voor jezelf afwegen: Is het de 30 euro waard voor alleen mooiere graphics en eventueel met twee extra vrienden meer spelen dan het origineel? Heb je dit nog nooit gespeeld, of alleen het hoofdverhaal zonder de dlc? Dan is dit een prima aanschaf. Een mooie, complete zombieshooter met een best leuk verhaal.

Arizona Sunshine Remake is vanaf donderdag 17 oktober verkrijgbaar op PlayStation VR2, Meta Quest 2 en 3 en SteamVR en kost € 30,- euro. Als jevooruitbesteld bij Steam, dan krijg je 10% korting. Voor deze review hebben wij gespeeld op PlayStation VR2.