review
Nunatak

In Nunatak: De IJstempel ga je een ijstempel bouwen door jouw ijsblokken te plaatsen op de plekken waar je kaartjes van pakt. Door tactisch je kaartjes te kiezen, spaar je daarmee ook nog eens voor punten tijdens de eindtelling, maar de plaatsing van je blokken bepalen ook hoeveel punten je krijgt. Lees hier in onze review of we ons hoofd koel konden houden tijdens het spel.

Foto: Joost Klein Middelink

Na het opzetten van het spel liggen er vier kaartjes die elk een eigen kleur hebben. Er zijn zes verschillende categorieën beschikbaar de architect, ijssnijder, lastdieren, arbeider, nestor en handwerker die elk hun eigen puntentelling hebben. De meeste van deze kaarten tellen pas mee tijdens de eindtelling, maar twee kaartjes helpen al direct. Zo kan je met de arbeider twee tegels omwisselen voor je een ijsblokje neerzet en met de nestor mag je een van de twee openliggende zegenkaarten pakken die een directe bonus geeft óf voordeel oplevert voor de eindtelling. In het begin van het spel is het nog onduidelijk welke kaarten je tot de overwinning gaan helpen, maar al na een paar beurten wordt het duidelijk welke keuzes je meer punten opleveren.

Na het pakken van een kaart, plaats je je blokje op de tegel die correspondeert met de kaart. Waar je je blokje plaatst, maakt uit, want als er vier blokjes in een vierkant staan, krijgt de speler met de meeste blokjes in dat vierkant vijf punten voordat er een nieuwe tegel op deze blokjes gelegd wordt. Zo bouw je dus steeds hoger en hoger. Heb je overigens een rij of kolom afgemaakt, dan krijg je ook nog eens een bonus dat aan het einde je meer punten kan geven. Kies je dus voor die ene kaart waarmee je aan het einde meer punten kan verdienen, of ga je voor een andere kaart waarmee je directe punten kan krijgen en je tegenstanders iets meer dwars zit?

Foto: Joost Klein Middelink

Naast kaarten om te sparen en punten die je direct verdient, zijn er ook andere zaken om rekening mee te houden. Als je de nestor-kaart pakt, mag je namelijk een van de openliggende zegenkaarten pakken. Soms hebben die een directe bonus, soms een bonus voor het einde van het spel. Deze extra’s variëren van dat de zegenkaart telt als extra arbeider of dat elke arbeider meer punten waard is aan het einde van het spel, maar het kan ook dat je aan het einde van het spel ook nog eens bonuspunten krijgen voor het hebben van blokjes aan de buitenkant van de tempel. Zodoende moet je constant op je hoede zijn welke kaarten voor jou gunstig zijn of juist voor jouw tegenstanders, want wellicht wil je ze voor zijn.

Toch is Nunatak niet complex, want je pakt alleen een kaart en plaatst je ijsblokje, waardoor het makkelijk is om te leren. Daarentegen is het ook erg lastig om er meester in te zijn, doordat er verschillende kaarten zijn en de tegels in een willekeurige volgorde liggen. Zeker als je medespelers voor dezelfde kaarten gaan om te sparen, kan het erg lastig zijn om de topscore te krijgen. Aan het einde van het spel staat de immense toren van Nunatak en begint de puntentelling. Bij vier spelers is er zelfs nog een speciaal doel wat aan het einde bekendgemaakt wordt wat ook de score beïnvloedt. Ook dit wordt duidelijk uitgelegd en is makkelijk bij te houden. Doordat bepaalde gespaarde kaarten een flinke bonus kunnen opleveren, zoals de ijssnijders, begint de spanning nu pas echt op te bouwen tot bekend wordt wie de winnaar is.

Foto: Joost Klein Middelink

Nunatak is zodoende een laagdrempelig en toch pittig bordspel. Daarnaast is het ook nog een mooi schouwspel dat op je tafel verschijnt. Wat ons betreft een topper van dit jaar.