review
Graantje de Voorste

In Graantje de Voorste gaan spelers graan proberen te pikken uit verschillende vogelhokken zoals de eendenvijver, kalkoentuin en meer. Spelers moeten wel oppassen, want er is ook een kans dat er vossen in het spel komen die het gevogelte oppeuzelen. Lees hier onze review van het tactische kaartspel.

Elke kaart hoort bij een van de zes vogelplaatsen via de kleur en heeft een getal van twee tot en met zes. Dit bepaalt waar de kaart gespeeld kan worden en wat de waarde is. Als twee eenden op dezelfde graansilo willen zitten, kunnen ze overgaan tot overleg en verdelen ze het onderling, of gaan ze kijken met behulp van de dobbelsteen wie de hoogste score heeft en zo al het graan krijgt.

Foto: Joost Klein Middelink

Er is ook nog de schijtlijster, zodra die onderdeel is van een groep vogels, pikt die een enkele groene graan en maakt hij dat hij wegkomt. Zo krijg je niet alles, maar steel je toch steeds kleine beetjes. Daarnaast heb je ook nog de vossen met elk een score. Als er een enkele vos in een graansilo zit, pakt deze niet het graan, maar peuzelt hij elke vogel op die er is. Deze kaarten leveren op het einde ook punten op, dus je kan hiermee ineens de voorsprong pakken. Zijn er echter twee of meer vossen, dan vechten die direct uit wie de winst pakt.

Het leuke aan Graantje de Voorste is dat je elke keer aan het afwachten bent of je het graan kan pakken, vogels kan opeten of helemaal niks kan pakken. Dit zorgt ervoor dat, zeker in de laatste rondes, de spanning steeds meer oploopt. Bij de twee- of driespelermodus legt elke speler twee kaarten neer in plaats van één, dus dan maak je meer kans op punten, maar is er ook meer risico om je punten kwijt te raken.

Foto: Joost Klein Middelink

Wat wel een nadeel is van het kaartspel, is dat je erg beperkt bent in welke kaarten je kan spelen, gezien je elke beurt slechts één nieuwe kaart pakt. Zelfs met twee- of drie spelers leg je er twee weg, maar dan nog kan het lang duren voordat je een kaart krijgt waarmee je kan jagen op de locatie waar je wilt spelen. Zodoende is er ook een flinke dosis geluk aanwezig bij Graantje de Voorste en heb je soms weinig invloed op welke opties je hebt, waardoor sommige beurten niks anders zijn dan kaarten wegspelen. Zodoende kan het spel ook erg saai aanvoelen.

Soms heb je weinig keus om een kaart te spelen, maar de spanning kan flink groeien zodra er flink wat graan ligt waar meerdere spelers op azen. Potjes gaan vrij vlot, want elke ronde leggen spelers een kaartje neer en worden deze afgehandeld volgens de regels waardoor je weer een nieuwe kaart kan spelen. Zodoende is het een mooi, vlot kaartspel om tussen wat grotere spellen te doen. Dat in combinatie met de opbouwende spanning maakt Graantje de Voorste best een leuk spel.

Foto: Joost Klein Middelink