review
Bridgerton

Nieuws uit de laatste Lady Whistledown: onlangs is het bordspel Bridgerton uitgebracht, gebaseerd op de gelijknamige boeken- en televisieserie. Als prominent lid van “de ton” (de hogere klasse) mag jij in Bridgerton jouw entree maken op acht verschillende bals. Hierbij is het de bedoeling dat je met potentiële huwelijkskandidaten danst en je je op deze manier weet te verloven. Dit wil je alleen doen met iemand die hoog in aanzien staat, maar ook zou het fijn zijn als het een ware liefdesmatch is met plezante eigenschappen. Tijdens de bals is het aan jou de taak om met de juiste leden van de ton te dansen die een hoog aanzien hebben. Mocht jouw ware liefdesmatch iets lager op deze sociale ladder staan, doe je alles in jouw macht om jouw match hogerop te krijgen.

Foto: Janneke Ooms-Janssen

Je speelt Bridgerton in acht ronden, waarbij de spelers iedere ronde een bal bezoeken. De ene keer vindt het bal plaats bij de Featheringtons en de andere keer mag je bijvoorbeeld een entree maken op het bal van Lady Danbury. De verschillende bals hebben eigen regels die op dat specifieke bal gelden. Op elk bal mag je in spelersvolgorde een handkaart uitspelen en een danspartner uitkiezen. Dit doe je door een hartfiche te plaatsen op deze danspartner. Bij het plaatsen van jouw derde hartfiche, ben je verloofd en heb je jouw liefdesmatch gevonden. Afhankelijk van waar jouw match in aanzien ligt ten opzichte van de andere tonleden, krijg je punten aan het einde van het spel. Tussentijds kan het aanzien dalen of stijgen door eigenschappen openbaar te maken en door handkaarten uit te spelen. Het doel is om aan het einde van het spel de meeste punten te halen door een liefdesmatch te hebben met hoog aanzien en alleen maar goede eigenschappen. Doe dat voor het laatste bal, zodat je niet eindigt met een match die niet ontstaat uit echte liefde.

Het vinden van een liefdesmatch levert wel wat punten op, maar aan het einde van het spel levert alleen het aanzien echt veel punten op. De andere spelonderdelen waarmee de spelers zich bezighouden, hebben maar weinig invloed op de eindtelling. Dat voelt als een anticlimax.

In principe hoef je de boeken van Bridgerton, of de serie, niet gezien te hebben om het bordspel te kunnen spelen. Als je wél bekend bent met de boeken of de serie kan dat zelfs voor extra verwarring zorgen. In de regels staat bijvoorbeeld dat broers en zussen niet met elkaar mogen trouwen (zij mogen wel met elkaar dansen). Op zich geen gekke regel natuurlijk, maar hoe weet je dat twee personages broer en zus van elkaar zijn? Zo is er een Jack Featherington die dezelfde achternaam draagt als zijn nicht Penelope Featherington. Hier wordt in de regels niets over vermeld.

Mooi aan Bridgerton is dat er geen enkel stuk plastic in de doos te vinden is. Alle speelstukken zijn van karton en in de doos zijn er stukken karton zo gevouwen dat de speelstukken prima op hun plek blijven. Er is duidelijk nagedacht over duurzaamheid.

Foto: Janneke Ooms-Janssen

Al met al is Bridgerton een spel waarbij je niet heel hard hoeft na te denken. Als je op zoek bent naar een strategisch spel is Bridgerton niet het spel voor jou. Met een hapje en een drankje erbij kan het wel een prima onderdeel zijn van een gezellige avond. De spelregels zijn hier en daar wat onduidelijk en er zit zoals gezegd niet veel diepgang in. De spelonderdelen zien er prachtig uit en de speldynamiek past goed bij de televisieserie. Tegelijkertijd kan het wat saai aandoen en is de puntentelling van Bridgerton een lichte anticlimax, omdat de punten die je door hard werken probeert te verdienen, maar weinig opleveren tijdens de eindtelling. Je speelt Bridgerton met drie tot zes spelers in ongeveer een half uur.