Doorgaan naar artikel
Ouderwets: Carmageddon, een racegame maar toch anders
Johan van de Westerlo
Johan van de Westerlo
Techredactiemanager
Profiel

Waarschijnlijk iedereen van mijn leeftijd zal weleens gehoord hebben van Carmageddon. Er is zoveel opspraak over geweest dat je er in die tijd niet omheen kon. Voor degene die Carmageddon niet kennen, Carmageddon is een racegame met een psychopathisch tintje en was alleen voor minimaal 18 jaar of ouder.

Wat is Carmageddon
Carmageddon is een klassieker, maar voor wie het niet kent volgt hier een korte samenvatting. Carmageddon werd in 1997 uitgebracht voor de PC door de uitgevers SCI en Interplay. Bij de komst van deze game was er al gelijk veel commotie. In veel landen werd de game verboden en Duitsland maakte een aanpassing in de game waardoor de game wel verkocht mocht worden. We hebben het natuurlijk over de grove manier van mensen doodrijden. Tegenwoordig zijn er wel meer games die het nieuws halen omdat ze te grof zouden zijn of een verkeerde invloed zouden hebben. In de tijd dat Carmaggedon werd uitgebracht bestonden games met veel zinloos geweld maar mondjesmaat en de opspraak was des te groter. Ondanks al het tegenwerken en opschudding werd Carmageddon een groot verkoopsucces. Een jaar later kwam Carmageddon II: Carpocalypse Now uit en in 2000 kwam het derde deel onder de naam Carmageddon III: The Death Race 2000.

Racen? of elkaar afmaken?
Carmageddon was een racegame, maar dat was niet de reden waarom ik het spel moest hebben. Er zijn al zoveel racegames in omloop met allemaal hetzelfde doel, maar Carmageddon was anders. De races in Carmageddon gaan er nogal hard aan toe en daarom race je ook voor je leven. Dit gedeelte sprak me wel aan. Het is uiteraard mogelijk een race winnen op de traditionele manier door als eerste te eindigen, maar dit heb ik nog niet één keer gedaan en eerlijk gezegd denk ik dat niemand races in Carmageddon heeft gewonnen door de laps te rijden. Het was natuurlijk veel vetter om een race te winnen door je tegenstanders af te maken, zij probeerde echter hetzelfde bij jou te doen. Je had eigenlijk geen keuze.

Kan het doodrijden van mensen verslavend zijn?
Vanaf de eerste minuut dat ik Carmageddon speelde was ik verkocht. Nu snapte ik waarom al mijn vrienden het zo’n tof spel vonden en het me zowat verplichte om ook te kopen. Een spel waarin het de bedoeling is mensen op gruwelijke wijze dood te rijden klinkt niet verslavend. Echter was het in Carmageddon wel een verslaving, zelfs zo erg dat je probeerde combo’s te maken door op verschillende manieren meerdere mensen in één keer te raken. In een racegame horen natuurlijk snelle auto’s, maar in Carmageddon was dit niet nodig aangezien racen op de tweede plaats kwam. Mijn doel was mijn tegenstanders uitschakelen en zelf zo lang mogelijk rond blijven rijden. In Carmageddon was het kiezen van een nieuwe auto niet op basis omdat deze lekker snel was, maar voornamelijk om zijn eigenschappen. Zo kon er gekozen worden voor een auto stroomschokken kon uitdelen, of een grote bulldozer die flink wat kon incasseren. Het was van belang om te kijken met welke auto je de meeste puinhoop kon maken. Ik wist er elke race weer een flinke veldslag van te maken.

Wat Carmageddon nog leuker maakte.
Een minpunt van Carmageddon was het beperkte aantal mappen dat beschikbaar was. Gelukkig waren dit wel grote mappen waarin je echt op zoek moest gaan naar je tegenstanders om ze te grazen te nemen. Een andere memorabele toevoeging waren de upgrades en power-ups die verborgen waren in de mappen waarmee je voertuig tijdelijk sterker werd of juist minder sterk. Eén van de power-ups die het meest is bijgebleven is er degene die er voor zorgden dat het leek alsof je drugs op had, zo zag je allerlei kleuren en was het moeilijk om je auto recht op de weg te houden.

Grafisch niet super, maar de game des te meer
In 1997 waren de spellen grafisch veel minder dan wat deze nu zijn. Gelukkig boeide dat in die tijd ook helemaal niet en was Carmageddon helemaal top. Rondscheuren en tegelijkertijd je tegenstanders uitschakelen en ondertussen ook nog wat mensen of schapen overhoop rijden was het helemaal. Volgens mij was er bij Carmageddon maar één ding wat er goed uit moest zien en dat was hoe de mensen uit elkaar spatte wanneer je ze met je wagen had geramd. Zoals vaker, blijkt dat het in de herinnering er allemaal beter uit zag dan dat het echt deed.

In 2012 is Carmageddon opnieuw uitgebracht voor de iPhone en iPad. Uiteraard moest ik Carmageddon nog even op de iPad spelen en bracht weer oude herinneringen bij me boven. Carmaggedon zag er grafisch gezien een stuk beter uit. Er werd ook altijd gezegd dat er nog eens een nieuwe Carmageddon ging komen, vanaf 2013 konden we weer mensen overhoop rijden in de laatste Carmaggedon getiteld Carmageddon: Reincarnation.

[tube]http://www.youtube.com/watch?v=GyWFX0FPhOA[/tube]