review
Gylt

Het verhaal van Google Stadia is inmiddels bekend: na een veelbelovend begin, is de game-streaming-service inmiddels uit de lucht gehaald door de internetgigant. De voornaamste oorzaak is voor veel mensen toch wel het aanbod geweest, want met de techniek an sich was weinig mis. Toch waren er wel degelijk een paar exclusives te vinden op de service, waaronder Gylt van producent Tequila Works. Gelukkig is deze game nu niet met Stadia verloren gegaan, want hij is eindelijk ook beschikbaar voor PlayStati0n- en Xbox-consoles en pc. Wij kijken voor je of je wat gemist hebt destijds.

Gylt gaat over Sally, wier nichtje Emily op mysterieuze wijze is verdwenen. Om haar terug te vinden, hangt Sally overal posters op met haar afbeeldingen. Wanneer pestkoppen haar tijdens het ophangen van die posters achtervolgen, valt ze van haar fiets en belandt ze bij een mysterieuze kabelbaan. Deze brengt haar naar een andere dimensie, waar ook Emily lijkt te zijn opgesloten. Als klap op de vuurpijl is deze dimensie ook nog eens vergeven van monsters die haar reddingsoperatie belemmeren.

Speltechnisch draait Gylt voornamelijk om puzzelen en stealth. Al monster-ontwijkend ga je door de verschillende omgevingen die je tegenkomt en ondertussen moet je objecten zien te vinden en puzzels zien op te lossen. Dit werkt over het algemeen prima en het zorgt voor een spannender game dan dat je in eerste instantie zou denken.

Dat is sowieso een verrassend element. Toen we de eerste trailers zagen, kregen we bijna de indruk dat we met een game voor kinderen te maken zouden krijgen. Nu is het natuurlijk niet te vergelijken met games als Silent Hill of Resident Evil, maar toch is het allemaal best duister en kan afhankelijk van wat je doet tijdens de game ook het einde best onbevredigend zijn.

Hetgeen dat Gylt opbreekt, is dat het allemaal weinig verheffend is. Het doet niets dat andere games al niet hebben gedaan en de gameplay evolueert niet echt naarmate dat je speelt. Dus ondanks de stijlvolle graphics en het leuke, spannende thema, wordt het allemaal erg eentonig en dat is jammer, omdat de potentie er wel degelijk lijkt te zijn. Ook het verhaal kent weinig verrassingen.

Dat maakt Gylt geen slechte game, maar ook zeker geen hele goede. In eerste instantie word je nog betoverd door de graphics en de spannende opzet, maar naarmate je meer speelt, wordt dat eigenlijk steeds een stukje minder. Dat neemt niet weg dat het een prima game is om een keer in de aanbieding te kopen. De lengte is ook niet bijzonder lang, dus het gaat je ook geen avonden kosten om het einde te halen.

Wij speelden Gylt op de Xbox Series. De game is daarnaast te spelen op de PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox One en pc.