review
Redfall

Het zijn een beetje de weken van de ondoden in gamelandschap. Nadat we eerst op creatieve wijze zombies konden afslachten in Dead Island 2, is het nu tijd om het op te nemen tegen de wezens van de nacht. Redfall is de eerste grote exclusieve game voor Xbox in 2023, een jaar waarin Microsoft toch eens moet gaan vlammen. Na een goed aantal uren in deze wereld te hebben rondgedwaald, is het duidelijk dat de vampiershooter van Arkane het vooral van de gameplay moet hebben en wat minder van de pracht en praal.

Redfall begint met de stem van een vrouw die duidelijk maakt dat zij de katalysator is van de nachtmerrie waarin het stadje zich bevindt. Haar bloed zou speciaal zijn en mensenlevens kunnen redden. Niets is minder waar en haar bloed wordt gebruikt om synthetische vampiers te creëren. Daarna wordt jouw gekozen held, je kan kiezen uit vier personages, wakker op een veerboot die hem/haar en een groep mensen naar veiligheid had moeten brengen. Een van de oppervampiers was daar niet zo blij mee en maakt duidelijk dat jij nooit zal wegkomen van deze nachtmerrie.

Je eerste taak is om je een weg te banen naar een nabijgelegen brandweerkazerne. Op weg naar dit eerste doel bemachtig je je eerste wapens en kom je de eerste vijanden tegen: een groep mensen uit een sekte die de vampiers aanbidden. Het wordt al snel duidelijk dat menselijke tegenstanders in Redfall de minst gevaarlijke vijanden zijn. Een enkel gericht schot op het hoofd schakelt ze al permanent uit. Vampiers zijn echter van een ander kaliber. Ze zijn sneller, richten meer schade aan en kunnen ook wat meer kogels koppen voordat ze het loodje leggen. Of nou ja, ‘het loodje leggen’ is niet de goede term. Vampiers kan je namelijk alleen doden via een staak (die je als attachment op bepaalde wapens kunt zetten) of met behulp van speciale wapens of de speciale vaardigheden van je personage. In een een-tegen-een-situatie is het nog goed te doen, maar bij een groepje vampiers die het op je gemunt heeft, begint het erg penibel te worden. Er zijn ook diverse soorten vampiers waar je tegen strijdt. De ene sijpelt je levenspunten weg, een ander zorgt weer voor een zwarte nevel waarmee je gezichtsveld zeer beperkt is, ga zo maar door.

Op weg naar de brandweerkazerne horen we op een gegeven moment een mysterieuze stem tegen ons praten. We schrikken ons de pleuris en kijken paniekerig om ons heen om te zien waar deze vijand zich bevindt. Maar er is nergens iemand of iets te bekennen. Kort daarna blijkt dat deze mysterieuze stem afkomstig is van de Hollow Man. Het zet de toon van een griezelige atmosfeer, maar het duurt niet lang voordat opvalt dat ontwikkelaar Arkane hierin een klein beetje doorslaat. Te pas en te onpas horen we deze Hollow Man dezelfde teksten uitkramen, waardoor die griezelige toon behoorlijk snel vervaagd en plaatsmaakt voor lichte irritatie. Toch weet Redfall wel degelijk een griezelige sfeer neer te zetten. Dat doet het in de muziek en geluiden die je hoort, waardoor je telkens het idee hebt dat er ineens een vampier achter je opdoemt. Maar ook de vampiers zelf zorgen voor dat extra beetje creepy sfeertje. Ze merken dat er een mens in de buurt is en doen dan net of hun speelkwartiertje is begonnen. Ze likken nog net niet hun vingers af dat er weer een bloeddonor beschikbaar is en zijn zwaar teleurgesteld wanneer je rechtsomkeert maakt: “waar ga je nou naartoe?!”, roepen ze nog na.

Eenmaal aanbeland bij de brandweerkazerne en de resterende sekteleden en vampier uitgeschakeld te hebben, begint de game pas echt. Met een klein groepje overlevenden is het tijd om terug te, eh, bijten. In een open wereld beslis jij vervolgens wat je gaat doen. Je kunt verder gaan met het hoofdverhaal, gaandeweg zullen er diverse zijmissies beschikbaar komen of je kunt de omgeving afstruinen op zoek naar loot. Redfall is in de basis namelijk gewoon een looter-shooter à la Borderlands. Overal in de wereld zijn dus wel spulletjes te vinden, zoals in de kofferbak van verlaten auto’s, achtergelaten reistassen van sekteleden, kisten, kluizen, noem maar op. Je kunt nieuwe, betere wapens vinden, voedsel of medische kits om verloren gezondheid weer aan te vullen, lockpicks en rewire tools om kluizen en kisten open te maken of te kraken. Daarnaast zijn er ook heel veel spulletjes te vinden waar jij verder niets aan hebt, maar de overlevenden wel. Deze worden automatisch omgezet in ‘Support’, eigenlijk gewoon een soort ruilmiddel om nieuwe wapens en dergelijke in je safehouse te kopen.

