review
Persona 5 Tactica

Persona 5 was een gigantische hit in het Westen. Het was het vijfde deel van een reeks die oorspronkelijk als spin-off begon van de niche JRPG Shin Megami Tensei. Persona was ook behoorlijk niche, maar het vijfde deel kwam uit met zoveel bombarie, dat de game rustig mainstream kan worden genoemd. Dit heeft al geleid tot een spin-off van deze spin-off in de vorm van Persona 5 Strikers, een game waar wij erg van genoten hebben. Nu verruilen we het hacken-en-slashen van Strikers voor tactische, beurtelingse gameplay in Persona 5 Tactica.

Je zal het oordeel bovenaan de pagina al gezien hebben: wij zijn teleurgesteld in Persona 5 Tactica. De gameplay komt niet goed uit de verf en de dialogen verdienen het niet om de naam Persona te dragen. Laten we bespreken waarom we dit zo sterk voelen.

Het spel gaat over de Phantom Thieves: Joker en metgezellen bevinden zich op een dag plotseling in een andere wereld. Het is niet helemaal zoals ze gewend zijn van Persona 5, want ze bevinden zich niet in een ‘Palace’, maar een ‘Kingdom’. In dit mysterieuze koninkrijk worden ze al snel aangevallen door Marie, een kwaadaardige bruid die iedereen hersenspoelt met als doel om de ultieme bruiloft te bewerkstelligen. De Phantom Thieves weten geen betere manier om te ontsnappen, dus komen ze met het plan om haar te stoppen en zo begint Persona 5 Tactica.

De gameplay gaat dus om beurtelingse, strategische missies, vandaar de naam Tactica. Veel mensen zullen de vergelijking maken met XCOM en dat is niet zo gek, maar een betere vergelijking is Mario + Rabbids, wat op zijn beurt natuurlijk weer is geïnspireerd door XCOM.  Je beweegt namelijk niet over vakjes, maar je kan al je personages gewoon een bepaalde afstand laten bewegen per beurt. Vervolgens is het zaak om dekking te zoeken zodat je niet de volle lading van je tegenstanders krijgt en ga je met combinatie-aanvallen aan de slag om vijanden uit te schakelen.

Uniek aan het spel is de ‘One More Time!’, iets dat we kennen uit Persona 5. Als je een vijand schiet, slaat, of bestookt met een spreuk terwijl ze geen dekking hebben, dan vallen ze op de grond en krijg je een ‘One More Time!’ waarmee die persoon nog een keer mag bewegen en aanvallen. Als alle drie de leden van je team een op de grond geslagen vijand omcirckelen, dan kan je in het gebied tussen je teamgenoten een sterke combinatieaanval uitvoeren. Zodanig draaien levels van Persona 5 Tactica helemaal niet om strategische, voorzichtige plannen om het level door te komen en kan je elke beurt meer zien als een kleine puzzel waarin je zoveel mogelijk combo’s probeert te halen, dat is in 99% van de gevallen de juiste keuze.

Missies in Persona 5 Tactica zijn over het algemeen vrij kort, met name in het begin hebben we er nooit eentje gehad die langer dan tien minuten duurden, zelfs op hogere moeilijkheidsgraden. Ook zijn de levels waarin de missies zich afspelen vaak best wel klein en krap. Je kan zeggen dat hierdoor de druk hoger voelt omdat je altijd redelijk dicht op vijanden zit, maar eigenlijk zorgt het er vooral voor dat je niet zoveel kanten op kan en niet zoveel mogelijkheden hebt. Levels zijn om eerlijk te zijn niet interessant en nadat je na tien uur spelen voor de honderdste keer op precies dezelfde manier een vijand hebt neergeslagen om een combo te kunnen gebruiken, wordt het best wel saai. Ook is de uitdaging ver te zoeken, de enige uitdaging is soms om een level binnen een bepaald aantal beurten uit te spelen voor extra ervaringspunten en geld, maar zelfs op ‘Hard’ zijn de missies nooit echt spannend geworden en om een ‘Game Over’ te krijgen moet je je best doen.

Dan het verhaal. Dit is zonder twijfel het zwakste element van Persona 5 Tactica. Het voelt alsof een klein groepje mensen een idee hadden voor een Tactics-game voor Persona, maar geen idee hadden wat voor verhaal ze wilden vertellen en dus maar willekeurige onzin bedacht hebben om missies mee aan elkaar te lijmen. Dialogen zijn saai en eentonig: dezelfde grappen worden tientallen keren herhaald, terwijl ze de tweede keer al niet grappig meer waren. Er is ook geen interessant verhaal om je in te verliezen. Om je een beeld te geven: in de eerste vijf uur van het spel is elke missie gestart met ‘o jee, we hebben van een verkenner gehoord dat er op een of andere plek gevangenen vastgehouden worden, laten we ze bevrijden!’. De eerste keer voelt het als een nobel iets om te doen, de tiende keer begin je je af te vragen of alle schrijvers van de studio tegelijkertijd een jaar lang op vakantie zijn gegaan.

Persona 5 Tactica mist qua verhaalvertelling dat wat Persona 5 zo bijzonder maakt: heftige, emotionele onderwerpen die besproken worden, diepgaande relaties tussen personages en een flinke dosis mysterie. Persona 5 Tactica heeft oppervlakkige relaties (stomme grapjes), geen interessante plotpunten, waardoor zogenaamd emotionele onderdelen van het verhaal niet goed uit de verf komen en de mysterie is ver te zoeken omdat het je allemaal niet kan schelen.

We hebben flink veel uren in de game gestopt op de hoop dat of het verhaal of de gameplay interessanter zouden worden. Allebei bleven bijzonder oppervlakkig. Qua verhaal is er geen verbetering en de gameplay wordt soms wat uitdagender, maar er zit geen interessante voortgang in het ontwikkelen van je personages: alle negen leden hebben vrijwel dezelfde simpele, weinig inspirerende upgrades, waardoor je nou niet echt het gevoel krijgt dat je bijvoorbeeld Joker bepaalde eigenschappen kan geven en Ann weer andere sterke punten geeft. Het voelt allemaal als een grijze eenheidsworst waar ieder poppetje een kopie is van de ander.

Nog een kleine waarschuwing voor de mensen die de game op pc willen halen: ook al is het een strategiespel, de besturing voor de game met muis-en-toetsenbord is niet normaal slecht. Koop het spel dus alleen als je met controller kan en wilt spelen.

Tactica doet twee dingen heel erg goed. Ten eerste heeft het ons aangemoedigd om Persona 5 opnieuw te gaan installeren om wél een goed geschreven verhaal in dit universum te ervaren. En ten tweede hebben we ook Mario + Rabbids Sparks of Hope opnieuw geïnstalleerd om te zien hoe je dergelijke gameplay interessant maakt. Mocht je een hekel hebben aan Mario en gezelligheid en dus die game niet willen spelen en wil je gewoon meer avonturen met je favoriete Phantom Thieves, dan zouden we je eerst nog Persona 5 Strikers aanraden. Heb je die ook al grijsgespeeld, dan zou je technisch gezien Persona 5 Tactica kunnen spelen, maar dan ben je zo’n grote Persona-fan, dat je dit spel toch wel ging spelen, los van de kwaliteit. Klein pluspuntje: de muziek is heerlijk.

Persona 5 Tactica is verkrijgbaar op PlayStation, Xbox, Nintendo Switch en pc. De game is voor deze review gespeeld op pc, zowel op Desktop als Steam Deck.