Doorgaan naar artikel
Alchemist: The Potion Monger
Lisa Groen
Lisa Groen
Game- en Pokémonredactrice
Profiel

Conclusie

Alchemist: The Potion Monger heeft wat van de ruwe kantjes van een indie game, maar blinkt uit in de onderdelen die belangrijk zijn. Het alchemie-systeem is leuk in elkaar gezet en laat je een beetje puzzelen, zonder vervelend te worden. De quests geven je soms een morele keuze waar je voor een goede of slechte kant kan kiezen. Ons grootste minpunt is dat iemand die zonder externe informatie het spel speelt kan stuiten op wat repetitieve gameplay na een paar uurtjes, maar er is alsnog meer dan genoeg plezier te vinden in deze game.

Een game heeft niet altijd een groot development team nodig om zijn doel te behalen. Het bewijs hiervoor zijn spellen zoals Copycat, wat door een handjevol mensen is gemaakt. Dat Alchemist: The Potion Monger een indie game is, valt niet te betwisten. Weet dit spel echter ook zijn doel te behalen?

Alchemist: The Potion Monger verkoopt zichzelf op hun Steam-pagina als een “Alchemy simulator met RPG elementen”. Het idee van het spel is simpel: Vind ingrediënten; maak potions en verkoop deze; leef een goed leven met je huisdieren als rijke alchemist. Dit idee wordt uitgebreid met een simpel vechtsysteem, quests met meerdere keuzes en hier en daar wat puzzels. We zijn onder de indruk van hoeveel mogelijkheden er eigenlijk zijn, gezien het kleine team wat aan het spel gewerkt heeft.

Aangezien de game in den beginne natuurlijk een Alchemy simulator is, waren we erg benieuwd hoe het proces van potions maken zou werken. Het spel heeft gekozen voor een soort wiel van eigenschappen die elk ingrediënt kunnen hebben. Door middel van verschillende gereedschappen, zoals een vijzel, kunnen deze eigenschappen veranderen. Zoals op bovenstaande afbeelding te zien is, zal de eigenschap van een ingrediënt één plaats met de klok mee veranderen op het wiel na het gebruik van de houten vijzel. Om een bepaalde potion te kunnen maken moet je precies de eigenschappen hebben die in het recept aangegeven staan. Een extra eigenschap verpest namelijk jouw brouwsel. Het is dus als het ware een puzzel om uit te zoeken welke ingrediënten en welk gereedschap je moet gebruiken om het juiste drankje te maken. Mocht je dit toch wel lastig vinden, dan krijg je gelukkig snel een voorwerp die je hints geeft.

Geld verdienen in het spel gaat grotendeels via contracten. Wanneer je een contract accepteert is het de bedoeling dat je binnen een bepaalde tijd de gevraagde potions inlevert. In ruil hiervoor krijg je geld en reputatie. Door reputatie op te bouwen kan je steeds meer contracten accepteren en speel je moeilijkere recepten vrij. Dit laatste kan echter een probleempje veroorzaken. Onze reputatie verbeterde enorm snel, waardoor ook de contracten die we aangeboden kregen lastiger werden. Omdat we echter nog niet zoveel geld hadden gespaard, konden we niet de juiste gereedschappen kopen voor deze recepten. Hierdoor zaten we een paar uurtjes een beetje vast in een constante cyclus. Slapen, hopen op een makkelijk recept, een klein beetje geld verdienen en weer slapen. Dit maakte dit deel van het spel een beetje repetitief voor ons. Nu kan het volledig aan ons liggen dat wij niet genoeg geld hadden, want online hebben mensen het over trucjes om snel rijk te worden. Wij vinden echter dat iemand zonder informatie online op te zoeken ook een goede ervaring moet hebben.

Visueel is het spel niets bijzonders, maar heeft het toch een leuke charme. De textures van de buitenwereld zijn simpel en de animatie van de personages zijn soms wat houterig. Daarentegen zijn icoontjes voor ingrediënten mooi gemaakt, hebben alle potions een uniek uiterlijk en zijn de huisdieren enorm schattig. Er is muziek in het spel, maar hierin is wel weinig variatie. In dialogen zitten hier en daar wat taalfoutjes en bij lange stukken tekst verandert de lettergrootte naarmate de zin vordert, wat een beetje slordig overkomt. Ook kan je twee mensen meteen na elkaar aanspreken, die dan precies hetzelfde zeggen. Schoonheidsfoutjes zijn het zeker, maar van een niveau wat te vergeven is voor de prijs en de teamgrootte.

De quests in de game zijn leuk gedaan. We waren blij verrast dat je kan kiezen tussen een “goede” of “slechte” optie bij meerdere quests. Zo krijg je in het begin het verzoek om de lokale boer te helpen met zijn plantengroei, waarna iemand anders je vraagt om in plaats daarvan de boer zijn planten te vergiftigen. Af en toe was het wel een beetje onduidelijk wat er nou precies van ons verwacht werd, maar meestal was het met wat puzzelen wel op te lossen.

Een aspect van het spel wat we absoluut willen aanstippen is hoe jouw brouwsels werken met de omgeving. Elke potion die je maakt kan je drinken of simpelweg ergens tegenaan gooien. In veel soortgelijke spellen is de interactie met de omgeving erg gelimiteerd, omdat het erg veel werk kost om alle mogelijkheden te programmeren. De developers van Alchemist: The Potion Monger hebben hier ongetwijfeld heel veel moeite in gestoken, want de mogelijkheden en interacties zijn ontzettend goed uitgewerkt.

Al met al is Alchemist: The Potion Monger een schattig in elkaar gezet spel waar je makkelijk meer tijd aan kwijt kan zijn dan je had verwacht. Het spel heeft best wat ruwe kantjes vergeleken met games met een hoger budget, maar dat is helemaal logisch. Dit verklaart ook waarom het spel even veel van onze processor vroeg als Baldur’s Gate 3, want optimaliseren kost ook een heleboel tijd. Wat ons betreft is de game de ongeveer 13 euro op Steam alsnog zeker waard als je interesse hebt in het simulation genre. Mocht je een voorproefje willen, dan is er ook een demo-versie beschikbaar!

Alchemist: The Potion Monger is nu beschikbaar op Playstation 5, Xbox Series, Nintendo Switch en pc.