review
Alan Wake II

Hoewel het eerste deel al dertien jaar geleden verscheen, is het nooit helemaal stil geweest rondom Alan Wake. De geruchtenmolen over een tweede deel bleven altijd wel draaien en toen een van de dlc’s van Control om een evenement in Bright Falls draaide, was wel duidelijk dat de schrijver springlevend was. Na een officiële aankondiging in 2021 ligt Alan Wake II eindelijk in de digitale winkel. Of de game indruk weet te maken, lees je in deze review.

De game vangt dertien jaar na de verdwijning van Alan aan als FBI-agente Saga Anderson, samen met haar partner Alex Casey, onderweg is naar Bright Falls om een reeks rituele moorden te onderzoeken. Het laatste slachtoffer in die reeks is voormalig FBI-agent Robert Nightingale, die dertien jaar eerder was verdwenen en plots weer is opgedoken. Tot zover klinkt het allemaal als een redelijk standaard horror-verhaal, maar al gauw wordt het vreemder en vreemder, zeker als blijkt dat een aantal mensen in Bright Falls Anderson al lijken te kennen en ze documenten vind die de toekomst lijken te voorspellen.

Het zou zonde zijn om meer te vertellen over het verhaal, omdat dat echt iets is dat je zelf moet beleven. Geloof ons dat het absoluut de moeite waard is. Kun je series als Twin Peaks en The X-Files en films als Donnie Darko waarderen, dan ga je hier helemaal aan je trekken komen. Control was wat ons betreft al bijzonder vreemd, Alan Wake II doet hier nog een flink aantal scheppen bovenop in positieve zin. Het is misschien wel het meest unieke avontuur dat we ooit hebben gespeeld en ook de manier van vertellen is echt om te smullen.

Dat het allemaal zo goed werkt, komt ook door de prachtige graphics en dan vooral de visuele stijl. De manier waarop met licht gespeeld wordt, toch al een belangrijk onderdeel van de reeks, prikkelt werkelijk ieder zintuig. Tel daarbij het gebruik van realtime-video-overlays op, iets dat we al kennen van andere Remedy-games, en je hebt een visuele presentatie om je vingers bij af te likken. Samen met het steeds complexer wordende verhaal waar je in wordt gezogen, steelt dit absoluut de show.

Daarbij ziet het er op consoles al geweldig uit, maar mocht je in het bezit zijn van een recente videokaart en een gaming-pc, dan kun je helemaal je lol op. Control was al een voorloper als het ging om het goed gebruik maken van raytracing, maar Remedy trekt met Alan Wake II nogmaals alle registers open met onder andere een indrukwekkende implementatie van pathtracing.

Remedy vertelde vooraf al dat al haar games zich in hetzelfde universum afspelen en dat is in deze game goed te merken. Wie goed oplet ziet allerlei referenties naar vorige games, waarbij vooral Control duidelijk aanwezig is. Meer nog dan het spelen van het eerste deel, zouden we je aanraden om die game te spelen, voordat je aan Alan Wake II begint. Nodig is het niet voor het verhaal, maar het maakt je ervaring wel interessanter.

De eerste Alan Wake-game kreeg wel eens het terechte verwijt dat de gameplay behoorlijk eentonig was. Het kwam neer op met je zaklamp de duisternis verwijderen, om vervolgens met je schietgerij het karwei af te maken. Dit soort elementen zijn nog steeds wel aanwezig, maar voelen een stuk beter in balans omdat de afwisseling simpelweg een stuk groter is en je meer puzzels op je pad krijgt. Als we dan toch een klein minpuntje moeten noemen, dan is het dat vooral de puzzels die je met Alan Wake op moet lossen soms wat onduidelijk zijn.

Een belangrijk deel van die afwisseling komt voort uit het feit dat je met twee protagonisten speelt. Je kruipt zowel in de huid van Alan als in die van Saga en beiden hebben hun eigen accenten. Het avontuur van Saga speelt meer als een regulier actie-avontuur dat zich in de “normale” wereld afspeelt, terwijl er bij Alan lichtpuzzels geïntroduceerd worden waarbij je met licht bepaalde zaken zichtbaar en onzichtbaar kunt maken. Het verhaal van Alan Wake speelt zich af in een schaduwversie van New York. Beiden hebben ook de beschikking over een mind palace, waarbij je de aanwijzingen die je tijdens je onderzoek vindt aan elkaar kunt verbinden. Ook hier uit zich een verschil, waarbij Saga zich vooral focust op onderzoek en Alan bezig gaat met het verder schrijven van zijn verhaal. Alles bij elkaar maakt het van Alan Wake II een stuk betere en leukere ervaring dan het eerste deel.

Alan Wake II is zo’n spel dat maar eens in de zoveel tijd voorbij komt. De manier van vertellen is volstrekt uniek en de ondersteuning die het krijgt van de bijzondere graphics is zo geweldig goed gedaan dat het je nog lang na het uitspelen zal bijblijven. Wat ons betreft is Alan Wake II een klassieker en wellicht de grootste kandidaat als het aankomt op de “game of the year”-verkiezing.

Wij speelden Alan Wake II op de PlayStation 5. De game is daarnaast verkrijgbaar voor Xbox Series en pc.