preview
Armored Core VI: Fires of Rubicon

Als je FromSoftware hoort, dan denk je waarschijnlijk aan Dark Souls, Bloodborne, Sekiro of sinds vorig jaar aan Elden Ring. Voordat die games van ze in populariteit explodeerden, was de Japanse ontwikkelaar echter vooral bekend van Armored Core. FromSoftware heeft enorm veel games in die serie uitgebracht, met zo’n tiental spin-offs naast de genummerde games. Wij hebben de kans gehad om vroeg met het zesde deel van de reeks aan de slag te gaan. Verwacht in deze preview geen uitgebreide uiteenzetting van wat Armored Core inhoudt en hoe elk stuk van het spel functioneert: dat kan je in onze recensie verwachten wanneer de volledige game verschijnt. In deze preview willen we het vooral hebben over wat de sterkste indrukken waren na een paar uur losgaan.

Wij hebben zo’n drie à vier uur van Armored Core VI gespeeld, wat het hele eerste hoofdstuk van het spel omvatte en eindigde in een climax met een gruwelijke eindbaas. Wat zijn de dingen die het meeste opvielen?

Als eerst valt op dat waar de eerste game echt gemaakt was voor de mech-liefhebber, we denken dat Armored Core VI een groter publiek zal trekken. Natuurlijk is dat deels aan FromSoftwares succesvolle decennium te danken, maar ook door het feit dat Armored Core VI een veel strakkere actiegame is geworden. Als je nu naar de beelden van de vorige AC kijkt, dan ziet het er met alle respect gedateerd uit. De graphics zijn niet van deze tijd en de gameplay oogt enorm stroef. De graphics van VI zijn daarentegen prima en met name de actie is waar we het vandaag over willen hebben.

Man o man, de actie. Je bevindt je te allen tijde in een “mech”, een soort robotpak waarmee je vier wapens krijgt: een op je linkerarm, rechterarm, linkerschouder en rechterschouder. De schouderknoppen van je controller besturen er allemaal eentje. Daarnaast kan je springen, vliegen en op allerlei verschillende manieren gevaar ontwijken. In het begin is het best even wennen: in het eerste halfuur voelden we ons meer gevangen in een zwaar en sloom metalen pak, dan dat we het gevoel hadden dat het ons allemaal mogelijkheden gaf.

Maar dan opeens klikt het. Je leert goed te ontwijken, te springen en te vliegen, en ondertussen aan te vallen. In plaats van een gevangene, begin je je een god te wanen doordat je zo soepel door gebieden vliegt terwijl je alles aan flarden knalt. Het enige dat je ervan weerhoudt om continu dit goddelijke gevoel vast te houden, is het feit dat eindbazen meedogenloos zijn.

We kwamen de eindbaas van het eerste level, de tutorial, tegen. Die ging zo moeilijk dood en wij gingen zo gemakkelijk dood, dat we meteen de aanname hadden gemaakt dat we met een typisch FromSoftware-cliché te maken hadden: het gevecht aan het begin van het spel dat je hoort te verliezen. Dus we dachten dat we een cutscene te zien zouden krijgen en opeens ergens anders geplaatst zouden worden. Maar nee: we begonnen gewoon bij het vorige checkpoint en… moesten daadwerkelijk die eindbaas verslaan?! Dus we probeerden het nog een keer of twee en we wonnen gelukkig.

De toon is gezet en die toon zullen volgende missies ook aanhouden: soms vlieg je gewoon rond en is het heerlijk, maar makkelijk om alles kapot te schieten. Eens in de paar missies komt er een eindbaas waar je echt even goed je gezonde verstand zal moeten gebruiken en vooral heel erg goed op zal moeten letten. Armored Core VI: Fures of Rubicon is daarmee geen makkelijke game. Dat is ook helemaal niet erg, maar wees gewaarschuwd.

Het andere grote onderdeel dat opviel, was het aanpassen van je eigen mech, wat de ontwikkelaars zelf ‘Assembly’ noemen. Je hebt namelijk behoorlijk wat verschillende onderdelen. Eerder hadden we het al over de vier wapens, maar je hebt ook het hoofd, de torso, de armen, benen en voeten. Wat voor ‘module’ er in het systeem van de mech zit om te helpen met richten, of wat voor boosters. Het gevolg is dat je heel erg als je eigen mech kan gaan spelen. Zo vonden wij het bijvoorbeeld heerlijk om allemaal onderdelen te kiezen die maar heel weinig wogen, vervolgens hebben we voor boosters gekozen die snel oplaadden, zodat we enorm behendig waren en vaak konden ontwijken. Je kan ook als een soort tank spelen of iets dat wat meer in het midden zit.

Mocht je weinig creativiteit hebben, dan zijn er meerdere tutorials die je ideeën geven voor bepaalde combinaties, of mocht je dan nog steeds helemaal vastzitten: mensen kunnen online codes voor hun mech delen, zodat je die kan kopiëren. Dit is ideaal voor mensen die alleen voor de actie komen en niet te veel na willen denken.

Wat leuk is voor mensen die wel houden van een puzzeltje, is dat eindbazen je echt uit lijken te dagen om te evalueren hoe je huidige mech werkt en hoe de eindbaas niet alleen jou aanvalt, maar ook zichzelf verdedigt. Waar kan je wat aanpassingen doen, heb je wel genoeg munitie om de eindbaas neer te halen of moet je misschien voor een zwaard gaan? Kan je misschien beter voor raketten gaan die van bovenaf naar de vijand toeschieten om een bepaald schild te omzeilen? Et cetera.

Armored Core VI: Fires of Rubicon zet je tijdens de eindbazen flink aan het denken en dat is in combinatie met de weergaloos strakke actie goud waard. We hebben ons goed vermaakt met de eerste paar uur en kunnen niet wachten om over een maand met de volledige versie aan de slag te gaan: Armored Core VI verschijnt 25 augustus voor PlayStation, Xbox en pc.