Doorgaan naar artikel
Interview met Mike McFarland over hoe het einde van Attack on Titan ook de acteurs raakte
Lisa Groen
Lisa Groen
Game- en Pokémonredactrice
Profiel

Alweer een tijdje geleden reisden we af naar Gorinchem voor Heroes: Made in Asia. Dit event, wat volledig draait om aziatische popcultuur, wordt georganiseerd door dezelfde organisatie als Dutch Comic Con. Net als bij dat event zijn er bij Made in Asia altijd een aantal grote namen te gast. Wij hadden de grote eer om deze gasten te interviewen. In dit eerste interview spraken wij met Mike McFarland, een Amerikaanse stemacteur, scriptschrijver en voice director.

Fans van Engelse dubs van anime hebben hoogstwaarschijnlijke Mike meermaals gehoord. Zijn carrière is zeer indrukwekkend, met onder andere personages uit Dragon Ball, My Hero Academia, Fullmetal Alchemist, One Piece en Attack on Titan. Daarnaast heeft hij bij veel Engelse dubs van anime gewerkt als ADR director. ADR staat voor Automated Dialogue Replacement en houdt in dat de stemmen van een serie of film apart opgenomen worden. Bij anime is dit natuurlijk altijd zo, aangezien er geen live-action acteurs mee werken, maar dit proces is alsnog erg lastig en precies. Dit is helemaal het geval bij een versie in een andere taal dan het origineel.

In dit interview worden er aspecten van het einde van de anime Attack on Titan besproken. We hebben ons best gedaan geen grote punten van het verhaal te bespreken, maar sommige stukken van het interview kunnen als lichte “spoiler” gezien worden.

Wij vroegen Mike of hij ons iets kon vertellen over hoe hij het einde, en de aanloop ernaar, van Attack on Titan heeft ervaren.

“Ik wist pas wat het einde van de serie was toen het einde van de Manga uit kwam. Zelf zat ik er niet zo bovenop als sommige fans, maar ik wist het einde wel ruim voor we begonnen met het inspreken van de Engelse anime-versie. Ik was zelf, naast de stem van Jean Kirstein, ook de Voice Director van Attack on Titan, dus ik moest iedereen kunnen aansturen. Een aantal van mijn collega’s, waaronder Trina Nishimura (de stem van Mikasa Ackerman), hadden expres het einde niet gelezen. Ik moest hen dus begeleiden door wat er op het scherm gebeurde, wat natuurlijk erg tragisch was. Trina wist bijvoorbeeld niet wat Mikasa aan het einde moest doen, tot ze het op het scherm zag en het moest inspreken.”

Toen wij vroegen hoe hij deze tijd had ervaren en hoe het was om afscheid te nemen van een serie waar hij zo’n iconisch personage speelde, zei hij:

“Het opnemen van onze stemmen was een erg moeilijke tijd. Ik huilde meerdere keren per dag voor twee weken lang. Na het opnemen ging ik naar huis en naar bed met dat verdriet en wanneer ik wakker werd wist ik dat het weer een verdrietige dag zou worden. Ik wist dat het einde traumatisch zou worden, maar het is anders om het geanimeerd te zien. Het is anders met de stemmen en de muziek. Het was zo belangrijk om de scènes goed vast te leggen. Het was gewoon heel zwaar voor ons, emotioneel gezien.”

Een mooi moment wat nog naar boven kwam, was een foto die Mike met zijn collega Clifford Chapin (Connie Springer in de anime) maakte op de laatste opnamedag. Hun personages slaan hun armen om elkaar heen in de laatste aflevering. Bij de opname van de Japanse versie hebben hun stemacteurs toen deze scène nagemaakt in een foto. Mike en Clifford hebben dit vervolgens ook gedaan. Onder fans wordt dit gezien als een heel mooi moment, die laat zien hoeveel de acteurs geven om hun personages. Mike is te zien op de onderste foto aan de linkerkant.

Natuurlijk gingen we Mike niet alleen maar vragen naar zijn rol in Attack on Titan. Wij vroegen hem naar zijn mening over het grote online debat: Japanse anime met ondertiteling of Engels ingesproken anime.

“In het algemeen denk ik gewoon dat mensen de versie moeten kijken die zij het leukst vinden. Kijk de versie met jouw favoriete manier van het verhaal vertellen of met jouw favoriete taal. Wat ik alleen een beetje gek vind is het idee dat, omdat iets niet het origineel is, het inherent slecht zou zijn. Stel dat een Broadwayproductie tot een film wordt gemaakt, is die film dan meteen slecht? Is een toneelstuk van Shakespeare wat al duizenden keren opgevoerd is slecht omdat het niet meer door de originele eerste cast wordt gespeeld? Ik vind wel dat het origineel iets is om te bestuderen en te bekijken, iets om je door te laten leiden, maar laat mensen gewoon leuk vinden wat ze leuk vinden.”

