review
Splatoon 3 DLC De Toren der Orde

Splatoon 3 is inmiddels alweer anderhalf jaar oud en we hebben er al een heleboel plezier mee gehad. Gelukkig blijft ook Nintendo de game voldoende aandacht geven. Nadat de vorige DLC meer draaide om een nieuw likje verf voor de hubwereld, brengt het nu een tweede uitbreiding uit die ook een nieuwe modus bevat: De Toren der Orde. Of deze modus het de moeite waard maakt om de portemonnee te trekken, lees je in deze review.

Voor wie nog niet bekend is met de game, leggen we het snel even uit. Splatoon 3 is Nintendo’s variant op een shooter, maar in plaats van dat je elkaar op bloederige wijze om het leven brengt, maak je elkaar met verf het leven zuur. In de multiplayer is het voornamelijk het idee dat je het grootste deel van een map in de kleur van jouw team verft en dat doe je met een flinke willekeur aan wapens. Ook is er een singleplayermodus die voornamelijk is bedoeld om je de kneepjes van de multiplayer bij te brengen. Mocht je die modus hebben uitgespeeld, dan is er op singleplayer binnen Splatoon 3 eigenlijk niet veel meer te doen, maar daar brengt deze meest recente DLC verandering in.

In de Toren der Orde kruip je in de huid van Agent Acht die er als hij wakker wordt achter komt dat alle kleur uit Inkopolis is verdwenen. De oorzaak lijkt te liggen in een mysterieuze, plots verschenen toren. Als Agent Acht zal je alle verdiepingen moeten beklimmen om de wereld opnieuw kleur te geven. Zoals de “toren met verdiepingen”-omschrijving wellicht al verklapt, is deze nieuwe modus een roguelite-modus. Dat betekent dat elke keer dat je de toren probeert te beklimmen, je voor een nieuwe uitdaging komt te staan. Door het continu beklimmen wordt je daarnaast steeds een stukje sterker, waardoor je uiteindelijk sterk genoeg zult zijn om de eindbaas op de bovenste verdieping een kopje kleiner te kunnen maken.

Dat sterker worden doe je door wat je verdient in de toren om te wisselen voor upgrades voor je aan een nieuwe poging begint. Tijdens het beklimmen van de toren verdien je op elke verdieping kaartjes die staan voor een verbetering. Zo zal het ene kaartje je meer schotkracht geven, terwijl anderen weer je verdediging versterken. Ook zijn er kaartjes die ervoor zorgen dat tegenstanders sterkere spullen achterlaten als je ze verslaat. Denk dan aan spullen die je speciale meter snellen vullen en dat soort zaken. Aan het eind van je potje worden al je kaartjes ingewisseld voor parels die je weer kunt gebruiken om je basis te verbeteren en zo dus sterker aan je volgende poging te beginnen.

Deze gameplayloop werkt bijzonder verslavend en het zorgt ervoor dat elke poging wel iets voor je oplevert, ook al zou je maar een paar verdiepingen overleven. Wat daar nog eens bij helpt is dat je voordat je een verdieping ingaat kunt kiezen hoe zwaar je uitdaging moet zijn. Zwaardere uitdagingen staan vanzelfsprekend gelijk aan betere upgrades tijdens je run. Mocht je dus bang zijn dat het snel te makkelijk wordt, dan kun je er zelf voor kiezen om alleen voor lastige uitdagingen te gaan.

Verdiepingen bestaan uit verschillende elementen. Zo zal je soms een gebied dat je hebt geverfd moeten beschermen, terwijl je op een ander moment ervoor moet zorgen dat je een object naar de andere kant van het level krijgt. Over het algemeen zijn deze standaardverdiepingen best geslaagd, al zitten er wat mindere varianten tussen. Degene waarbij we ballen richting een eindpunt moeten rollen vonden we zelf een van de mindere. Naast de standaardverdiepingen zijn er ook nog eind- en tussenbazen die je een wat grotere uitdaging geven. Wat we uiteindelijk wel merkten is dat het allemaal al snel wat herhalend wordt naarmate je de toren vaker hebt beklommen.

Tot slot verzamel je ook nog paletten tijdens het spelen. Dit komt er vooral op neer dat je net iets anders aan een run begint, waarbij de voornaamste verschillen je wapens zijn. Ook kun je afhankelijk van je gekozen palet weer andere paletten vrijspelen en andere zaken verzamelen. Op die manier probeert Nintendo je te forceren om alles uit te proberen en zo te vinden wat bij je past. Dat gaat je natuurlijk ook helpen wanneer je daarna besluit de multiplayer van Splatoon 3 in te duiken.

De Toren der Orde DLC zit prima in elkaar en biedt een leuke en uitgebreide toevoeging aan het toch al toffe pakket dat Splatoon 3 was. Ondanks dat het op een gegeven moment wat minder wordt qua variatie, kunnen we deze uitbreiding van harte aanbevelen.

Wij speelden Splatoon 3: De Toren der Orde op de Nintendo Switch. Het spel is exclusief voor dit platform.