review
Stellar Blade

Na al het gamegeweld van het afgelopen jaar is het dit jaar opvallend rustig, zeker wat exclusieve titels betreft. Dit jaar hoeven we geen enkele titel te verwachten in de reeks fameuze Sony-blockbusters waarvan we er de afgelopen jaren zoveel hebben gehad. Gelukkig is het niet helemaal stil en kunnen we vanaf deze week aan de slag met Stellar Blade, de eerste AAA-titel van het Koreaanse Shift Up. Weet deze game het gemis van al die andere Sony-reeksen dit jaar op te vangen?

In Stellar Blade is de aarde niet langer bewoonbaar voor de mensheid nadat het Naytiba-ras deze heeft aangevallen en met succes heeft geclaimd na een lange oorlog. Protagoniste Eve, een sexy, vrouwelijke gevechtsrobot, wordt samen met haar gevechtseenheid (bestaande uit nog meer sexy, vrouwelijke gevechtsrobotten) naar aarde gestuurd om deze terug te veroveren op de Naytiba. Die missie gaat hopeloos mis en bijna de gehele eenheid wordt uitgeroeid op Eve na. Gelukkig ontmoet ze Adam, een achtergebleven overlever die haar naar Xion brengt, de laatste menselijke stad op aarde. Daar begint het gevecht om de mensheid en ook de aarde te redden.

Als je sexy, vrouwelijke gevechtsrobot hoort in combinatie met een onbewoonbare aarde, dan doemt er waarschijnlijk een andere game op in je geheugen, namelijk Nier: Automata. Stellar Blade is dan ook hevig geïnspireerd door het meesterwerk van Yoko Taro en ontwikkelaar Shift Up steekt haar bewondering voor dat spel niet onder stoelen of banken. Dat resulteert helaas wel in een game die wat ons betreft iets te veel is geïnspireerd door haar grote voorbeeld.

We hebben natuurlijk de setting al benoemd, maar ook de muziek voelt als bijna rechtstreeks gekopieerd. De iconische en sferische soundtrack van Nier: Automata herken je uit duizenden en is ook hier duidelijk herkenbaar. Daar moet wel bij worden opgemerkt dat de componist achter die soundtrack, Keiichi Okabe, ook voor een deel verantwoordelijk was voor de muziek van Stellar Blade. Daarnaast koop je spullen uit verkoopautomaten die overal verspreid staan. Tot slot wordt ook Eve overal vergezeld van een vliegend robotje. De gesprekken die ze via deze robot met Adam voert hebben ook exact dezelfde toon en thema’s als die 2B voert met 9S. Het voelt af en toe behoorlijk schaamteloos.

Dat is eigenlijk wel erg jammer, want Stellar Blade heeft op zich meer dan genoeg in huis om op eigen benen te staan. Zo zijn de graphics bijzonder dik in orde. Vooral de personages en animaties ogen erg fraai en de verschillende tussenfilmpjes waar je met enige regelmaat op wordt getrakteerd zijn een lust voor het oog. Shift Up heeft er overduidelijk energie in gestoken om een echte AAA-game af te leveren en dat betaalt zich voor de liefhebbers van fraaie plaatjes bijzonder goed uit.

Ook de gameplay zelf is prima. In de basis probeert Stellar Blade vooral een soulslike te zijn. Dat betekent dat de verschillende vijanden voor een flinke uitdaging zorgen en je ze dus niet zomaar blind aan kunt vallen. Elke vijand kent zijn eigen aanvallen en patronen en je zult goed op moeten letten en geduld moeten hebben om de vele gevechten heelhuids door te komen. Ook de baasgevechten zijn bijzonder tof met fraai ontworpen monsters die je flink op de proef stellen. Sowieso zijn de Naytiba’s bijzonder creatief uitgedacht en is elk nieuwe exemplaar dat je tegenkomt weer even genieten. Ook met de variatie tussen de vijanden zit het erg goed. Het vechten zelf gebeurt middels zware en zwakke aanvallen en ontwijken en afweren. Daarmee bouw je weer energie op die je eens in de zoveel tijd een extra zware aanval geeft. Dat is op zich niet iets dat we nog niet eerder hebben gezien, maar het werkt wel uitstekend.

Mocht bovenstaande je afschrikken, dan heeft Shift Up goed nieuws. In tegenstelling tot From Software heeft deze ontwikkelaar namelijk wel een verhaalmodus toegevoegd met daarnaast nog allemaal opties om je ervaring te tweaken. Zo kan je meer tijd instellen voor perfect ontwijken en nog wat andere opties. Van origine is Stellar Blade behoorlijk pittig, maar hiermee is het eigenlijk voor iedereen speelbaar te maken. Het fijne hiervan is dat je wat makkelijker door het spel gaat, maar nog steeds wel het gevoel hebt dat je een flink gevecht moet leveren.

Naast de gevechten komen we de standaardzaken tegen die je tegenwoordig in elke game tegenkomt. Zo kan je je vaardigheden upgraden middels zaken die je verdient tijdens gevechten en het afspeuren van de omgevingen. Daarnaast is er ook aandacht besteed aan Eve zelf. Zo kan je nieuwe pakjes voor haar vrijspelen (die weer bepaalde extra’s geven) en middels een bepaalde zijmissie ontgrendel je zelfs een kapper om haar een nieuwe coupe aan te meten. In de verschillende kampen kan je uitrusten, maar daarmee worden ook de verslagen vijanden weer tot leven gebracht. Ook kan je in de grotere kampen gebruik maken van “fast travel” en je vaardigheden upgraden.

Ook qua structuur doet Stellar Blade eigenlijk niet veel nieuws. De missies bestaan vooral uit je al vechtend naar een locatie bewegen om daar wat op te halen. Her en der vind je klein puzzels, maar daarvan ligt de oplossing vaak al bijna letterlijk voor je voeten. Dat is op zich niet zo erg, het is natuurlijk geen puzzelspel, maar iets meer uitdaging hier hadden we wel leuk gevonden.

Stellar Blade is Shift Ups eerste echte poging om een AAA-titel uit te brengen en die poging is voor een groot deel succesvol te noemen. De game oogt prachtig en eigenlijk werken alle gameplaysystemen uitstekend. Wel doet het spel wat ons betreft iets te weinig vernieuwends en pakt het te veel van Nier: Automata om echt memorabel te worden en voor de allerhoogste score te gaan. Dat neemt niet weg dat Stellar Blade een prima game is en het gemis van al die andere grote titels zeker een stukje draagbaarder maakt.

Wij speelden Stellar Blade op de PlayStation 5. De game is exclusief voor dit platform.