Hij was het ook erg met ons eens dat een Engelse versie van een serie maken de serie toegankelijk maakt voor een groter publiek. Mensen die niet snel kunnen lezen en moeite hebben met ondertiteling hebben baat bij een Engels gesproken versie.

Mike heeft veel gevarieerde personages gespeeld. Zo speelde hij de oude Master Roshi in Dragon Ball, maar ook de middelbare scholier Mashirao Ojiro in My Hero Academia. Wij vroegen hem hoe hij het aanpakt om personages in te spreken van zulke verschillende leeftijden.

“Er zijn verschillende manieren waarop ik dit aanpak. Eén manier is om te luisteren naar het originele werk en hoe ze het daar hebben aangepakt. Aan de andere kant kan ik ook proberen te bedenken hoe een 15- of 17-jarige in mijn stem zou klinken. Hoe zou ik dat na kunnen bootsen? Hoe klinkt iemand die juist veel ouder is dan ik? Dit zijn vragen die ik mijzelf stel als ik me voorbereid op zo’n rol. Ik kan een bepaalde puurheid aan mijn stem toevoegen, of juist textuur. Ik kan de toonhoogte waarop ik praat veranderen. Ook heb ik het gevoel dat er een bepaalde wijsheid komt met de jaren en dat je dit ook terug kunt horen in een stem. Tegelijkertijd zit er een bepaalde onschuld en enthousiasme in een jonge stem. Het verschilt echter per personage, want je kan ook een hele enthousiaste oude man hebben en een hele rustige jonge man.”

We vervolgden het interview met de vraag of Mike een rol had waar hij erg trots op was, ook al was die misschien niet zo bekend.

“Voor het grootste deel ben ik eigenlijk trots op alle rollen die ik heb gespeeld. Eentje die me te binnen schiet is een rol in een sci-fi versie van Romeo en Julia genaamd Romeo x Juliet, zo’n tien jaar geleden. Ik kom uit een toneelachtergrond maar had nooit de kans gehad om de, naar mijn mening, twee coolste personages uit dat toneelstuk te spelen: Tybalt en Mercutio. In Romeo x Juliet kreeg ik eindelijk de kans om de stem van Tybalt in te spreken. Daarnaast vond ik de directie en de unieke twist op een bekend verhaal erg leuk.”

Als antwoord op zijn opmerking over zijn toneelachtergrond vroegen wij hem naar wat voor opleiding hij heeft gedaan en wanneer hij is begonnen met acteren.

“Ik begon met een vorm van toneel spelen op de basisschool in groep vier of vijf. Daarna heb ik op de hogeschool onder andere acteren, regisseren, schrijven en improvisatie gestudeerd. Ook heb ik een heleboel workshops gevolgd, waar ik het geluk had met hele interessante mensen te kunnen werken. Ik heb ook in toneelstukken gespeeld, voor de camera gestaan, en ga zo maar door. Elke vorm van uitvoerende kunst vind ik leuk en het is wat ik graag doe.”

Toen wij vroegen wat hij zou doen als hij niet meer dit werk zou kunnen doen, moest hij wel even nadenken.

“Ik weet het eigenlijk echt niet. Naast de vakken die iedereen moest volgen zoals wiskunde en natuurkunde, heb ik altijd alleen uitvoerende kunst gestudeerd. Ik heb nooit op iets anders gefocust dan muziek en acteren en regisseren. Ik heb vrienden die rechten hebben gestudeerd en toen een interesse in acteren hebben gekregen, maar voor mij is dit alles wat ik ooit heb willen doen. Ik heb niet zoiets als Brian May (gitarist van Queen) of Rowan Atkinson (acteur van Mister Bean), die allebei een technische achtergrond hebben maar ook veel succes hebben gevonden in de uitvoerende kunsten. Als ik niet zelf zou kunnen acteren dan zou ik willen blijven regisseren en schrijven.”

Ten slotte stelden we Mike nog een hele standaard maar leuke vraag. Wij vroegen hem of dit zijn eerste keer in Nederland was en, zo ja, wat hij er van vond.

“Dit is inderdaad mijn eerste keer in Nederland. Wat ik het leukste vind op dit moment is nieuwe mensen ontmoeten. Tot dusver ben ik geland op het vliegveld en meteen hier naar de evenementen locatie gegaan, maar de komende paar dagen heb ik de kans om wat van het land te zien. Ik ben altijd erg geïnteresseerd in de cultuur en het eten ontdekken, maar een nieuwe taal horen is ook erg leuk. Vooral de uitspraak van Nederlands is erg anders dan Engels. Dat vind ik fascinerend.”

Het is duidelijk dat Mike McFarland enorm veel geeft om de personages die hij speelt en de series die hij regisseert. De kunst van het acteren heeft hem van jongs af aan gegrepen en hij heeft keihard gewerkt om een prachtige carrière op te bouwen. Wij zijn erg benieuwd in welke rollen wij hem nog meer mogen horen in de toekomst. We willen Mike en zijn team enorm bedanken voor hun tijd en het leuke gesprek.