review
Atlas Fallen

Ontwikkelaar Deck13 kennen we onder andere van de uitdagende actie-RPG’s The Surge en Lords of the Fallen. Door de nodige technische problemen in de previewversie werd besloten om hun nieuwe game Atlas Fallen met enkele maanden uit te stellen. Heeft dit uitstel uiteindelijk ergens toe geleid of rammelt de game nog steeds aan alle kanten?

We kruipen in de huid van een naamloze persoon wiens enige taak is om ‘essence’ te vergaren voor Thelos, de god van de zon. Samen met een paar andere mensen komen we tot het besluit dat er iets moet gaan veranderen. Als we vervolgens een antieke handschoen met speciale krachten en de geest van iets of iemand vinden, hebben we eindelijk de mogelijkheid om terug te vechten. En zo begint de reis in het vervallen Atlas om niet alleen Thelos te stoppen, maar ook op zoek te gaan naar de ware aard van Nyaal, de geest die in de handschoen huist.

Door de strijd tussen Thelos en een orde genaamd de Knights of Bastangar, is Atlas veranderd in een woestijn. Zand is dan ook een belangrijk thema. Maar wees niet bang dat de wereld er daardoor eentonig uitziet. Met bijvoorbeeld ruïnes, torenhoge rotsformaties, plukjes groen, een nederzetting en een gezonken stad, weet Atlas Fallen een behoorlijk divers landschap te creëren. De handschoen kan ons ook helpen tijdens het verkennen van de wereld. Zo kunnen we dingen uit de grond trekken. Denk dan niet alleen aan schatkistjes met handige spulletjes erin, maar ook aan stukken steen tot zelfs hele pilaren en ook kan je bijvoorbeeld een gesloten poort opentrekken De tweede functie van de hanschoen is de ‘air dash’, waarmee je een klein afstandje kunt overbruggen terwijl je in de lucht hangt.

Deze twee functies zal je soms met elkaar moeten combineren om wat lichte platformer-elementen uit te voeren om bijvoorbeeld een grote kloof te overbruggen of bepaalde documenten te vinden om een optionele quest af te ronden. Een andere belangrijke functie van de handschoen is het ‘zandsurfen’. De wereld van Atlas ligt bezaaid met deze fijne korrels, dus waarom zou je er slechts overheen rennen, als je er ook over kunt glijden om zo veel sneller je bestemming te bereiken?

Naast het verkennen van de wereld kom je natuurlijk ook de nodige vijanden tegen. Deze wraiths wil je zeker niet zonder handschoenen aanpakken. Het gevechtssysteem is behoorlijk dynamisch en uitdagend. In de basis kun je twee wapens tegelijkertijd hanteren om zo de vijanden aan te vallen en om combo’s te maken. Daarnaast kun je aanvallen pareren en ontwijken. Het belangrijkste aspect is ‘momentum’. Dit is een meter die gevuld wordt als je vijanden raakt en weer leegloopt als je zelf wordt geraakt. Hoe voller deze meter is, hoe meer schade je zal aanrichten, maar tegelijkertijd ook meer schade oploopt als je geraakt wordt. Daarnaast kan je in de vorm van essence-stenen diverse actieve vaardigheden en passieve bonussen koppelen aan je momentum-meter, die pas geactiveerd worden als de meter genoeg gevuld is.

Dit hele systeem zorgt voor een soort tactische dans tussen jou en de vijanden. Hoe ver durf je de meter te laten vollopen? Ben je bang dat het te gevaarlijk wordt, dan kun je via een krachtige Shatter-aanval je verdiende momentum in een keer volledig gebruiken. Daarmee worden vijanden ook nog eens gekristalliseerd, waarmee ze tijdelijk versteend zijn en jij dus even zonder zorgen flink op ze in kunt rammen.

Toch is Atlas Fallen wat gemakkelijker dan de gebruikelijke Soulslike. Dat komt door zowel de keuze uit diverse moeilijkheidsniveau’s als hoe het pareren werkt. Wanneer vijanden rood oplichten dan kun je de aanval pareren. Zie je een blauw licht dan moet je de aanval ontwijken. Zodoende ben je ook veel bezig met het reageren op wat de vijand doet. Toch komt het zeker van pas om de aanvalspatronen te leren kennen en om daarvan gebruik te maken, want ook met het pareren worden vijanden gekristalliseerd. Ben je iemand die gruwelt van de games van FromSoftware en de vele Soulslikes, maar wil je het ook weer niet te gemakkelijk hebben, dan biedt deze game die perfecte tussenbalans.

Het laatste belangrijke aspect van Atlas Fallen zijn de zogenaamde Anvils, die je verspreid in de wereld vind. Deze hebben diverse functies. Zo doen ze dienst als fast travel-punt en kun je je gezondheid en Idol aanvullen. De Idol doet dienst als manier om verloren gezondheid te herstellen en vult zich vanzelf door vijanden aan te vallen. Daarnaast kun je via de Anvils ook nieuwe plekken voor de essence-stenen ontgrendelen en het upgraden van je bepantsering en de handschoen zelf.

Kijken we dan naar het technische plaatje dan zien we dat het uitstel effect heeft gehad. De game is prima speelbaar, al zijn er zeker nog wel wat dingetjes om op aan te merken. Zo zien we voorwerpen en dergelijke zomaar in beeld springen als we er dichter bij komen, is de game een keer gecrasht en werd het gebied waar we naar toe teleporteerde via de Anvil een keer niet goed ingeladen. Er zal een day one-patch worden uitgerold, waarmee de nodige problemen worden opgelost.

Als we de balans moeten opmaken dan kunnen we stellen dat Atlas Fallen gewoon een degelijke en best vermakelijke game is. Het blinkt nergens in uit, maar doet ook niets fout. Het gevechtssysteem is dynamisch en best uitdagend, maar toch ook redelijk vergevingsgezind, de wereld kent de nodige variatie en het verhaal is oké.

Atlas Fallen is voor deze review gespeeld op de Xbox Series X|S. De game zal verkrijgbaar zijn voor PlayStation 5, Xbox Series X|S en pc.