Doorgaan naar artikel
Interview: Dirk “Face” Benedict wilde eigenlijk geen acteur worden
Jeffry van Geel
Jeffry van Geel
Eigenaar / PR / Sales / Community-manager
Profiel

Komend weekend, zaterdag 12 oktober en zondag 13 oktober, is het Comic Con Holland in Vijfhuizen en speciaal voor deze gelegenheid kregen wij de kans om Dirk “Face” Benedict, één van de Hollywood-sterren die op de beurs aanwezig is, te interviewen. Wij reisden al een dag eerder af naar Vijfhuizen voor een zeer leuk interview:

Voor we ook maar een vraag konden stellen begint Dirk over het shirt dat we aan hebben. Een The Legend of Zelda-shirt en dus van een game. Maar games spelen doet hij niet, maar hij heeft wel iets met games. “Het leven is maar een spel. Dat is iets wat ik altijd heb geloofd. Ik heb mijn zoon alleen opgevoed, nadat mijn vrouw vertrok met een gitarist. Toen dacht ik: Oké, dan doe ik het wel alleen. Dus daar stond ik, in een kleine berghut in de bergen van Montana, en ik heb mijn zoon opgevoed. Dat is waar ik het meest trots op ben in mijn leven.”

Dirk is ook van mening dat hij zijn hele leven al spellen speelt. Want ook acteren is een soort van spel. “Kijk, ik zie het zo: het geheim van het leven is spelen. Van jongs af aan draait alles om spel. Als kinderen spelen we, en daarna begint de school, het werk, het leven… maar we blijven altijd spelen. Mensen nemen het allemaal veel te serieus, maar uiteindelijk draait het om het vinden van de speelsheid in alles wat je doet. Misschien is dat ook wel waarom ik in het acteren ben beland. Acteren is tenslotte gewoon doen alsof, net zoals we dat allemaal doen in het dagelijks leven.”

Foto: Cynthia Klok

We schakelen door naar acteren, want dat is ook een soort van spelen. Maar dan het spelen van een rol. “Iedereen is een acteur, ook al ben je niet professioneel. Je hebt een andere “rol” wanneer je met vrienden bent, of wanneer je aan het werk bent. We passen ons constant aan, nemen verschillende persoonlijkheden aan afhankelijk van de situatie. Weet je, mensen maken van acteurs vaak iets groters dan het is. Ze geven prijzen, Oscars, Emmy’s, Golden Globes, alsof het allemaal zo bijzonder is. Maar eerlijk gezegd? Het is allemaal onzin. Ik bedoel, ik heb schooltoneelstukken geregisseerd, en die kinderen… ze speelden toneel alsof het niets was. Iedereen kan het! En dat is het mooie eraan: acteren is net als het leven. Het is een spel, en iedereen kan meedoen.”

Dit maakt mij nieuwsgierig naar waarom hij ooit is gaan acteren. “Hoe ik begon met acteren? Dat was eigenlijk een grap. Ik was een student, ik speelde American football op school, en op een dag zag ik een poster voor audities voor een musical. Mijn vrienden daagden me uit om mee te doen. Gewoon voor de lol. Dus ik deed auditie, en… wat denk je? Ik kreeg de hoofdrol in “Showboat”. Ik wist niet eens wat een hoofdrol was! Maar daar stond ik, zonder idee wat ik moest doen, en ik ging er gewoon voor.”

“Het voelde alsof ik mijn hele leven al aan het acteren was geweest, zonder dat ik het doorhad. Als kind speelde ik altijd cowboy, deed ik alsof ik iemand anders was. Dus toen ik op dat podium stond, dacht ik: “Dit is eigenlijk hetzelfde, alleen nu kijk ik mensen aan die naar me kijken.” Het was nooit de bedoeling eerlijk gezegd. Ik wilde nooit beroemd worden, ik had geen droom om acteur te worden. Maar toen ik er eenmaal in rolde, vond ik het geweldig. En dat is eigenlijk hoe het allemaal begon voor mij. Het leven, het acteren… het is allemaal een groot spel. En het enige wat we moeten doen, is meespelen”, sluit Dirk af.