review
The Elder Scrolls Online: Gold Road

Het is alweer een aantal jaar geleden dat ik voor het laatst op avontuur ben geweest in de wereld van Tamriel. Ik telde de uren die ik in The Elder Scrolls V: Skyrim heb gestoken per honderd. Ook bij het begin van The Elder Scrolls Online speelde ik mee met de closed beta. De tijden zijn echter veranderd. Mijn mooie desktop bij de ouders thuis werd omgeruild voor een laptop voor de studie en een Nintendo Switch. Mijn tijd in Tamriel kwam daarmee tot een einde … Of toch niet helemaal? Kortgeleden werd mij een kans geboden die de gouden weg bleek te zijn naar mijn terugkeer naar Tamriel: een review voor The Elder Scrolls Online: Gold Road.

Het review-proces begon meteen goed, aangezien mijn laptop een intern geheugen heeft van zo’n 250GB. Met een spel wat inmiddels een luttele 144GB ruimte op je schijf inneemt is dat wat krapjes. Gelukkig kon ik snel een goed betaalbare SSD bestellen, waarna de installatie van start ging. Ik was blij verrast dat, na een paar uurtjes downloaden op gebrekkige Wi-Fi, het installatieproces eigenlijk bizar snel ging. Uit mijn vroegere ervaring met soortgelijke games in de MMO-categorie bleek vaak dat na de initiële download en installatie er nog eens een dozijn patches op je te wachten staan. Bij The Elder Scrolls Online was dat gelukkig niet mijn ervaring, waardoor ik snel met mijn avontuur in Tamriel kon beginnen.

Het begin van een nieuw account is simpel maar effectief. Ik heb een vrouwelijk wood elf gemaakt, maar heb me niet gewaagd aan de pakweg honderd aanpassingsbalkjes. Ik vond mijn personage er al prima uit zien met wat basis aanpassingen, maar de optie is beschikbaar voor wie echt een beeld voor ogen heeft van hun eigen held. Dit wordt opgevolgd door een korte introductie, waarbij onder andere het vechtsysteem wordt uitgelegd. Het was duidelijk, eenvoudig en het duurde vooral niet te lang, waardoor ik snel kon beginnen aan de inhoud van de nieuwe Gold Road-uitbreiding. Ik ben dankbaar dat ik een duidelijk doel had, want je kan eigenlijk meteen door heel Tamriel heen reizen na de tutorial van het spel. Het kan voor een nieuwe of terugkomende speler een beetje overweldigend zijn hoeveel vrijheid je krijgt, maar negatief is het zeker niet.

Het verhaal van The Elder Scrolls Online: Gold Road draait om de terugkeer van Ithelia, een Daedric Prince, en haar loyale volgers. Bij aankomst in West Weald word je opgevangen door Leramil the Wise, die je vertelt dat de toekomst van Tamriel onzeker is. Ze vraagt je onderzoek te doen op een drietal locaties, waarna je meteen de vrijheid krijgt om te kiezen waar je wilt beginnen. Ik heb toen, met hier en daar wat afdwalingen, gewoon de Quest Marker gevolgd naar de dichtstbijzijnde locatie, Rustwall Manor. De quest die hierop volgde was een goede introductie tot het verhaal van The Elder Scrolls Online: Gold Road, aangezien een geheel legioen aan soldaten plotseling is verdwenen. Na wat onderzoek introduceert het spel je snel aan de sekteleden van Ithelia. Het is fijn dat de game snel geeft wat het heeft beloofd in de trailer, in plaats van de speler uren doelloos taken te laten volbrengen voordat het verhaal op gang komt.

