review
Qwirkle
Conclusie
Qwirkle is nog steeds een leuk tegellegspel om te doen en de aanpassing voor kleurenblinden zorgt ervoor dat zij ook het makkelijker kunnen spelen zorgt ervoor dat deze editie de meest complete versie is. Mocht je het spel al hebben, is deze editie dermate weinig anders om opnieuw in huis te halen, tenzij je kleurenblinden in je vriendengroep hebt.Qwirkle is inmiddels alweer achttien jaar oud, maar 999 Games vond het tijd voor een herziende versie waarmee ook kleurenblinden het spel makkelijker zouden kunnen spelen. Het spel blijft in de kern hetzelfde, maar elke tegel heeft nu een symbooltje in het midden om zo onderscheid tussen de verschillende kleuren te maken. Een simpele aanpassing en een mooi moment om het spel te beoordelen. Lees hier onze bevindingen met deze vernieuwde versie van het tegellegspel.
Qwirkle werkt als volgt: je hebt zes tegels voor je liggen en probeert hiermee rijen te leggen waardoor je punten verdient. Tegels kunnen alleen aangelegd worden als deze voldoen aan een van de voorwaarden. De stukken die je aanlegt moeten óf dezelfde kleur hebben óf dezelfde vorm als de tegel waar je de nieuwe tegel(s) aanlegt. Er zijn zes kleuren en zes vormen, dus je kan maximaal zes tegels achter elkaar hebben liggen, maar omdat er van elke unieke tegel drie exemplaren zijn, kan je allerlei rijen maken. Je krijgt voor elke rij die je maakt evenveel punten als er symbolen liggen, dus als je een rij maakt die aan meerdere rijen aansluit, ontvang je nog meer punten.
Mocht het voorkomen dat je nergens een gunstige rij kan aanleggen of dat je gewoon nieuwe tegels wilt, kan je net zoveel stenen vervangen je wilt. Dit kost je wel je beurt, dus grote kans dat de andere spelers mogelijk een rij aanleggen waardoor je kansen mist, maar met de nieuwe opties verhoog je de kans dat je later mooie punten kan scoren. Als je een rij van zes volmaakt, krijg je zes extra punten waardoor dit zeker interessant is om te proberen. Het tegelleggen gaat net zo lang door tot een speler alle tegels wegspeelt en daarmee het spel eindigt.
Een van de nadelen van Qwirkle is dat je soms belemmert wordt door de tegels die er liggen en ondanks drie exemplaren van elke tegel, is het soms bijster lastig om iets goeds aan te leggen. Het kan zodoende voorkomen dat er enkele rondes zijn dat er weinig spannends gebeurd. Dan komt wel vrijwel direct het meest interessante punt van het spel ook aan het licht. Wanneer er wel veel gebeurt en iemand juist wel een mooie rij legt en daarmee jou weer mooie kansen geeft, of enorm in de weg zit, is het spel enorm spannend.
De aanpassing voor kleurenblinden met het symbooltje in het midden van de tegel is dermate prettig dat zij niet elke keer hoeven te vragen welke kleur een tegel is, iets dat bij spellen met kleuren regelmatig gebeurt bij ons. Op deze manier kunnen ze sneller inschatten of ze tegels kunnen aanleggen of niet. Dit symbool is kleiner dan dat we hadden gewild, waardoor het alsnog niet direct op de eerste blik duidelijk is, maar het is toch genoeg om makkelijk te onderscheiden op tafel.
Qwirkle was al een leuk tegellegspel en door de toevoeging van elementen waardoor ook kleurenblinden makkelijker de tegels kunnen onderscheiden, maakt dat dit ideaal is om mee te nemen. Mocht je het spel al in huis hebben, is dit zeker geen reden om deze editie aan te schaffen, tenzij je kleurenblinde vrienden hebt. Mocht je al eerder na hebben gedacht het spel te kopen, is dit zeker een ideaal moment om het toch te halen.