review
Kintsugi

De Japanse kunst van Kintsugi draait om het repareren van gebroken servies met goud, zodat de imperfecties juist gezien worden als schoonheid. In het kaartspel Kintsugi draait het dan ook om het breken van servies en dit te repareren met goud om zo meer punten te verdienen, maar pas op, want gebroken servies levert niks op. Lees hier wat we vinden van het kaartspel.

Foto: Joost Klein Middelink

Het spel speel je in korte rondes totdat de trekstapel met kaartjes op is. Elke ronde worden tweemaal zoveel kaartjes neergelegd als er spelers zijn, plus één. Beginnend met de startspeler mag elke speler met de klok mee een kaart pakken en vanaf de laatste speler begint dit opnieuw tot de startspeler de laatste kaart pakt. Elke speler mag bij het pakken beslissen om het servies aan de eigen collectie toe te voegen of te verkopen voor munten. Wanneer iedereen twee kaarten gepakt heeft, zijn de overgebleven kaart en de kaart op de trekstapel essentieel, want die bepalen welk servies er kapot valt.

Kapot servies kan gerepareerd worden voor een prijs en als je te veel beurten achter elkaar je servies repareert, betaal je steeds meer per serviesstuk. Het is toch wel belangrijk om te repareren, immers krijg je alleen punten voor intact en gerepareerd servies. Elk serviesstuk heeft zijn eigen puntentelling, dus voor kopjes krijg je een punt of drie punten als ze gerepareerd zijn, borden leveren zes punten op per setje van twee, enzovoort. Ook heb je nog een dienblad voor simpele extra punten en een theedoosje waarmee je overgebleven munten ook nog wat waard maakt.

Het kan dus ook een strategische zet zijn om bepaalde kaarten te laten liggen om voor jezelf servies te laten knappen om te repareren of juist bij tegenstanders servies te saboteren. Gelukkig kan gerepareerd servies niet kapotvallen, waardoor je goed moet kijken wat je pakt voor de meeste punten.

Foto: Joost Klein Middelink

Beurten spelen snel weg en potjes duren niet lang, waardoor het een prima spel is voor tussendoor, maar doordat je met meer spelers ook minder invloed hebt over welke kaarten je pakt, is het ook vooral een gokje wagen. Als je namelijk een kopje pakt om hopelijk met een schotel meer punten te verdienen, kan het zomaar zijn dat je nooit de kans krijgt die te pakken.

Zodoende oogt Kintsugi als een simpel kaartspelletje, maar er is wel wat diepgang om strategie in te kunnen zetten. Door simpelweg servies te sparen, kan je al winnen, maar je moet écht strategisch de juiste kaarten laten liggen om het je tegenstanders het lastiger maken. Daardoor is het meer dan een simpel kaartspel, al zal geluk altijd een bepalende factor zijn.

Uiteindelijk is Kintsugi een prima vlot kaartspel om er eventjes bij te pakken. Er zit een bepaalde tactiek in welke kaartjes je kan gaan sparen, al blijft het vooral geluk of je die kaartjes kan verkrijgen. Het oogt mooi en het speelt lekker weg, wat het wat ons betreft een aanrader maakt.