Nu is de game, in ieder geval in dit nieuwe gebied, niet zonder zijn fouten. Nog geen uur nadat ik begon met spelen kon ik niet meer door met de questline. Een NPC zei in een gesprek dat hij een kaart voor mij zou tekenen, maar deed dit vervolgens niet. Na wat Google-magie bleek ik niet de enige te zijn die dit probleem had, maar na een reset van het spel en iets langzamer door de tekst heen gaan, deed de NPC wat hij had beloofd. Het was geen groot probleem en kostte hoogstens een minuutje of twee om op te lossen, maar meer van dit soort foutjes kunnen wel tot irritatie leiden. Nu zie ik ook wel in dat een spel van dit formaat eigenlijk nooit helemaal vrij is van bugs. Gelukkig ben ik geen bugs tegengekomen die mijn ervaring echt vervelend hebben gemaakt, iets wat bij sommige games van dit formaat wel het geval is. Aangezien The Elder Scrolls Online constant updates krijgt en de bug al bekend is, verwacht ik dat het ook snel opgelost zal worden.

Een grotere irritatie, die ik al had toen ik jaren geleden moest stoppen met het spel, is dat bepaalde voordelen van het speciale ESO Plus Membership in mijn ogen onmisbaar zijn. Hierboven staan de huidige voordelen afgebeeld. Toegang tot alle DLC vind ik een logisch voordeel voor betalende leden, maar vooral de Craft Bag is eigenlijk onmisbaar als je ook maar enigszins serieus speelt. Je begint namelijk met een kleine zestig plekken in je inventory. Een wapen neemt evenveel plek in beslag als een beetje rijst, al kan je zo’n materiaal als rijst wel stapelen. Een hele stapel rijst is dus ook maar één plek. Echter zijn er zo bizar veel soorten materialen in The Elder Scrolls Online, dat je al heel snel niet meer in staat bent om nieuwe dingen op te pakken. Een lid van ESO Plus heeft daarentegen toegang tot een speciale “Craft Bag”, waar je letterlijk oneindig veel materialen in kan opslaan. Het verschil tussen een Basis- en een Plus-speler is daardoor wel erg groot. Ik heb, om toch zo goed mogelijk de game te kunnen spelen voor de review, dan ook één maand ESO Plus gekocht. Het is moeilijk begrip op te brengen voor deze “verplichting”, omdat een basisspeler ook genoeg geld geïnvesteerd kan hebben in de DLC, zonder vast te willen zitten aan een maandelijks abonnement.

Dat gezegd hebbende, heeft het spel mij alsnog genoeg plezier gebracht. Het hoofdverhaal van de Gold Road-uitbreiding is tot dusver zeker interessant, maar vooral het ontdekken van West Weald en de zijverhalen maken het echt af voor mij. Het is een opluchting om, tussen het vechten tegen sekteleden en hun Daedric leider door, gewoon even een koppeltje te helpen die niks liever wil dan dat hun liefde geaccepteerd wordt door hun ouders. Ook de omgeving is prachtig, wat deels ook gekoppeld is aan het verhaal. Er is namelijk recent opeens een heleboel jungle bij gekomen in het gebied, maar er is ook voldoende grasland en andere opvulling die het interessant maakt om op ontdekking te gaan.

Ten slotte moet ik toegeven dat ik deze uitbreiding van The Elder Scrolls Online vooral als singleplayer-RPG heb gespeeld tijdens mijn terugkomst. Ik heb in een ver verleden meer gedaan met het MMO-gedeelte van de game, maar voor mijn terugkomst wilde ik vooral even op mijn eigen tempo Tamriel verkennen. De andere spelers waren dan ook vooral grappig om langs te zien lopen en af en toe samen een wat sterker monster te verslaan. Het spel zit zo in elkaar dat zowel heel sociaal spelen als lekker zelf het verhaal ervaren goede opties zijn. Ik zou een fan van de serie dan ook zeker aanraden om een keer te kijken of The Elder Scrolls Online iets voor hen is. Zo ja, dan vind ik de Gold Road-uitbreiding een goede toevoeging. Ik zou dan wel benadrukken dat je naar mijn mening ESO Plus moet hebben voor de echte beleving. Mocht je echter niet bekend zijn met de serie of geen interesse hebben in een hele klap geschiedenis op je gegooid krijgen, dan zou ik deze MMORPG toch overslaan.

The Elder Scrolls Online: Gold Road is nu verkrijgbaar op de Playstation 5, Xbox Series X|S, PlayStation 4, Xbox One en pc.