review
Tomb Raider I-III Remastered
Conclusie
Het is een feestje om terug te gaan naar de oorsprong van Tomb Raider. Verwacht geen volledige modernisering, maar vooral een flinke oppoetsbeurt die het bronmateriaal eer aan doet.Tomb Raider, er is eigenlijk geen enkele zichzelf serieus nemende gamer die nog nooit van de wereldberoemde reeks heeft gehoord en hetzelfde geldt voor protagoniste Lara Croft. De reeks is in de loop der jaren bij verschillende studio’s ondergebracht, waarbij de recente reboot van Crystal Dynamics waarschijnlijk de bekendste is. Voor flink wat oudere gamers begon de kennismaking echter al in 1996 toen de eerste titel verscheen voor de PlayStation, Sega Saturn en pc. Met voor die tijd revolutionaire 3d-graphics en een aansprekend hoofdpersonage dat de hele wereld over reisde op zoek naar schatten, was het spel zo’n groot succes dat er nog twee titels verschenen van dezelfde ontwikkelaar, Core Design. Ter ere van die originele trilogie is Aspyr bezig gegaan met het grondig oppoetsen van de games en het resultaat is nu verkrijgbaar onder de titel: Tomb Raider I-III Remastered. Mocht je benieuwd zijn of dit eindresultaat de moeite waard is, blijf dan vooral lezen.
Laten we eerst maar eens wat verwachtingen managen: wie verwacht een volledige remake te krijgen met graphics die meekunnen in de huidige tijd zal van een koude kermis thuiskomen. Wel heeft deze remaster genoeg in petto om meer dan de moeite waard te zijn voor liefhebbers van het eerste uur.
Hoewel het grafisch geen moderne game is, is het wel bewonderenswaardig wat Aspyr heeft gedaan. De belichting is aangepakt en ook de textures zijn van een veel hogere resolutie. Het meest in het oog springen echter de modellen van de personages. Deze zijn namelijk opnieuw opgebouwd en ook voorzien van verbeterde animaties. Het resultaat is bijzonder fraai. Ken je dat gevoel wanneer je terugdenkt aan een game en hoe mooi die game was en dat het dan enorm tegenvalt als je hem weer opstart? Dit is precies het tegenovergestelde! Deze remaster weet je herinneringen op de juiste manier eer aan te doen. Je voelt dezelfde verwondering als toen je in 1996 voor het eerst Tomb Raider zag en dat is bijzonder knap. Het voelt ook meteen als een warm bad. Dat er gigantisch veel vooruitgang is gemaakt, wordt ook duidelijk als je overschakelt naar de graphics van vroeger. Dat is echt even slikken.
Ook qua gameplay is er het een en ander verbeterd. Zo kun je moderne besturing gebruiken die is afgeleid van Tomb Raider Legends, of je kunt gaan voor de klassieke controls. Om eerlijk te zijn werken geen van beide erg lekker, maar dat heeft vooral met de leeftijd van het bronmateriaal te maken. Controllers met twee sticks had je toen nog niet, met de zogeheten tank-controls als resultaat. Je draait rond en loopt in de richting waarin je kijkt. Destijds was het al geen pretje en ook nu is het echt even door de zure appel heen bijten. Bereid je dus alvast voor op de nodige valpartijen en frustrerende momenten waarbij je het loodje legt.
Wat ook niet profiteert van Aspyrs werkzaamheden zijn de tussenfilmpjes. Deze zijn zover wij kunnen zien rechtstreeks overgenomen en zien er dus bijzonder verouderd uit. Dit is wel een gemiste kans, al kunnen we ons voorstellen dat dit enorm veel moeite zou kosten. Het valt uit de toon bij wat er verder allemaal is opgepoetst.
Het is erg tof om terug te keren naar de oorsprong van Lara Croft met Tomb Raider I-III Remastered. Aspyr heeft bijzonder werk verricht en de games vooral grafisch naar een veel hoger niveau getild, zonder daarbij de bron uit het oog te verliezen. Wel zijn de controls verouderd, maar we denken dat je deze release dan ook meer moet beschouwen als een tripje naar een museum waarbij de zwart-wit-foto’s zijn ingekleurd.
Wij speelden Tomb Raider I-III Remastered op de PlayStation 5. De game is daarnaast verkrijgbaar voor Xbox Series, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.