review
Bang-on Balls: Chronicles

Bang-on Balls: Chronicles is een actie-avonturenspel. Misschien kunnen we de noemer collect-a-thon er ook aan toevoegen. Vanuit een hub-omgeving kun je verschillende werelden in stappen om daar ballen te bevrijden en grote eindbaasballen op te roepen om tegen te strijden. Oh ja, we hadden nog niet vermeld dat de hele game-wereld gevuld is met balpersonages. Je speelt zelf ook een bal, die je met make-up, gezichtsuitdrukkingen, hoedjes en dergelijke kunt versieren. Terug naar de game: het actie-avonturengedeelte zit in het reizen door de levels en het vechten met tegenstanders en bazen, het collect-a-thon-gedeelte zit in het doorzoeken van de levels naar de verzameldingetjes, zoals filmrollen en gevangenissen waaruit je ballen kunt bevrijden.

Elk level speelt ongeveer als zijn eigen open wereld. Je kunt alle richtingen op, doelen behalen in de volgorde die jij wilt, of anderhalf uur op de kop van een NPC-bal stuiteren als diens gezicht je niet aanstaat. Dit wordt allemaal mogelijk gemaakt door je vrij simpele controls. Je kunt een snelle tackle-beweging vooruit maken, springen en dubbelspringen, rondlopen natuurlijk en ook op de grond beuken na een sprong of val. De tackle en de beuk op de grond zijn ook je twee mogelijkheden om aan te vallen. En dat was het! Dat is eigenlijk het hele spel. Je loopt rond, je bevecht of vermijdt vijandige ballen, je bevrijdt wat vriendelijke ballen, verslaat een eindbaas en dat was het level. Voor de mensen die graag lijstjes afvinken, is er de mogelijkheid om op zoek te gaan naar alle kooitjes of alle filmrollen of andere verzameldingen.

Nu we die samenvatting gemaakt hebben kunnen vertellen waar we tegen aanliepen tijdens het spelen. De combat is kort gezegd niet interessant. Nadat we een paar ballen omver hadden geknikkerd, was de lol daar al van af. De iets moeilijkere ballen met schilden, die we versloegen door de grondbeuk te gebruiken, zorgden niet echt voor veel meer variatie. Dit maakte dat we vaak liever met een boog om een groepje vijanden heen gingen. We kwamen er zelfs achter dat dat eigenlijk al te veel moeite was, want met een beetje handigheid kun je ook recht door een groepje heen schieten met je tackle.

De eindbazen zijn wel iets interessanter. Dat zal deels komen doordat zo’n grote eindbaas de eentonigheid doorbreekt, maar het komt ook doordat er meer over lijkt te zijn nagedacht. Een van de eerste bazen waar we tegen vochten had een Thor-achtig uiterlijk, compleet met bliksemhamer en lange haren. We zullen niet alles verklappen, maar een groot deel van dat gevecht bestond uit het ontwijken van grote blikseminslagen. Hierdoor werden we gedwongen om meer te doen dan alleen maar doorbeuken. Het is een simpele uitbreiding die ons wat erg welkome afwisseling bracht.

Het andere deel van het spel, namelijk het verzamelen van de level-doelen en cosmetische versiersels, heeft wat ons betreft ook maar een korte houdbaarheidsdatum. Daarna wordt het al snel een zuur klusje. We zullen niet zeggen dat de cosmetische versiersels een slechte toevoeging zijn: sommige mensen vinden het fantastisch om eens in de zoveel tijd het uiterlijk van hun personage compleet om te gooien. Wat wij erin misten was hoe inconsistent de impact van de versiersels soms op de gamewereld was. We gaven onze bal een zwaard en er veranderde eigenlijk niets. Maar toen we onze bal een schild gaven hadden we ineens de mogelijkheid om daarachter te schuilen. We gaven onze bal een hoedje en er veranderde eigenlijk niets. Maar toen we onze bal een vikinghoed (met van die vleugels) gaven, hadden we ineens de mogelijkheid om na onze dubbele sprong te zweven.

Er zit absoluut een logica achter. We wisten dat als we het wapen van die Thor-baas zouden oppakken, dat we dan bliksemkrachten zouden krijgen. Het valt ons alleen wel op dat het spel op deze manier het versieren van je bal verandert van “dit ziet er leuk uit” naar “dit zijn de optimale spullen, dus die neem ik maar”, terwijl de presentatie je het idee blijft geven dat alles kan en dat je vooral moet proberen je bal eruit te laten zien zoals jij leuk vindt. We vonden een jetpack die nodig was om het space-level uit te spelen, maar die zorgde er ook voor dat we daarna van doel naar doel konden zweven, waardoor we eigenlijk een heel level konden “overslaan”. We zweefden van doel naar doel, terwijl er onder ons misschien wel een interessant level was gemaakt, met interessante gevechtssituaties.

Al met al is Bang-on Balls: Chronicles niet per se een slecht spel. Het is vooral een ietwat ongebalanceerd spel. Als je graag dingetjes verzamelt en geheimpjes ontdekt, kun je hier best wat uurtjes aan kwijt. Als je op zoek bent naar een spelervaring die je op steeds nieuwe manieren uitdaagt kun je misschien beter verder kijken. Misschien kun je jezelf wat begrenzen door jezelf uit te dagen om alleen de versiersels te gebruiken die je in dat level hebt gevonden, zodat je niet overal meteen al doorheen beukt of overheen vliegt. We vinden het jammer dat het spel zelf de moeilijkheidsgraad niet zo goed regelt.