Met elke vijand die je verslaat en elke missie die je voltooid ontvang je ervaringspunten (XP). Met voldoende XP stijgt je personage in level en ontvang je een vaardigheidspunt. Hiermee kun je bijvoorbeeld de speciale vaardigheden van je held versterken of meer ammunitie voor de diverse vuurwapens bij je dragen. Voor onze speelsessie kozen we voor Devinder. Met Arc Javelin kan Dev een harpoen in een vijand of op de grond gooien, dat vijanden elektrocuteert. Met diverse versterkingen kan deze vaardigheid bijvoorbeeld meer schade aanrichten of een elektrische pulse afvuren. De tweede vaardigheid is Translocate, een beacon dat Dev naar een bepaalde plek kan transporteren. Handig om bijvoorbeeld vanaf een hoger gelegen plek met een sniper-rifle de vijanden over de kling te jagen. Devs ultieme vaardigheid is Blacklight, een zeer gemodificeerde camera dat een krachtige UV-lichtstraal uitstraalt die vampiers verlamt. Elke held heeft zo unieke vaardigheden voor diverse speelstijlen en kunnen in coöp gecombineerd worden.

Het stadje Redfall bestaat uit meerdere districten. Her en der zal je historische landmarks tegenkomen die dienst doen als fast-travelpunt en waar je terug kunt keren als je dood gaat. Elk district bevat ook nog een extra te bemachtigen safehouse. Eenmaal van jou, zijn er extra missies om te spelen en kan je het tegen een onderbaas opnemen om het district daadwerkelijk in handen te krijgen. Zo neem je district na district over om uiteindelijk de stad weer volledig terug te winnen. Het grote minpunt van deze open wereld is dat je maar een beperkt aantal gebouwen in kunt om wat rond te snuffelen. De meeste gebouwen doen helaas dienst als opsmuk om de stad aan te kleden en dat is best jammer, want het afstruinen van de omgeving op zoek naar nieuwe wapens is best vermakelijk. Samen met de vele shootouts die je zal hebben, is dat toch wel een beetje waar Redfall het van moet hebben.

De game zal de award van mooiste game van 2023 namelijk zeker niet in de wacht gaan slepen. Het kan bij lange na niet tippen aan games als Forza Horizon 5 of Horizon: Forbidden West. Het Arkane-stijltje is zeker aanwezig in de omgeving en de personages, maar je mond zal nooit open vallen van verbazing. Ook op technisch vlak laat de game nog wel wat te wensen over. Objecten springen soms spontaan in beeld of moeten worden scherpgesteld en gezichtsanimaties en gezichtsuitdrukkingen zijn van een matig niveau. We merken dat de game het in de Quality-modus toch wel wat lastig heeft om de wereld soepel te laten draaien. Het is dan ook jammer dat een Performance-modus pas in een later stadium wordt toegevoegd. De shootouts zijn verder overigens prima te doen in 30fps.

Redfall is uiteindelijk een game dat best wel veel plezier uitstraalt. Het vinden van loot en het opnemen tegen de vampiers is zeer vermakelijk. In je eentje kan het wel een pittige klus worden en ben je natuurlijk beperkt in je vaardigheden. Elk personage heeft er slechts twee, plus nog een ultimate. De game lijkt het dan ook meer van de coöp-functionaliteit te moeten hebben, waarin je met zijn vieren gebruik kan maken van de sterke en zwakke punten van elk personage en op creatieve wijze de vampiers uit kan schakelen. De game moet je verder spelen voor de shooutouts en gameplay en niet voor de prachtige wereld. Als je dat in je achterhoofd houdt, dan houdt niets je tegen om een zeer vermakelijke tijd te hebben met deze vampiershooter.

Redfall is voor deze review gespeeld op de Xbox Series. De game verkrijgbaar voor Xbox Series X|S en pc, en is tevens speelbaar via Xbox Game Pass.