review
Tamarak Trail

Deckbuilders zoals Slay The Spire of Roguebook zijn populaire kaartspellen in allerlei varianten die nog steeds erg in trek zijn. Daarnaast zijn dobbelspellen, zowel fysiek als digitaal, nog steeds interessant. Het nieuwe spel Tamarak Trail combineert deze beide ideeën in een pakketje waarbij je ook nog allerlei vreemde en gevaarlijke ervaringen zal beleven. Lees hier onze review over deze game.

Zonder tutorial mogen we direct het spel induiken, wat enigszins zorgt voor wat verwarring. Het spel draait om een duistere kracht die het bos volledig in haar macht krijgt waardoor de wezens en bewoners de nodige transformaties ondergaan. Het is aan ons om de wezens te verslaan en het bos te laten terugkeren naar originele glorie.

Net als vele andere deckbuilders kiezen we een pad waarop we verschillende ontmoetingen hebben, de ene vijandig, de ander behulpzaam. Zo worden we steeds sterker terwijl we langzamerhand ontdekken waardoor het bos verziekt is. We beschikken over dobbelstenen die we kunnen rollen om vaardigheden in te zetten, denk daarbij aan aanvallen, verdedigen, ontwijken of soms hele andere acties. Naarmate we verder komen in het spel krijgen we steeds meer zijden waarmee we onze dobbelstenen kunnen aanpassen. Dus eigenlijk is het geen deckbuilding, maar dicebuilding. Later krijgen we steeds complexere vaardigheden om te rollen zoals vergif, uitputting en meer, waardoor je meer moet nadenken over wat je op elke zijde zet.

Je levenskracht wordt bepaald door een soort focus waarbij je dobbelstenen kan inzetten, maar daardoor wel minder focus hebt. Zodoende moet je meer nadenken of je af en toe minder aanvalt, zodat je meer klappen kan incasseren of een sterkere dobbelsteen kan inzetten. Heb je geen focus meer en word je toch geraakt, dan verlies je een leven, ongeacht de kracht van de aanval. Zodoende moet je voorzichtig zijn met je keuzes omdat je door meer dobbelstenen te gebruiken soms je eigen doodsvonnis kan tekenen.

Na enkele gevechten beginnen onze dobbelstenen krachtiger te worden en komen we uiteindelijk in een gevecht dat we niet kunnen winnen. Zoals een hoop spellen van dit genre betekent de dood niet het einde, maar kan je je personage of kaarten versterken voor volgende spellen. Ook is dit bij Tamarak Trail het geval, al is de drempel enorm hoog om de minimale goederen te krijgen om een kleine versterking te doen. Na een paar potjes waarbij we redelijk ver kwamen en flinke vijanden konden verslaan, hadden we nog geen enkel materiaal gekregen om minimale upgrades te kopen.

Daarnaast was er nog veel te wensen bij de menu’s. De instellingen en menu’s in het spel zijn namelijk nog niet volledig waardoor bepaalde onderdelen onduidelijk zijn, daarnaast is het onmogelijk te kijken om welke upgrades er allemaal bestaan. Ook voelen bepaalde keuzes bij ontmoetigingen dermate nutteloos of leken niks toe te voegen waardoor potjes soms aanvoelen als gevecht na gevecht zonder enige variatie.

Zodoende is Tamarak Trail vooral nog een ruwe diamant die in de kern wel iets tofs probeert neer te zetten, maar vooral beperkt wordt door een onvolledig geheel. Het aanpassen van dobbelstenen is een leuk concept en de gevechten nodigen uit om verschillende dobbelstenen te gaan gebruiken, maar helaas wordt alles gehinderd door onduidelijke menu’s, een enorm hoge drempel om te blijven spelen en wat ongebalanceerde ontmoetingen. Als dit wat opgepoetst zou worden, is Tamarak Trail zeker een leuke toevoeging voor het genre.

Voor deze review is Tamarak Trail gespeeld op de pc via Steam, het spel is ook verkrijgbaar voor PlayStation 5/4, Xbox Series X|S / One en Nintendo Switch.